1. 101.
    0
    baskı var üzerimde. hala üzerimi saran bir otorite var. kavgaların tartışmaların kalbimi un ufak ettiği ve ses çıkarmamın imkansız olduğu bir baskı bu. hergün hergün pısırıklığıma, adım atamamama, bir pasifliğin içinde kaybolmama sebep işte bu benimle hiçbir ilgisi olmayan ama sürekli duymak zorunda kaldığım bu aileiçi gerginlikler beni korkağın, zavallının biri yaptı.
    ···
  2. 102.
    0
    ailemle yaşadım 20 küsür yıl boyunca ama şu hayatta en çok nefret ettiğim insanlar onlar. (zaten başka insan da tanıyamadım desem yalan olmaz.) ve hala onların yanında yaşıyorum.
    ···
  3. 103.
    0
    özellikle annemden ölesiye nefret ediyorum. hiçbir insanla adam gibi anlaşamayan, dünyaya uyumsuzluk abidesi olarak inmiş bu varlık nasıl olur da benim gibi uysal, munis, içi sevgi dolu bir insanın annesi olmuş hayret ediyorum. ve onun beni gereksiz yere azarlamalarına, türlü türlü sorun çıkarmalarına rağmen hastalığı sebebiyle onun yanından ayrılamıyorum. bu evden uzaklaşamıyorum. insanın sevgisi nefretinden üstün geliyor ailesine karşı demekki.
    ···
  4. 104.
    0
    şunu da itiraf edeyim: ben ailem yüzünden tıp okuyorum. zorladılar beni zorla yazdırdılar tıbbı. neymiş efendim parası çokmuş, itibarlıymış. tamam, yine bana iyi niyetli yaklaşıyorlar her zaman olduğu gibi, kabulüm bu noktada. ama bunun bir okuması var değil mi? biraz önce dedim ben lise 3 te kendimi dine verdim dedim. allah vergisi bir matematik ve fizik kabiliyetim vardı. onunla ben bu tıbbı kazandım. benim gibi çalışmayı sevmeyen biri nasıl tıp okuyacak?
    ···
  5. 105.
    0
    çok rahatsız edici geliyor olmalı tüm bunlar okuyanları. ama ben bunlarda takıldım kaldım. ilerlemiyor sanki hayatım. bir mengenede sıkışmış gibi ruhum daralıyor. en sevdiklerimden nefret eder hale gelmem bundandır. yoksa dediğim gibi ben insan sevgisiyle doldurdum içimi.
    ···
  6. 106.
    0
    bizim apartmanda alt katımızda liseli fıstık gibi bir kız, yan dairede en az onun kadar güzel liseli bir başka kız ve üst katta yine güzel bir üniversiteli vardı. ben onlara ders veririm niyetindeydim. bir gün bir aile geldi benim ders vermemi istedi. ama annem müsaade etmedi. sebep olarak da derslerimin yoğunluğunu gösterdi. benim bu konuyla ilgili görüşümü dahi almadılar. işte ben böyle tuhaf bir aileyle yaşıyorum.
    ···
  7. 107.
    0
    onlardan gizli gizli ders verdim yakın olduğum bir aileye. ama ortaya çıkmasın diye attığım binlerce takla yaptığım işi burnumdan getirdi. istediğim zamanda ders veremedim. haftasonu tüm gün boş boş vakit öldürdüm ama ailemin yanımda olduğu için gidemedim onlara. hep engel oldular bana. beni benden çok düşünerek hayatımı zehir ettiler. sanki ben hayali bir varlıkmışım gibi kararları benim yerime aldılar. ablam için de hayat böyle geçti.
    ···
  8. 108.
    0
    yardımseverliğimi kullanmama bile izin vermediler. ben çevresinde insan olmayan biri olarak zaten bizzat iyilik yapma yollarım kapalı. birilerinin müşkülüne yetişmeyi dindarlık geçmişimden dolayı çok istedim hep. ama buna fırsat verilmedi. bir cevher yitip gitti.
