Up up up

Up up up up

AYNI ANDA YOLA BAKAN BiR NOKTA……

- Karşısına ne zaman çıkacağız ?
- Zaman var
- Ne kadar ?... adamın katil olmadığını biliyoruz ne diye bekliyoruz ki….tek başına bu işin altından kalkamaz…
- Biraz daha…
- Altay zaman daralıyor biliyorsundur umarım….
- Biliyorum Yasin biliyorum ama Alperenle Eraydan haber yok….
- Anlıyorum….peki ya Salim ?
- Asıl sorun o işte….önce onu bulmalıyız…onu bulmadan bütün çaba boşa gider….
- Umarım Salimi bizden önce Mike bulmaz….
- Umarım…
Yasin ile Altay arabalarına binerek hızlıca uzaklaştılar….Alperin peşindeki gölge gibilerdi….sadece bundan Alperin haberi yoktu o kadar…

Evet abi…iki araba kalıyor….sonrasında Mike’ın peşine düşmem gerekiyor….bu iş uzamadan bitirmemiz lazım….
Evet…..biz geri dönüyoruz….sende çok geç kalmadan gel…adamı sorgularken orda olman iyi olacaktır
Tamam abi….yetişirim size…
Diyerek arabasına bindi Alper….koltuğa oturduğu zaman bir süre durdu…sonra torpido gözünden küçük bir kutu çıkardı….Kutuyu açıp içindekini yüzük parmağına geçirdi….Kurt şeklinde bir yüzüktü bu..yüzüğe baktı ve sonrada akan trafiğin içine arabası ile karıştı…

Arabanın lastiği patlamış yolda yalpalamaya başlamıştı sonunda kayarak bariyerlere bindirdi ve kayarak ancak durabildi.
Ön tarafına hemen Alper geçerek hızlıca arabasından indi, koşarak kaza yapan arabanın yanına geldi.
Hyundai de arabanın arka tarafında durmuş içinden Behzat ile Harun ellerinde silahlarla inmişlerdi.
Alper arabanın kapısını açtı, içerdeki adam tam torpido gözünden aldığı silahı Alper’e doğrultacaktı ki Alper adamın çenesine yumruğunun köşesi ile sert bir şekilde vurdu.
Adamın elinden savrulan silah arabanın içine doğru düştü sonrasında Alper adamı yakasından tutarak dışarı doğru savurdu.
- Elini yüzünü s.kerim senin
- Tamam bırak Alper….harun al şunu la
Harun yerdeki adamı alarak beraber geldikleri arabanın arka kapısını açarak içeri tıktı.
Behzat , Alper’in yanına gelerek “ Varmı bir şeyin la “ diye sordu.
Hayır dedi Alper…..bir şeyim yok abi….siz adamı aldın bakalım altından ne çıkacak…
Tamam dedi Behzat….bundan başka iki araba daha var herhalde….

Yolun boş olması çok uzun sürmedi ama ilerde tekrar trafik başlıyordu bunun farkında olan iki arabada yavaşladı fakat birazdan Focus tekrar hızlanmaya ve arayı açmaya başlamıştı ki yan taraftan bir araba daha takibe girdi.
Gri Renkli bir Hyundai Accentti bu…
Behzat Amir gelmişti Nihayet…
Oda Alper’in arabasının arkasından takipte kalmaya devam etti. Telefon çalıyordu.
Arayan Behzat’tı.
- Alper….
- Efendim abi
- Adamı sıkıştır la
- Nasıl abi ?
- Sıkıştır la sıkıştır….adamı köşeye sıkıştırmaya başla…
- Neden abi…
- Abini s.kicem şimdi dediğimi yap la
- Peki abi tamam
Alper adamı tekrar sıkıştırmaya başladı. Yanından sokulup bariyerlere doğru gitmesini sağlıyordu.
Yavaşlamaya başlayan Focus’un hemen arkasındaki Accent’in Sunroof’undan Harun çıktı ve silahı ile Focus’un tekerlerine nişan alarak tek el ateş etti.

- Harun ben Alper
- Söyle kardeşim
- Şu kaçak arabalardan birisinin peşindeyim
- Vallamı nerdesin şu an ?
- Nerdemiyim?... istanbul yolundayım….sitelerin yanından geçicem birazdan…..behzat amirim nerede sen nerdesin…bak adam elimdem kaçacak…fazla tutamam adamı…
- Tamam la tamam geliyoruz….sen elinden kaçırma yeter adamı….
- Elinizi çabuk tutun Harun….
Alper telefonu kapattıktan sonra adamı kovalamaya devam etti…Focus ile arasını çok fazla açmamaya çalışıyordu ama takip ettiği kişi çok hareketliydi. En ufak aralara giriyor, bulduğu ufak fırsatları bile kullanarak arayı açmaya çalışıyordu.
Bi ara yolun bomboş olduğu bir fırsat çıktı karşılarına o sırada Alper resmen gaz pedalının üzerine çullandı. Elinden geldiğince hızlanarak adamın yanına yaklaşmaya çalıştı ama Focus’ta armut toplamıyordu nihayetinde o da hızlandıkça hızlanıyor sanki Alper’in niyetini biliyormuş gibi davranıyordu.

