#
-her şeyi anlattı bana. dedim
-kim anlattı. dedi
-kendisi anlatı murat. dedim
murat anlam veremediğim çok derin bir nefes aldı.
-ali iyi misin. dedi sesini normalde dönderip.
-iyiyim, eyvallah. diyerek murat blöfümü önce yemiş olsa da sonra yalan söylediğimi anladığı için utanarak kapattım telefonu.
"hay amk" diyerek içeri girdim.
masadaki biraları bitirip 3. biraları söyledik.
-züt olmayalım abi. dedi yusuf.
-ben olmam da seni bilmiyorum, hafiften olmuş gibi duruyorsun. dedim
-geçicen sen o ayakları, biz bunu göz damlası diye gözümüze sıkıyoruz aslanım. dedi
-ya he amk he. dedim ve iki yeni dost gülmeye başladık birlikte.
içimde kalan yarımlardan biri de buymuş meğerse.
henüz çok iyi tanımasam da gerçek ve yalansız bir dosta da hasret kalmışım ben.
"acaba ne saklıyor benden" diye düşünmediğim,
geçmişi konuşmamak adına söz vermediğim bir dost bahsettiğim.
sohbet muhabbet yerini iyice şamataya bırakmıştı.
iyice takunu çıkartmıştık muhabbetin.
ben hiç içmemiş gibi olsam da yusuf hafiften çakır olmuştu.
ben masada hiç hesap kavgasına tutuşmamak için tuvalete gider ayağına kasaya gidip hesabı ödedim.
6 bira 2 çezere 140 lira para vermiştim.
içim yanmıştı,
içimdeki çocuk ölmüştü o an. yaşama sevincim kayboldu bir an.
"giberler" diyerek masaya döndüm geri. yusuf'u da alarak çıktım mekandan.
yolun aşağı tarafını gösterererek
-yarın geleceğin yer burası. dedi
-bulurum, sıkıntı yok. dedim ve arabaya bindik.
evin yolunu tutmuştuk.
radyoda güzel bir şarkı çalıyordu.
müziğe eşlik ettik biz de.
-oha sesin harbiden güzelmiş lan. dedi
-ne sandın lan yarrağam. dedim aramızda oluşan samimiyete de güvenerek.
bir gülme aldı bizi ki yine, sormayın beyler.
-şaka maka bi şarkı söylesene bana. dedi yusuf.
-bana yürümüyon di mi lan. dedim
-tipim değilsin bi kere amk. dedi
-tipini gibeyim. dedim
şaka maka derken tam haluk levent'den elfida'ya girecektim ki.
tam önümde ışıklarda duran beyaz bmw'nin plakasına takıldı gözüm. bu caner'in arabasıydı.
tam elimi kapıya atıp inecektim ki ışık yandı.
çok büyük ihtimalle benim varlığımdan bile haberi olmayan caner yapıştırdı gaza.
resmen 0-100 denemesi yapıyordu amkoduğum.
tamam volvo candır da bmw de heyecandır amk.
ama gibleyen kim, yapıştırdım ben de tam gaz, düştüm peşine.
caner önde ben arkada deli gibi gidiyoruz ikimiz de.
kör eden sellektörlerime ve sıkışan trafiğe daha fazla direnemeyen caner sağa geçti.
hemen geçtim sol şeride, yanına
o, bizim amele gibi açık olan camdan görmüştü bizi ama ben filmli ve kapalı camdan görememiştim onu. biraz sonra komple durdu ışık sırası bekleyen arabalar.
fırsat bu fırsat diyerekek indim direk arabadan. yanımızda duran beyaz bmw'ye yaklaştım.
hala duran trafiğin vermiş olduğu rahatlıkla sağ ön kapıyı açtım ve arabaya bindim.
ve biraz sonra bana gerçekleri anlatacak kişinin gözlerinin içine bakıyordum...

#
-hangisine girelim. dedi yusuf.
-ne biliyim olum ben. dedim
-o zaman bu olsun. dedi eliyle birtanesini gösterip.
yusuf'un da buraları bilmediği, barlara pek takılmadığı belliydi.
-iyi, olsun bakalım. dedim ve dediğimiz mekana girdik.
çok basık tavanı olan, içerde tekno tarzı müzik çalan tıklım tıklım bir yerdi burası.
herkes ayakta bistro masalardaydı.
kapıya en yakın olaa bistro boştu ve garson oraya aldı bizi.
-2 bira dedi. eliyle işaret ederek yusuf.
garson çocuk biraları getirmeye gitti.
ben bizzat kendim barda çalışmama rağmen burası çok garibime gitmişti.
insanlar iç içeydi,
ayaktaydı,
kim kiminle beraber belli bile değildi.
öyle çok alıcı gözle bakmasam da içerde ateş eden kızlar vardı.
-abi yanıyor burası. dedi yusuf çapraz masamızda oturan 3 hatunu göstererek.
-hani lan. dedim birden boş bulunarak.
gösterdiği masadaki kızlarla göz göze geldik bir anda.
kızlar birbirine bakarak gülüşmeye başladılar.
normalde kızlardan çekinmezdim ama yusuf'un göstermesiyle hanzo gibi baktığım için utanmıştım.
kafamı çevirdim hemen.
-olum mal mısın amk ya. dedim
-korkma be oğlum yemezler. dedi yusuf gülerek.
o bardaki saf garson çocuk gitmiş playpoy Yusuf gelmişti.
derken bizim biralar geldi.
2-3 yudum aldıktan sonra yusuf lafa girdi.
çalan müzikten konuştuklarımı duyamadığımız için iyice yaklaşmıştık birbirimize.
-özlediğin biri var mı abi hiç. dedi
-var. dedim
-kim. dedi
-bilmiyorum. dedim
-zor be abi. dedi
-çok zor be kardeşim. dedim
derken yanımızdan bi hatun geçti.
bizimkisi atladı hatunun arkasından.
kolundan yakaladı ve bizim masaya çevirdi.
"şimdi sıçtık" dedim içimden.
-nesli naber. dedi yusuf.
-iyidir. dedi kız "senden naber" bile demeden.
kızın bizim yusuf'u giblemediği çok belliydi.
önce çıkaramasam da sonradan hatırladım bu kızı.
bu, yusuf'ların mekanından şarkı söyleyen o harika sesli kızdı.
-oturmaz mısın. dedi yusuf.
-arkadaşlarım bekliyor, size iyi eğlenceler. dedi ve gitti kız.
sahnede göründüğünün aksine çok havalı bir kızdı.
yusuf'un morali bozulmuştu.
-kusura bakma abi, tanıştıramadım sizi de. dedi
ama canını sıkanın bu olmadığı çok belliydi.
"seni gidi seni" der gibi güldüm yusuf'a.
o da utangaç utangaç karşılık verdi.
yusuf'un nesli'ye yanladığını on anlamıştım.
-açıldın mı hiç. dedim
-aman abi, ne açılması, arkadaşım olsun o bile yeter. dedi
-o nasıl ezik bi laf amk. dedim birden sinirlenerek.
-garson çocukla solist kızın aşkı be işte abi. dedi yusuf.