    ···
  9. 109.
    0
    sadece sevap değil tabii ki günah da benim için işlememe izin verilmeyen birşey. bu kızlardan herhangi biriyle ilişkimi ilerletebilirdim ders verdiğim zaman. belki cesaret gelirdi bana bunca yakınlık içinde ve minnet dolu bir insan karşımdayken. ama bana bu yol da müsaade edilmedi. zaten şimdi hayalet gibi bir geçmişe sahipsem sebebi hiçbirşeye el sürmeme izin verilmeyişindendir.
    ···
  10. 110.
    0
    yapamadıklarım katlanarak çoğalırken ben böyle anormal bir yaşama nasıl katlanacağımı düşünüyordum. çünkü pişmanlık var, korku zaten hep var, gelecek endişesi var, boşa geçen bir hayat var, kimliksiz bir insan var. işte bu duygu halinden dolayı dindarlık bana bir çıkış kapısı sundu. hani bu hayatta göremedim güzellikleri ama öteki dünyada feraha kavuşurum hesabı. işte bendeki dindarlığın pgibolojik analizi budur.
    ···
  11. 111.
    0
    ego tavandır bende onu da söyleyeyim. diyeceksiniz ki böyle pejmürde bir yaşantıda debelenen biri nasıl olur da üstünlük pgibolojisi içinde olabilir. hakikaten oluyor. tanışıp da küçümsemediğim insan yoktur. düşünceleri, hayata bakış açıları bana çocukça gelir çoğu zaman. din, felsefe, hayatın anlamı, içinde yaşadığımız derin boşluk gibi konulardan bahis açtığımda bana 'çok felsefik' takıldığımı söyler dururlar. düşünmek benim hammaddem, onlar içinse hakir görülecek bir tükürük gibi.
    ···
  12. 112.
    0
    @127 tutmadım panpa bayağı bayağı olmadı. çünkü sevgilin yoksa tutacak bir el de yoktur.
    ···
  13. 113.
    0
    şimdilik işim çıktı ama devam edeceğim. benim pgibolojik rahatsızlık içinde olduğumu ya da trollük yaptığımı düşünenler çıkacaktır ama düşüncelerim ve yaşadıklarım tamamıyla gerçektir. saf gerçek. sakladığım, insanların şimdiye kadar öğrenmemeleri için kırk takla attığım gerçekler. böyle bir hayat olur mu git intihar et diyenler de çıkacaktır ama ben intihar etmem. cesaretsizin biriyim çünkü. korku benim can yoldaşım.
    ···
  14. 114.
    0
    anlatın bana nasıl bir duygu sevdiklerinizle telaşsız, mutlu mesut günler geçirmek?
    ···
  15. 115.
    0
    lisede kızın bacaklarını suranın altından ellemek, teneffüste el ele bahçede gezmek?
    ···
  16. 116.
    0
    gecenin bilmemkaçında arkadaşlarınızla kavgaya tutuşmak, başkaları için omuz omuza aynı kaderde yol almak?
    ···
  17. 117.
    0
    son paranızı çekinmeden vereceğiniz bir can yoldaşına sahip olmak?
    ···
  18. 118.
    0
    yazın, fakirseniz yazlığında kalabileceğiniz zenginseniz yazlığınıza misafir ettiğiniz dostunuzla hiç sonu yokmuş gibi vakit geçirmek?
    ···
  19. 119.
    0
    can sıkıntısından okul sıralarında oturup vakit geçiren şu kardeşinize akıl verin, nasıl bir his bir olma duygusu, beraber hareket etme?
    ···
  20. 120.
    0
    hayat yol arkadaşı olacağın birilerini bulmakla kolaylaşıyorsa niye kimse bundan beni haberdar etmedi. bunu akıl edemeyecek kadar salaksam niye bu dünyada varım?
    ···