1. 351.
    0
    bunu size anlatmam zor olacak ama böyle. melankoli insanı daha beter uyuşturuyor. kimse değiştiremediği durumları için üzülmesin. bu zaten var olan sıkıntılı durumunuzu daha karşı konulmaz bir yük haline getiriyor. yapacak birşey yoksa hiçbirşey yapmamak en iyisi.
    ···
  2. 352.
    0
    kendime üzülmüyorum artık. kederli, hüzünlü duygularımı bir kenara bıraktım ben. çünkü değiştirmediğim, bunun için uğraşmadığım bir yaşama neden üzüleyim?
    ···
  3. 353.
    0
    @171 ağlama kardeşim çünkü ben kendime ağlamıyorken sen niye benim için ağlayacaksın? hem benim yaşadıklarım ne ki? insanlar daha doğmadan öldürülüyor. birşey için ağlanacaksa bunlar daha uygun.
    ···
  4. 354.
    0
    iletişim. gelelim bizim ailedeki en büyük probleme. sizin ailenizde problemler konuşularak halledilir değil mi? bizde öyle değil. çoğunlukla babam son sözü söyler ama konu tabii ki kapanmaz. annemin bir inadı vardır dediklerinin yapılması için ama görmelisiniz. en basit konu bile bizde tartışma ve gerginlik çıkarabilir. sonra bir bakmışsınız konu ailelerin başarısız bireylerinin hatalarına gelmiş. bunun üzerinden gecenin geç saatlerine kadar tartışılır. ben bazen düşünürüm: bu insanlara kavga etmeleri için para mı veriliyor ben de bunların arasında truman showdaki gibi izleniyor muyum acaba diye.
    ···
  5. 355.
    0
    ben buradan ailem için neler neler söyledim ama bunların hiçbirini duymalarını istemem. çünkü bu nankörlük olur. sonuçta onlar benim annem babam. beni bu yaşa kadar getirdiler. sadece onların çocuk yetiştirme yöntemlerinde ve uygulamalarında sıkıntı vardı. yoksa onların hakkını ödeyemem. zaten biraz da bu bilinçle onların yanında kalmaya devam ediyorum. çünkü annem hasta, arada bilinci gidiyor. kaç defa ölümlerden döndüğünü biliyorum. ani müdahale gerektiriyor. onların yanında kaldıkça da ben günbegün eriyorum. ama işte...
    ···
  6. 356.
    0
    evet dersler. aslında suçu biraz da bunlara atmak lazım. ben çok inektim ilkokulda. hep 5 geldi karnelerim. zaten böyle sorun istemeyen bir aileye ancak böylesi yakışırdı. şimdi düşünürüm de bir tane arkadaşı onlarca kırık karneye tercih ederdim.
    ···
  7. 357.
    0
    @166 kardeş kusura bakma o konulara değinemedim sıra gelmedi eğitim hayatıma ama dediğim gibi. gaza geldim birden.
    ···
  8. 358.
    0
    @166 ulan bin ben tıp okuyorum diyorum ne boşu? sınavları geçeceğim diye zütümden kan geliyor. fen lisesinde okudum tak varmış gibi. zorlayıp durdular. aslında benim hayatım derslerle geçti durdu. boş diyor.
    ···
  9. 359.
    0
    @143 tipsiz değilim aslında boy desen yerinde kilo desen yerinde ama yok gibiyim sınıfta etkim yok, tecrübem yok, konuşsam ve varlığımı göstermeye çalışsam insanlarla ortak paydada buluşamıyorum, devamı gelmiyor. ailemin varlığı harekete geçmemi engelleyecek kadar nüfuz etmiş bana.
    ···
  10. 360.
    0
    siz benim sorularıma cevap verseniz benim anladığım frekansta olmayacak ben sizi yanıtlasam siz bunu anlamayacaksınız.
    ···
  11. 361.
    0
    bizim apartmanda alt katımızda liseli fıstık gibi bir kız, yan dairede en az onun kadar güzel liseli bir başka kız ve üst katta yine güzel bir üniversiteli vardı. ben onlara ders veririm niyetindeydim. bir gün bir aile geldi benim ders vermemi istedi. ama annem müsaade etmedi. sebep olarak da derslerimin yoğunluğunu gösterdi. benim bu konuyla ilgili görüşümü dahi almadılar. işte ben böyle tuhaf bir aileyle yaşıyorum.