Araba çok hızlıydı , kıvrak bir arabaydı, üzerinde ve özellikle şasesinde değişiklik yapıldığı çok belliydi ama Alper’inde yabana atılmayacak meziyetleri yok değildi.
Arabaya yetişerek yan tarafında belirdi bir anda.
Focus’un camları filmli olduğundan içerisini göremiyordu gerçi kendi arabasının da camlarında zift gibi film kaplıydı. Muhtemelen Focusta her kim varsa oda göremiyordu Alper’i.
Arabanın yan tarafından sıkıştırmaya başladı Alper Focus’u aynı esnada arabanın içindeki telefon sistemi ile Harun’u aramaya çalışıyordu.

Konuşmadan birbirlerine baktılar ve Alper’in hakettiği parayı adam tek tomar olacak şekilde verdi ve arkasını dönerek arabasına gitti. Binerek uzaklaştı.
Alper elindeki bir tomar paraya baktı sonra açık olan arabanın kapısından içeri doğru salladı.
O anda uzaktan çok sesli bir araba sesi duymaya başladı. Arkaya bakmasıyla yanından bir FORD FOCUS’UN geçmesi bir oldu
Bu aradığı arabalardan birisiydi.
Hemen arabasına atladı ve Focus’un arkasına takıldı.

Alper vitesi ikiye attığı zaman koltuğa biraz yaslanmıştı…zaten devir saati hemen üçüncü vitesin geldiğini haber veriyordu…
Vites büyüttüğü zaman Mazda’nın bir kaput boyu önüne geçmişti….
Sonra bir vites daha büyüttü… bu seferde Mazda’nın bir araba boyu önündeydi…beşinci viteste artık aralarında iki saniye fark vardı Mazda ile ilerden yolun iki tarafına koyulmuş kırmızı meşale fişekler göze çarpıyordu. Bu demek yarışın orada bittiğini anldıbına geliyordu…
Bitiş çizgisinden ilk geçen Alper’in Evosuydu.
Frene hafifçe basarak arabasını sağa doğru yanaştırdı Alper sonrada yavaş hareketlerle arabadan indi Mazda hemen ön tarafında durmuştu onunda içinden Şoförü inerek Alperin arabasına doğru yürümeye başladı.
Ortada buluştuklarında ikisinde de en ufak bir agresiflik yoktu.

ilk hareketlenen Alper oldu yavaş hareketlerle arabasını yola doğru çıkardı arkasından Mazda geliyordu. Mazda’nın camları film ile kaplıydı ve içerisi neredeyse hiç görünmüyordu.
Yolun ortasında bir müddet yan yana bekledi iki araba. Önlerinden yavaşça yürüyen bir kız iki arabanın ortasında durdu ve yavaşça ellerini havaya kaldırdı o sırada Mazda motorun sesini duyurmak istercesine gaza basmaya başladı. Alper’in arabasından neredeyse hiç ses çıkmıyordu sadece motoru sıcak tutmak adına yavaşça gaz veriyordu o kadar.
Kız ellerini aşağı indirmesiyle arabalar ileri doğru atıldı…

Abi dedi… şuradaki Mazda’nın içindeki kişi seninle kapışmak istiyor dedi…
Genç parmağı ile Mazdayı gösterince araba selektör yaptı Alper’e doğru…
Tamam dedi Alper…neyine yarışacağız ?
10.000 TL si varmış…eğer sendede o kadar varsa parasına yarışacakmış…eğer yoksa anahtarına yarışmak istiyor…
Tamam param var. Haber ver hemen çıkalım yola…
Tamam dedi Genç sonra karşıdaki aracın yanına giderek bir şeyler söyledi şoföre.

- Alo Behzat abi…
- Heeeaaaaaaa
- Abi ben şu an Bilkent köprüsünden girdim…iç tarafa doğru bi yerdeyim…
- Ordamı la arabalar ?
- Abi şu an hiçbirisi yok ama muhtemelen gelirler….
- Tamam la tamam sen orada dur….çektiğin resimleri edaya gönder…bi araştırsın bakalım
- Tamam abi….haber vericem ben size…
Telefonu kapattıktan sonra genç bir çocuk arabanın cdıbını tıklattı…Alper camı hafifçe araladığı zaman genç konuşmaya başladı….

