yalnızlığımı anlatıyorum beyler doluşun

yalnızlık anlatılmaz yaşanır dostum

HUUR ÇOCUĞU YEŞiL SENiN ANANI gibEYiM NE iSTEDiĞiN HERiFiN 1 GRAMLIK MUTLULUPĞUNDAN HUUR

yeşil böce biliyom osuruk böceği defterle öldürmüştüm defterimi kokutmuştu it olu it

ibretlik :'(

ağladım

beyler yalnızlığın neresinden başlanır bilemiyorum tek arkadaşım odadaki duvarlar, masam ve gönlümün efendisi olan yatağım sevgilimde sigaram sayılır.
geçen gün tam uyuyacağım yatağımın kenarında bi böcek rengi siyah büyük te değil kalktım yataktan dedim ki canlı bişey ağzı dilide yok bana ihanette edemez aldım elime anlattım bişeyler dinledi oda kaçmak filan istedi ama atmak istemiyorum öldürmek hiç.
dolabıma koydum küçük bi çekmece vardı sabah uyanınca ilk işim gitmiş mi diye bakmaktı sabah uyandım gitmemiş beyler son günlerde ilk defa bu kadar mutlu olmuştum gün boyu gözüm hep ondaydı sıkılınca onunla konuştum akşama doğru yeşil bi böcek daha geldi o da siyahla aynı boyutlarda hatta küçük sayılır biraz nasıl mutluyum bi taneydi iki oldular eğleniyoduk üçümüz gece ikisini dolaba tekrar koydum rahat ve mutlu uyudum uzun süredir böyle mutlu uyumamıştım.
dün sabah bi uyandım hızla dolaba gittim bi baktım bomboş yıkıldım beyler yeşil huur ayarttı diye düşündüm benim siyahımı nedenler üzerine bi saat kafa yordum ama gitmişlerdi yine eski halime dönecektim dünden beri yine durgunum yine çok yalnızım size tavsiyem yeşillere güvenmeyin beyler asla...