    ···
  12. 362.
    0
    çok rahatsız edici geliyor olmalı tüm bunlar okuyanları. ama ben bunlarda takıldım kaldım. ilerlemiyor sanki hayatım. bir mengenede sıkışmış gibi ruhum daralıyor. en sevdiklerimden nefret eder hale gelmem bundandır. yoksa dediğim gibi ben insan sevgisiyle doldurdum içimi.
    ···
  13. 363.
    0
    şunu da itiraf edeyim: ben ailem yüzünden tıp okuyorum. zorladılar beni zorla yazdırdılar tıbbı. neymiş efendim parası çokmuş, itibarlıymış. tamam, yine bana iyi niyetli yaklaşıyorlar her zaman olduğu gibi, kabulüm bu noktada. ama bunun bir okuması var değil mi? biraz önce dedim ben lise 3 te kendimi dine verdim dedim. allah vergisi bir matematik ve fizik kabiliyetim vardı. onunla ben bu tıbbı kazandım. benim gibi çalışmayı sevmeyen biri nasıl tıp okuyacak?
    ···
  14. 364.
    0
    özellikle annemden ölesiye nefret ediyorum. hiçbir insanla adam gibi anlaşamayan, dünyaya uyumsuzluk abidesi olarak inmiş bu varlık nasıl olur da benim gibi uysal, munis, içi sevgi dolu bir insanın annesi olmuş hayret ediyorum. ve onun beni gereksiz yere azarlamalarına, türlü türlü sorun çıkarmalarına rağmen hastalığı sebebiyle onun yanından ayrılamıyorum. bu evden uzaklaşamıyorum. insanın sevgisi nefretinden üstün geliyor ailesine karşı demekki.
    ···
  15. 365.
    0
    ailemle yaşadım 20 küsür yıl boyunca ama şu hayatta en çok nefret ettiğim insanlar onlar. (zaten başka insan da tanıyamadım desem yalan olmaz.) ve hala onların yanında yaşıyorum.
    ···
  16. 366.
    0
    baskı var üzerimde. hala üzerimi saran bir otorite var. kavgaların tartışmaların kalbimi un ufak ettiği ve ses çıkarmamın imkansız olduğu bir baskı bu. hergün hergün pısırıklığıma, adım atamamama, bir pasifliğin içinde kaybolmama sebep işte bu benimle hiçbir ilgisi olmayan ama sürekli duymak zorunda kaldığım bu aileiçi gerginlikler beni korkağın, zavallının biri yaptı.
    ···
  17. 367.
    0
    içinizden çoğu bu kadar anlatmama rağmen yine de bir bilinmez içinde olduğumu düşünecektir. ama benim için herşey gayet açık. matematik formülü gibi herşey apaydınlık gözümde. ama yaşamayanın ben anlatınca tümden anlayacağı türden bir yaşam değil benimkisi.
    ···
  18. 368.
    0
    kendime yalan söyleyip durdum. varoluşçu bir yaşamın zaten bu şekilde olacağını düşünüp avuttum kendimi. (camus, sartre, dostoyevski okuyanlar bilir.) ama artık kendimle yüzleşmem bu kadar kolay cevaplar vererek işin içinden sıyrılmamı güçleştiriyor. insan bu kadar sığ bir varlık değil.
    ···
  19. 369.
    0
    bu kadar saldım çayıra mevlam kayıra bir yaşamı hangi pgibolojiyle edindim ben de çıkartamıyorum. bir sürü sebep sayabilirim ama nedense hiçbiri inandırıcı gelmiyor. ailem illaki etkili ama başka. depresyonda değilim ya da başka bir pgibolojik hastalığım yok. geçmişte travmatik bir olay geçmedi başımdan. ama sanki böyle bir yüküm varmış gibi yaşıyorum. o yüzden adım atmaya mecalim yok. sanki pgibolojik bir savaşta gibiyim. enerjimi mental olarak harcıyorum.
    ···
  20. 370.
    0
    düşünün: boyum 1.91 kilom 85 25 yaşındayım iki üç sene sonra doktor olacağım ama yaşadığım hayata bak.
    ···