yapamadıklarımı yazıyorum gelmeseniz de olur

küfürlü konuşmak istemezdim ama cidden bazen hak ediyor sahipleri.

üni için ailemin yanında kalmak istemiyordum ama eve epey yakındı okul. yurtta kalamazdım zaten ailem izin vermezdi ben de ses çıkarmazdım buna.

sabah namazlarına saatimi kuruyor ama kalkamıyordum. bu evin o çökkün havası ruhumu dolduruyordu gene her nefes alışımda sanki.

mükemmeliyetçiler anlar, işlerinin bir kısmı ekgib giderse diğer yaptıklarından da gereken hazzı alamazlar. bende de aynen böyle oluyordu. soğumaya başlamıştım daha birkaç ay öne büyük bir azimle yerine getirdiğim görevlerden.

ailemin bana kıldığım namazlar yüzünden değişik baktıklarını iddia etmiyorum. hani böyle dine karşı insanlar olur ya, onlar gibi değil. ama şu var ki bu uğraşlarım onların gözünde radikalleşme sinyalleri içeriyordu. zaten genel olarak benim birşeylere kafa yormamı, onun için mücadele etmemi hiçbir zaman kabullenemediler. ne kadar değişik bir bakış açısı değil mi? bu hareketleriyle beni yanlış yollara sürüklenmekten alıkoyuyorlar diye düşünüyorlardı herhalde. aşırı korumacılık kumkuması iki insanla imtihanım.

böyle böyle ben de dinden soğudum işte. ne namaz kaldı ne oruç. en başta sevdiğim kıza sırt çevirdim. sonra güvendiğim aileme sırt çevirdim. sonra sığındığım tanrıya sırt çevirdim. zaten elimde ne kaldı ki savaşacak? ataletim bu sebeptendir. mayışık ruh halim bu sebeptendir. adım atamama hastalığım bu sebeptendir. insan en kutsallarına kıçını dönünce ne hedefi kalır ki? işte bu da bir başka can alıcı nokta.

19 um gelecekti ben gibisin panpa

rüzgarda savrulan yaprak gibi olmam bu sebeptendir. zaten bu evden de ancak üni bittiğinde ayrılabileceğim, annemin hastalığından dolayı ayrılamıyorum. ancak o zaman hayallerime, umutlarıma kısacası kendime kavuşabileceğim. belki de bu umut intiharı engelliyor.

benim gibi olduğunu söyleyen ne çok insan varmış bunu da farkettim. siz nerelerdeydiniz? neden anlatmadınız kendinizi? rahatsız edici bir durum var ama bunu yok yere çekmek ve kabullenmek kadar alçalmıyorsunuz anlatınca.

burada kalsın şimdilik. devam edeceğim ama. okuyanlar mutlaka yorum yazsın. ruhumun ve aklımın en derin noktalarını paylaştığım bu başlıkta en azından yalnızlık çekmeyeyim.

alın size eğitim dıbına koyim kardeş senin sorunun tam bir inek olman eğer inek olmasaydın başka işlerle uğraşır eninde sonunda takıntılarını kırardın ama hayatın dersle geçmiş

@252 o da bir sebep kardeş. ama daha çok ailesel olduğunu düşünüyorum.

senin sorunun duyarlı olman bence şöyle dünyayı gibine takmayan tiplerden olabilseydik...

@254 o soruna hiç değinemedim panpam ama o da düşündüklerim arasında. değil mi şöyle vurdumduymaz olsaydık.

yorum yapan herkesi şukuladım. sağolun varolun.

Sende biraz rahat ol kanka az kendini düşün allah bile herkesi memnun etmiyor

Böyle hayatmi yasanir amk. Koskoca adam olmussun tassagin var vur masaya olum bu hayat boyle gitmez evlenecegin kariyida ailen secer belki evlenemezsinde salaklik yapma ve su kavramı kafandan cikar. Onlarin gencliginde hic mi hata yok. Insan yaratilis olarak zaten hatalidir sen doktorsun bunu en iyi sen bilirsin. Artik belli yasa gelmissin abimsin hatta. Git konus onlarla sendr onlarin hatasini ara ve yuzlerine vur neyden korkuyorsun cocuk musun ? Ha ? Cocukmusun srn cirdi soruyorum ? Adam olsan gider yumrugunu masaya vururdun ve artik kendim icin kendi kararlarimi verebilecek yastayim derdin ergensi bcimde degil tabi. Onlarda senin artik cocuk olmadigini anlayacaktir 'bu yapacagin davranisinla' ya yaparsin yada omrunun sonuna kadsr boylr yasar geberip gidersin. Dedigimi yap bir sey kaybetmeyeceksin kaybetsen bile kazandiklarin kaybettijlerinden fazla olucak inan amk. Indallah dogru soyluyorsundur bu kadwr yazdim.

hiç uçamadım

rizörved işsiz zamanımda okurum

Rezerved