Vakit gece yarısına doğru geliyordu… Bu yüzden trafik çok kalabalık sayılmazdı zaten saat 10 dan sonra Ankara’da belli başlı yerlerde trafik olurdu….Etimesgut’un içinden geçtikten sonra Eskişehir yoluna çıktı….Bilkent tarafına dönüğü zaman aşağı yukarı 15-20 aracın hazırda beklediğini gördü. Kendi arabasını da müsait bir yere çektikten sonra arabadan çıkmadan etrafı izlemeye başladı….peşinde olduğu arabalardan şu ana kadar hiçbirisi gelmemişti….telefonunu açtı ve bir numara çevirdi….

Anahtarı çevirdiği zaman motordan çıkan ses onu rahatlatıyordu… Dışarı çıktığı zaman elindeki kumandadan koca kapının kapanmasını sağlayacak düğmeye bastı. Sonra bir süre dışarda motoru susturarak bekledi. Yağmurun arabanın tavanında bıraktığı sesleri dinledi bir süre sonrada dışarı çıkarak yağmurun toprakta bıraktığı kokuyu içine çekti… Bu kokuyu küçüklükten beri çok severdi Cenk ile birlikte yağmur yağdığı zamanlar dışarı çıkarlar ve sırılsıklam bir şekilde eve dönerlerdi… o kadar tatlı çocuklardı ki anneleri onlara kızamaz ama genede kızmış gibi yapardı… Özlüyordu o günleri…
Çisil çisil yağan yağmurun altında bir süre durduktan sonra arabasına bindi ve istanbul yoluna çıkarak arabaların arasında hızlı bir şekilde yol almaya başladı…

Behzat’ın Alper’i hapishaneden çıkardıktan sonra buraya yerleşmesini müteakip neredeyse her gece Cenk, Alper’i bu şekilde ziyaret eder olmuştu…ziyaretlerin hepsinde de Alper kendini yataktan uyanmış bir şekilde buluyordu….
Saatin alarmını susturduktan sonra üstünü giyinmeye başladı….arabasına doğru ilerledi…kapısını açarak içeri girip Şoför koltuğuna oturdu….garipti ama koltuk az önce sanki birisi oturmuş gibi sıcaktı…Alper şaşırmadı buna….Zira bu alıştığı bir şeydi artık…

Bunu yapanlardan birisi senin katillerinden biri olabilir kardeşim….mutlaka bulmalıyım onları….
Bundan eminim Alper….beni öldürenleri bulacağından eminim…
Alper arabadan çıktı yatağına doğru ilerledi ve yattı….
Aradan 5 dakika geçtikten sonra saatinin alarmı ötmeye başladı… dışarda hafif bir şekilde yağmur yağıyordu… Arabasına doğru baktı… içi boştu arabanın…

Öldürüldüğüm yere gittin mi hiç ? diye sordu Cenk. Göğsündeki parçalanmış kanlı delikten kan sızıyordu sürekli….
Gittim tabi ki dedi Alper… tabi ki gittim… Ama orada bulabilecek hiçbir şey yok kardeşim… Orası sanki bu dünyadan olmayan bir yer… Çok elzem durumlar dışında oraya gitmiyorum bile…
Ölümünden sonra tekrar bombalar patladı Ankara’da çok insan öldü….seni kullandıkları gibi başkalarını da kullandıkları ortada…

Altay ve Yasin’den de haber yok….Ankara’yı alt üst ettim yoklar….
Öncelikle onları bulmam lazım tek başıma bu işin altından kalkabileceğimi sanmıyorum….fakat onları da bulabileceğimi sanmıyorum….ne yapacağımı bilmiyorum kardeşim….
inan bilmiyorum…

Güldü Cenk…Gülerken dişlerinin arasından pıhtılanmış kan parçaları çıkıyordu…
Bir polis çıkardı beni hapisten….adı Behzat olan bir polis bu….ekibide sağlam üstelik…tam senlik bi adam bile var…adı HAYALET…adamı göremiyosun adeta…su gibi…bir anda ortadan kayboluyor…senin gibi yani..
Akbaba diye bi adam var sonra…kimin ne zaman öleceğini biliyor…ölüyü koklayabiliyor….enteresan bi adam…
Bide harun var….kilolu böyle hayvan gibi….behzat abi yanından ayırmıyo bunu….başı belaya girmesin diye heralde çünkü bi keresinde Eda bunu tersleyince içmiş içmiş sonra eline almış telsizi SEViYORUM MERKEZ diye bütün emniyete yayın yapmış öküz…
Herneyse yarışlar tekrar başladı Ankarada ve tüm hızıyla devam ediyor bugünlerde hatta gece olsun bende gidicem orada seninle ilgili birşeyler bulmam gerekiyor…zaten Behzat abi bu yüzden çıkardı beni hapisten…onların ulaşamayacakları yerlere ben daha kolay girebilirim…
Alperenle Eray’ın tayinini çıkardılar. Benimle bağlantıya geçtikleri ve senin hakkında topladıkları bilgileri paylaşmadıkları için. Onlardan ses seda yok