Vitesi ikiye attığım zaman arabada sanki bunu bekliyormuş gibi ileri atıldı ve E30 biraz arkada kaldı…
Üçüncü viteste biraz daha ileri geçmiştim….
Dördüncü viteste arkamdan çok güçlü bir patlama sesi geldi ve E30’un yoldan çıktığını gördüm….
Mike haklıydı….adamın lastikleri patlamıştı ve yoldan çıkmıştı….
Bitiş çizgisine geldiğin gibi hızımı düşürerek el frenini çektim ve arabanın kaymasını sağladım….
Gerisin geri geldim….
Mike gülerek bakıyordu bana...

Altay adamın yanına arabasıyla giderek anahtarını alarak geri geldi….
Bu illegal olarak ilk yarışımdı ve bir BMW E30 KAPMIŞTIM……

Devam et panpa

Rezerved

Flood var hocam

Amk adama yaz yaz diyonuz benden başka suku atan yok

Devam et bekliyom

@76 reserved

Devam panpa sardı

Aga be biraz seri at şu partları gözünü seveyim

Niye yazmiyon haci

Ama beni sinirlendiriyosun

76 ayrac e 30 a 3 poat

O gece eve geldiğimde dizlerim titriyordu ve bir türlü uyuyamıyordum…
Ben napıyorum diye sordum kendi kendime….
Muhteşem bi işim ve kariyerim vardı….fakat içimde durduramadığım bir heves ve istekle arabama bağlıydım…
Hastaydım bunun farkındaydım..ama hastalığım beni rahatsız etmiyordu…
Sorun zaten buradaydı…

Hastalıkların insanları rahatsız etmesi gerekiyordu.. özellikle benim gibi biriyseniz…
Bıraksalar arabanın içinde hayatımı devam ettirebilirdim…
Bunun önüne mi geçmeliydim… Yoksa bununla yaşamaya mı devam etmeliydim bilmiyordum…
Aklımdaki sorular beni her geçen saniye sanki biraz daha boğuyor, nefesimi kesiyor gibiydi…
Belkide biraz çalışmalıyım bu sayede aklımı boşaltabilirim diye düşündüm ve kendimi sadece işime vererek bir haftamı geçirdim….

Ne evdeki bilgisayarın başına oturdum….
Nede otoparktaki arabanın yanına gittim…normal çalışan bir insan nasıl davranırsa o şekilde davranmaya ve yaşamaya çalıştım.
Dosyalarımı tuttum….
Sabah erkenden kalktım ve servise bindim….
Zor olsada hergün Ankara trafiğini çektim……( kaldı ki şirketin servisleri kurallar gereği en fazla 90 yapıyor )
insanlara sahte gülücükler attım….

Mutluymuşum gibi yaptım….
Ama olmuyordu….
Sanki içimdeki diğer Alper dışarı çıkmak için göğüs kafesimdeki kaburgaları çatır çatır kırmak istiyordu….
Sonrada geriye kalan posaya tükürerek atıcaktı belkide…
Doğru olan şuydu ki….
Aslında olmam gereken gibi davranmıyordum….
Bilerek ve istiyerek otopark’a bakmıyordum bile…
Çünkü biraz gevşek davransam soluğu arabanın başında alabilirdim….

Buna izin veremezdim….
Deneyecek ve hayatıma bir yön verecektim….
Çünkü biraz meyil vermemle kanundışı bir şekilde birisinin arabasını almıştım….
Kanun dışı bir şekilde…..
illegal yollardan…
Mavi E30’u aldığım sırada polis ortama baskın düzenleseydi ne yapacaktım ?
Ne açıklaması yapacaktım…
insanlara ve aileme…..

Beni seven insanlar vardı ve onlar yapmış olduğum şeylerden dolayı bana kızgın olabilirlerdi….
Bana olan güvenlerini tehlikeye atmak hayatım boyunca belkide en son isteyeceğim şeylerden biriydi….
Fakat ben onlarla aynı şeyi düşünüyor muydum bilmiyordum…..
Belki de insanların arasında olmaktan hoşnut değildim ben….
insanlar belki de beni boğan bir etkendi….
Bu kadar göz önünde olmaktı belki beni rahatsız eden….
Belki insanlardan herkesten kaçmak için arabalara vermiştim kendimi….
Olamazmıydı ?
Olabilirdi tabi….

Karakterim oturmaya başlamıştı adeta son yaşadığım olaylardan ötürü….
Kardeşim Cenk gibi olabilirmiydim….
Onun gibi bir adam olabilirdim tabiki…..
Belkide içimdeki adam ondan daha vahşi bir adamdı….
Aynı kanı taşıyorduk en nihayetinde….
Aynı genler kodlanmıştı ikimiz içinde….
Günler bu şekilde geçiyordu….
Ben kendi içimde hesaplaşıyor ve yargılıyordum kendimi adeta….