yalnızlığa kitap yazmak istiyorum

yalnız ve 7/24 depresyonda olan , bu şekilde yaşamaya alışmış mutsuz bir insanım. hiç kimsenin okumayacağını bildiğim halde bir kitap yazmak istiyorum. yalnızlık ve depresyon temalı kısa metin , yer yer şiirlerden oluşacak bir kitap düşünüyorum. kim bilir belki oda okur günün birinde.

örnek bir metin :

kim demiş yalnızlık kötüdür diye ?
artık traş olmak zorunda değilsin mesela,
kimseyi gıdıklayamaz sakalların.
eve geldiğinde zile basıp kapıda beklemekte yok,
anahtarın var senin.
sonra leş gibi yemek kokularıda çarpmaz burnuna,
mis gibi lahmacun söylersin kendine.
yatağın istediğin tarafında yatabilirsin ,
bütün yorgan senin , sarıl doya doya.
bazen takılıp düşücek gibi olursun ,
eski bir fotoğrafa bakarken yakalarsın kendini.
ıssız sokaklarda nereye gittiğini bilmeden dolaşırsın ,
saatlerce…
kaldırım taşları , sokak lambaları , duvarlar…
boş duvarlar…
hiç bu kadar değişik ve güzel görünmediler daha önce,
yada sen onları fark etmedin.
artık engelleyenin yok senin , yakala ayrıntıyı sıkıca;
kim bilir belki başarırsın içine dahil olmayı ,
boğulmana yeticek kadarının.

edit : bu arada bastırmaya karar verirsem , nasıl olur bu olaylar bilgi verebilecek birileri varsa sevinirim