yalnızlık

beyler yalnızlığın fotoğrafını buldum o kareye nasılda sığmış saatlerdir izliyorum

http://www.tumresimler.co...-resimleri/en-buyuk-kopek

duş alırken telefonun çaldığını duyup, dal taşak öylece çıktıktan sonra, gereksiz birinin aradığını görünce "hay dıbına koyim" deyip tekrar banyoya girmektir.

eğer elle tutulan bir şey olsaydı insanlar zütüne sokar zevk alırdı.

yapıcağınız işi gibeyim böyle iş mi olur amk ya

Kötüdür yalnızlık. En kötüsü de sevdiklerin yanında olmasına rağmen çekilen yalnızlıktır..

Neydi yalnız kalmama sebep olan şey? Neyin ekgibliği? Yanımdasın işte, benimsin. Fakat gözümde eriyorsun gittikçe. Ve biliyorum, kaybolacaksın sonunda. Sen de olmayınca yine baş başa kalacağım kendimle. Bir de şişelerim ve bir paket sigaram var tabii. Ulan onlar sizden daha vefalı be insanlar...

kötü kaderimin içine sıçayım.. Mahvoldum lan, bittim, artık çekemiyorum yeter.. Kalabalık yalnızlığın da her türlü yalnızlığın da dıbına koyayım. Bir gün yüzü göstermedin ya dünya, senin de dıbına koyayım...

eve her zaman anahtar ile girmektir.

Sen sevdiğim herşeydin
Sen istediğim herşeydin
Sen'i sevdiğim kadar değerliyken her şey
Benim ellerimle sevdin
Sevdin... sevdin... sevdin kendini
Çarpışır duygularım "bir Sen" ortasında
Keşke büyüttüğüm kadar büyük olsan
Öyle kutsal öyle mabud
Keşke hissettiğim kadar küçük olsam
Öyle değersiz öyle kölen
Aşk bağırır "Sen" diye susturamam
Bir köpek havlar dudaklarımda
Şimdi gel ellerimle sustur Ben'i
Sustur... sustur... sustur Ben'i

(bkz: 31)

en büyük cezam bi bırakmıyor peşimi

kendi osuruğunun kokusundan zevk almaktır

önce övütürsün kendini, güçlü sanarsın,iyi bir şey sanarsın, sonra bir bakmışsın her uyandığın sabahta anlamsız bir acı oluşur kalbinde, anlamsızca bakarsın akşamları yıldızlara, anlamsızca ağlarsın akşamları sonra anlarsın sana verilen en büyük lanetin yalnızlık olduğunu.

cep telefonunu bulamayıp beni bi çaldırsana ya diycek kimsenin olmaması

uyandım ve perdeyi araladım güneş vuruyordu sokağa
boyası parlayan bir iki araba
güzel bir gün dedim kendi kendime
öğlen çoktan olmuştu..
izin günümdeyim ense yapayım dedim zaten geç te yatmıştım
erken uyanıp ne yapacaktım ki?
evde kimseler yoktu. duş alıp yemek yedim.
rutinleri hallettikten sonra giyinip hazırlandım
tam dışarı çıkacakken durakladım
ne bu heyecan ne bu güneş görmemişlik dedim
kimse yoktu bekleyen..
halbuki çocukken zil çalardı aşağıda organize
olurdu arkadaşlar.
sokaklar ezberimdi, kaldırımlar da..
trafolar etrafına kurulu parklar da..
hayır hayır farklı bir şeyler için hazırlanmış olmalıydım
ama yoktu..
ne aşağıda bekleyen birileri
ne de gideceğim bir yerin var olmadığı
üzerimdekileri çıkardım ve tekrar eşofmanlarımı giydim
dolaptaki geceden kalma son birayı alıp
odama döndüm..
ve bir sigara yaktım..
düşündüm de
uzun zamandır aynı yerdeydim..
aynı cadde aynı bahçe..
insanlar değişmişti
çevre de tabi..
gitmişti eskiler..
hiç kimse kalmamıştı geriye.
yalnızdım işte.
evet yollarda olmalıydım
birileriyle..
ya da birisiyle.
bir dayanağım olmalıydı.
hani sırtımı sıvazlayıp gidelim diyebilecek.
yoktu..
ve güneş battı odada.
ve yine ertesi gün

yalnız olan insan hissedemez bunu.
diğerleri ile iletişim içinde olmak yalnız olmamak
anlamaına gelmez. tamamen sıyrık bir duygudur
açıklamasıda bir hayli zordur.
kendin dahil tüm gerçekleri kabullenemediğin
zaman ortaya çıkar. hayatında yaptığın her şey , etrafındaki insanlar hatta sen bile anlamsızlaşırsın.
kimse senin farkına vardığın şeylerden haberdar
olmaz çünkü soyutlanmışsındır geride kalanlar
bağımsızlaşır.
ahlaki değerlerin , dinin , yaşama sebebinin ne için
olduğunu gerçek olup olmadığını bilmemenin ızdırabını çekersin.
neyim ben sorusuna cevap bulamazsın.
oynadığın tiyatroda bir ailen karın çoocukların
annen baban işin olabilir ama onlar yalnız olmanı
engelleyemez.
neyin doğru olduğunu bilememek her an bir rüyadan uyanırcasına hayatına son vermek istersin
gerçekliğe uyanmak için ama cesaret edemezsin.
yalnızlık var olanların senin gibi düşenememesidir
her gün rol yaparak yaşamaktır daha doğrusu
yaşayamamaktır.
ulaşmak istediğin gerçeklik her neyse ona sahip olamamak varlığından bile emin olamamaktır
yalnız olmak bir seçimde değildir bir
seçilmişliktir. farkındalık kazanan her insan
yalnızlaşır.
yalnızlık fiziksel bağlamda
değerlendirilmez. bulunduğun ortamda iletişime geçebileceğin birilerinin olmaması değildir yalnızlık
böyle birinin hiç bir yerde olamayacağını bilmektir
öğrendiğin her şeyin yaşadığın hayatın sadece
senin olamasını düşünebiliyor olamaktır.
etrafında insanlar dolanırken onların objeleşmesi
tek bireyin tek benliğin sen olmasıdır yalnızlık

Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan

Daha da hüzünlendirir her gece
kentin sokaklarını
bekçinin nefesiyle
düdüğün içinde dönen
nohut taneciğinin
yalnızlığı

Ne çok sevinirim bilseniz
bir yılan
mezarıma girerde
göğüs kafesimin kemikleri içinde
kış uykusuna
yatarsa

Sunay Akın

yalnızlık...

yalnızlık kötü be. ne yapacağını bilemediğinde dönüp "napcaz be kâmil" diyeceğin bi arkadaşın kalmadıysa, yalnızsındır.
bi paket sigaranın yirmi dalının yirmisini de sen içiyorsan, yalnızsındır.

yalnızlık gerçekten kötü be.

yalnızlık özgürlüktür.

Hehey be sen neymissin yalnizlik lan
Beylik afili laflarla amma ovuyorlar degil mi seni. Sen de sasiriyorsundur bunlara. Biliyor musun ben de cok saskinim. Senin ne oldugunu anlasalar gerçekten ne yaparlardi bu bos beles adamlar.
Merhaba ben bolum sonu canavariyim
Levelim insanlarin aptallik seviyesi kadar sonsuz

pasaklı kontes.

çok yarak ötesi yarak bir şey.