yalnızlığı anlatıyorum piçler

yalnızlık, karanlığını aydınlatacak bir mumun dahi olmamasıdır.

Aynı evde iki kişi ama tek başımayım... O'nun resmi ve ben... Ben ona bakıyorum, o bana. Yaşlar dökülüyor piksel piksel gözlerinden, benimse sol tarafım acıyor keşke diye çarpıyor kalbim soğuk soğuk... Keşke gitmeseydin diye... başbaşayım şimdi yalnızlığımla.. bir o, bir ben.. oysa ki sen vardın bir zamanlar.. "seni seviyorum, gitme,kal.." diyen dudakların..

@142 heralde sende amk ben yalnız'ım olm

yalnızlık, sigaranın dumanının bile seni terk etmesidir.
edit: john cena yok panpa sende bir sorun ben de okudum.

@141 anasını bile giberim, o derece..

@140 sonuna kadar yazdım.. problem sende mi bende mi?

kaysersoze07 okudum panpa şukuladım. bunun gibi 250-300 tane daha yazarsan kitaplaştırabiliriz.

@137 sonuna kadar okudum amk bende mi var bi problem

@135 entry-nick uyumu diyeceğim de nasıl biri bu john cena bilmiyorum amerikan güreşçisi olduğunu biliyorum bir tek

içeriz panpa canın sağolsun.

Saklambaç oynuyorum hayatla... Belirsizleşiyor,​ siliniyor, kalın bir sis perdesiyle kapanıyor önüm, arkam, sağım, solum... Yok oluyor her şey ve ben. Ben diye bir şey kalmıyor. Başkalarını istediği ben doğuyor yavaş ve sancılı bir şekilde, olmam istenilen kişi, olmam beklenilen ve olmam dayatılan kişi oluyorum. Kurallar belli, oyun hep aynı, kuralara uymayan oyundan atılır. Çok direndiğimi biliyorum bu oyuna, sancısı bu yüzden oldu artık direnecek gücüm kalmadı ve bir gün bir baktım aynaya (Hatta yeni fark ettim ki aynaya bakmak da hiç hoşuma gitmiyormuş ne zamandır... ) Ben başka biri oluvermişim de bunu anlayamamışım belki anlamak istememişim, yok olmuşum. Aynadaki bu adam kim ? Tanıyamıyorum, sevemiyorum da onu. Kafka’nın böceğe dönüşen kahramanı gibi dönüşüvermişim. Çirkin bakımsız ruhsuz ve yüzsüz bir adama ve yine onun kadar rahat davranışlar içinde, hiç aldırış etmeden bu duruma işe gitmek için hazırlanıyorum, ayakkabılarımı, montumu giydim, cep telefonum, cüzdanım ve anahtarlarım da yanımda, vapuru kaçırmaması gereken küçük böcek, hızlı adımlarla evden çıkıyorum vapuruma doğru koşuyor, 8:15 vapuru artık beni hiç beklemiyor. insanlar yüzüme bile bakmıyor, yanımdan geçip gidiyorlar. Bir şeylere bir yerlere yetişmeye çalışıyorlar. Hiç kimse hiç kimsenin yüzüne bakmıyor. Aynı oyunun belli kurallarını bilen ve bu kurallardan çıkmayan kalabalığın içindeyim vapuruma biniyorum. Hareket eden vapurdan başkasının gözleriyle kıyıya bakıyorum, ağaçlara, kuşlara ve evlere. Başkalarının evlerini merak ediyorum başkalarının hayatlarını, bütün hayatların içine girmek istiyorum, herkes olmak istiyorum, her şeyi yaşamak istiyorum, bir tek kendim olamadığım bu hayatta nereye gideceğimi ve nasıl yaşayacağımı hiç bilemeden kıyıdan uzaklaşıyorum...

not: özet geçemedim kusura bakmayın..

yalnızlık, nefes almayı bırakmaktır.

olm benle ayran bile içemezsiniz sağa sola sataşırım arıza olur. o yüzden parklarda takılıyorum insan arasına karışmayı sevmiyorum

yalnızlık, uzun soluklu bir sessizliktir.

yalnızlık, herkesin seni mutluluktan geberiyor sanmasıdır.

tek başına içmektir yalnızlık. rakını da suyunu da kendin koymaktır.. özenle hazırladığın mezelere çataldan önce gözyaşının değmesidir..

iyi olurdu.

eh amk 3ümüz bi rakı ofrasında olacaktık şimdi

@124 beyler 4 şarkı vardı birini ben koydum onu gibtir edersek 3 şarkı kaldı. ilk ikisinde zaten kararsız kaldık ama bu yalnızdaşın son koyduğu link olabilir. daha iyisi hala olabilir hafif alkollüyüm gibmeyin

yalnızlık, denizde boğulmak yerine düşüncelerde boğulmaktır.