yalnızlık çözümlemem

Hayatta bazı insanlar istediklerini elde edemiyorlar
ben de onlardan biriyim. Benim istediğim sosyal yönden doygunluğa ulaşmak. Fakat henüz bu duyguyu tatmadım şimdiye kadar. 23 yaşındayım. 23 yaşıma gelene kadar hep çekingen biri olarak bilindim.
Sosyal fobi belki , belki de sosyal anksiyete bozukluğu , neden ne olursa olsun sosyal yönüm hep ekgib kaldı. Asosyalliği neden sevdiğimi onun o karanlık yönünde ne bulduğumu şimdi bilmiyorum , o zamanlar biliyor muydum onun da farkında değilim.
Sevdiğim, güzel bir arkadaş ortamım olmadı genellikle bugüne kadar , adam akıllı kız arkadaşım da hiç olmadı. Ve ben arkadaş ortamımın olmamasına ve kız arkadaşımın olmamasına yeri geldi üzüldüm , yeri geldi içtim yeri geldi bu yüzden depresyona girdim.

---Özet geçiyorum :
Bugüne kadar asosyal takıldım ve bunu çok sorun etmedim fakat ,
bundan sonra bunu sorun olarak görüyorum ve bu durumu değiş-
tirmek istiyorum. Ne gerekirse yaparım. Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Bi de kız arkadaş edinirsem daha mutlu olurum tabi.---
Özet bu kadar.
Devamında son 3-4 yılımı anlatmaya devam ettim.

Sen benmişsin kanki

Fakat kendime bundan tam bir hafta önce yeni bir hayat çizmeye
karar verdim ve buna sigaradan başladım (iki haftadır hiç içmiyorum,
bundan sonra da içmem) .Daha sonra okul hayatımı düzene sokmaya
karar verdim , bu dönem tam 10 ders alıyorum ,
kolay değil tabi , her sabah okula erken gidip kahvaltımı yapıp
derslere girip güzelce not tutup hocayı dinliyorum 4-6 arası çıkıyorum
, eve geldiğimde tekrar da yapıyorum. Neyse işte. Sonra hayatımı
değiştirme planımın sonuncu ve belki de en önemli aşamasına geldim : Sosyal yönümü geliştirmek. Pek olmadı ama, henüz başaramadım.

o kadar çok şey yazmışsınki hangisini okuyalım

---Özet geçiyorum :
Bugüne kadar asosyal takıldım ve bunu çok sorun etmedim fakat ,
bundan sonra bunu sorun olarak görüyorum ve bu durumu değiş-
tirmek istiyorum. Ne gerekirse yaparım. Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Bi de kız arkadaş edinirsem daha mutlu olurum tabi.--- -- --- -- ---

giblenmeme rekoru mu kırıyorum acaba

Kafanızda bu sorunu çözmek için bir fikir varsa yazın ya hadi.

Kafanızda bu sorunu çözmek için bir fikir varsa yazın ya hadi.

2 saat sonra tekrar girip uplama entrylerini silip yazanlara cevap vercem.

up up upupup

Kendim düşünerek bulduğum aklıma gelen çözümleri
şöyle bir yazıyım.
1- Yakın zamanda fitness'a başlıcam yanıma bir arkadaş
bulup.
2- Bundan sonra dışarı çağırdıklarında hemen reddetmemeyi ,
3- Sosyal sorunlarımın olabildiğince üstüne gidip mücadele
etmeyi.. Düşünüyorum.
Panpalar nolur siz de yardım edin . Varsa herhangi birşey aklınızda yazın.

Şimdi mühendislik öğrencisi olduğuma göre konuya daha çok
analitik olarak yaklaşıyorum. Sorunumu bir problem olarak görüp
çözmeye çalışıyorum.
Oysa burada olaya daha başka konulardan bakabilecek panpalarım
da var.

Sen ne konuşuyorsun la değişik

Ben bu başlığı buraya kendi sorunu yazmak ve rahatlamak için açmadım. Öyle olsaydı şimdiye kadar milyon kere başlık açıp yapardım bunu . 2010dan beri devamlı sözlükteyim 2012 de üye oldum sözlüğü kendime yakın buldum , ve biliyorum burda yalnız değilim benim yaşadıklarımın benzerini yaşayanlar var burda.

Sorun biraz da şanssız olmam sayılabilir bir de atak
yapan bir insan olmamam. Önceden çalıştığım barda
çalışan kızla bir ara birşeyler yaşayabilirdim , olmadı.
Sınıftan bir kızı sarhoş falan dinlemeyip zütürcektim ,
olmadı. Dans kursundan bir kızı yine zütürcektim , o da
olmadı , kız zaten tanıştığımızda çirkindi , sonra evrim geçirdi
çarmendırdan çalizarda döndü amk kızlı ateşli oldu.

Sonuçta çok da asosyal bir insan değilim be panpalar ,
bir insanın karşısına dikilip sorunumu , derdimi uygun
bir dille anlatabilecek kadar açığım. Ama sorun sadece
bende değil bence , bugüne kadar yetiştirilme tarzım ,
ailemin beni az ya da ekgib yönlendirmesi , arkadaş
ortamım da öyle dışarı çok çıkan insanlar değil.

Bundan 4 sene önce daha öss sonuçları yeni belli olduğunda
üniversitenin bulunduğu Eskişehir'e gidip kayıt olmam gerek-
tiğinde "of ya napçam ben hiç tanımadığım biryer , bi sürü
yabancı insan var orda." diye düşünmekten karnıma ağrılar
girmişti , o kadar asosyal bir insandım yani. Daha sonra 2. sınıfın
yazında barlar sokağında bi arkadaşımla beraber garson-komi
olarak girip 1 ay çalışmıştım , hem para kazanırım hem sosyal
biraz gelişir diye düşündüm. Ordan çıktıktan sonra fitness'a
ve dans kursuna yazıldım yine aynı sebeple , belki biraz sosyalliğim
gelişir diye düşünerekten.
3. sınıf da öyle böyle geçti ama , son bir - bir buçuk yıldır
tamamen boşladım kendimi bir türlü sosyallik sorununu çözemiyorum.
Bu zamana gelene kadar hep ya erteledim ya kendimi avuttum ama
hiç gerçekten efor sarfederek çözmeye çalışmadım gerçekten.

abim diyo ki : git doktora , biraz profesyonel tavsiye al diyor , napsam acaba pgibolog ya da pgibiyatra mı gitsem

Sosyal yönümden biraz bahsetmek isterim birazdan. Tırnaklarımı kesip gelicem yazarken parmaklarım acıyo amk.

Şimdiki zamana kadar bu sosyal ekgibliğime ve kız arkadaşımın olmaması problemini geçiştirdim , üniversiteye başladıktan bir sene sonra sigaraya başladım ve 3 senedir içiyordum. Geçen sene 1 sene boyunca LOL ( leauge of legends ) oyununa kelimenin tam anlamıyla dadandım. Gece gündüz bu oyunu oynuyordum.
Yani son paragrafta demek istediğim asıl şey kız arkadaşımın olmaması , tabi buna sosyal olarak tatmin olamama sorunu da dahil buna bugüne kadar hiç çözmeye çalışmadım , çalıştığımda da başaramayınca " aman boşver olmuyo işte" deyip bıraktım yeterince mücadele etmedim. Onun yerine geçiştirmeyi tercih ettim , başkalarının da olmuyor diyip avunmayı tercih ettim.