Beyler biz 2 kardeşiz. Ben gayet hareketli bir ergenlik geçirdim. Kızlarla yiyişmişliğim, aynı yatakta uyanmışlığım hatta babamın iş yerine kız atmışlığım bile vardır ama bunları hep derinden ve gizliden yaptın. Bu yüzden ailem beni hayırlı evlat bilirler ve evde de böyle kız muhabbetleri, emmeli-gömmeli diyaloglar hiç olmaz. Bu yüzden biraz da mutaassıp bir aileyiz. Fakat kardeşimin ergenliğe girmesiyle onu ne kadar ihmal ettiğimi anladım, pekekent her sabah kahvaltıya yannanı dikik geliyor , ne göbek istikametine uzatıp don lastiğine sıkıştırma, ne de dur indireyim de öyle gideyim gibi bir çaba var pekekentte bu durum sadece sabahla da sınırlı değil her an evde kamaşullahı arz-ı endam eden biri dolanıyor. O kadar garip bir görüntü oluşuyor ki evin diğer bireyleri gülsek mi ağlasak mı bilemiyoruz. işin garibi pekekente bişey de diyemiyoruz amk...

Kardeşimle bu konuyu nasıl konuşayım panpalar çoçuğu korkutmadan bir *tranvaya sokmadan nasıl halledebilirm bunu... HELLLPPP yoksa hepimizi gibecek bu puşt.

edit: *travma