yaralı toynak

beyler elimde süper bi hikaye var toplanın.

Merhaba. Ben doğru düzgün muhabbetim olmadığı kişilerle bbm'e resim koyan kız. 16 yaşındayım 90 kiloyum.
Koyduğum için çok havalı olduğumu düşünüyorum. Çünkü iki yanımda erkek var. Ben fame bi kızım. Arkadaşlarımın
duvarına yazan bütün erkekleri eklerim. Onlarla konuşurum. Arkadaşlarımın arkadaşlarıyla arkadaş olurum. Bensiz eğlenirlerse andaval derim.
Profeyşınıl resim için koca zütümü veririm ama kadraja sadece zütüm sığdığı için toplum tarafından pek hoş karşılanmıyor. Geçenlerde ayak serçe parmağımı kırdım. O günden beri arkadaşlarım bana YARALI TOYNAK diye sesleniyor. Sevdiğim bi çocuk var.
En yakın arkadaşımdan hoşlanıyor. Sırf onunla yakınlaşmak için
sabah 6 buçukta kalkıp gözümün çapaklarıyla tüyapa gittim. Adını ilk defa duyduğum Erdil Yaşaroğlu'nun sırasına girdim.
Biraz bekledikten sonra onu gördüm. Bütün aseletiyle geliyordu. Elinde makinesi vardı. Gözüm ondan başkasını görmüyordu. Bütün insanları
onun yanına gitmek icin yara yara gectim. Ve ona ulaştım. Kalbim pat pat atıyordu. Yediğim yemekler ağzımdan
çıkacak gibiydi. Ama hepsini geri yuttum çünkü bu benim için kalori kaybıydı. Hemen yer bildirimi yaptım.
Okula geldiğimde en yakın arkadaşımın telefonunu aldım ve rehbere girdim. C harfine baktım. Facedeki mesajları
kontrol ettim. Temizdi. Pişman değilim. Midilli bir arkadaşım var. Romanyadan özel getirttim. Saçları midilli kuyruğuna benziyor. Atarı koyuyor ama nedense kaçanda o oluyor. Tırnağındaki pislikleri yemekten çok zevk alıyor.
Suratında kafam kadar ben var. Koltukaltındaki kıllarıda cabası. Ayrıca ağzı çok pis kokuyor. Oda 2 yıldır bir çocuğu ayartamadı. O kokuyla ayartamaması normal
çünkü kız konuştukça çocuk bi adım yana kayıyor. Ben bile zor dayanıyorum. Bazen o kokuyu yemek kokusuna benzetince dayanabiliyorum.
Hatta onu öpesim geliyor. Ona kalsa 1.50 boyuyla o çocuk ve arkadaşları okulun reyizi. Ortalığı yakıp yıkarlar.
Çocuğun ona defalarca yol vermesine rağmen hiç yılmadı.
Aynı ben. Beraber okulda ortalığı yıkıyoruz. O kadar güzeliz ki.. Yok yok ! Sakal desen, bıyık desen, kaş desen..
Kulağa güzel geliyor ama her gün permatik parası vermek zorunda kalıyoruz.
Babam traş köpüğünü bitiriyorum diye beni dövüyor arada.
Neden bize bakmıyolar anlamıyoruz. Halbuki eksiğimiz değil fazlamız var. Saçlarımız desen 3 senedir makas girmedi.
Elini atan çıkaramıyor. Banyodan banyoya tarıyoruz..
Okulun en güzel kızlarıyız. Hala azimle yola devam ediyoruz. Mutluyuz, umutluyuz..