1. 1.
    +2
    bana yalnızlığı aşk değil de, anam babam öğretti lan vallahi bak.
    çünkü benim anam babamda yalnız büyümüş hep bu hayatta.
    babam 4 yaşında babasını kaybetmiş, babama babaannesi bakmış annesi taklu donunu bile temizleyip yıkamamış.
    annemi annesi 3 yaşında bırakıp gitmiş, babası 13 yaşına kadar büyütmüş, sonra annem akrabalarının yanında bi orda bi burda sefillik içinde yaşayıp gitmiş.
    ···
  2. 2.
    +2 -1
    sabaha kadar yazacam bu başlıkta, uğrayın arada yanımaaa

    edit: hayatıma dair bir şeyler anlattım, okuyun işte.ne karı kız olayı, nede aşk meşk olayı.
    ···
  3. 3.
    +1
    13-14 yaşıma geldim moruk, güzeldi herşey ailecek gezmeler, tatile gidiyorduk gücümüz yettiği kadar yılda 1 kez felan.
    ne olduysa işler tersine döndü.
    kardeşim daha 4-5 yaşlarında ben 13-14 yaşlarındayım işte.
    bi gece büyük bi sesle uyandım, evde kıyametler kopuyor.
    bardaklar, tabaklar, çanaklar havada uçuşuyor.
    yatağımdan çıkamadım moruk, o zaman kız kardeşimle aynı odada yatardık.
    o gece uyumamıştım, eğer bişi olursa kardeşimi korurum demiştim çocuk aklı işte.
    ···
  4. 4.
    +1
    reserved
    ···
  5. 5.
    +1
    yalnızlık candır hacı gibtir et gerisiniii...
    ···
  6. 6.
    +1
    sabah kalktım, odanın kapısını açtığımda her yer karışmış şekildeydi.
    babam evde yoktu, erkenden gitmiş sanırım.
    annem elinde sigara odada oturuyordu. saç baş karışmış, kollar yara bere içinde ağlamaklı oldum.
    işte okula gidecektim, anneme 'anne kahvaltı hazırlamamıssın daha' dedim.
    annemde 'oğlum okula git okulda yersin bişiler' demişti.
    anneme hiç bişi demeden çıktım kapıdan, işte o zaman sokaktaki arkadaşlarımdan, sevgiden, mutluluktan vazgeçtim.
    'acaba bugün okuldan çıkınca napsam' diye düşünmek yerine 'acaba neden annem babam böyle' diye düşünmeye başladım.
    ···
  7. 7.
    +1
    yaz lan belki birinin düğümlenmiiş boğazını çözersin bu gibtiğimin kız mevzusu yüzünden .
    ···
  8. 8.
    +1
    annemde ağlamaya başladı, hemde çıldırırcasına.
    hiç unutamam o günü moruk, annemi ilk defa o kadar ağlarken ve o halde çaresiz gördüm.
    ama napalırım ki ben, 14 yaşında çocuk denilebilecek kadar küçüğüm.
    o zamanlar babamın sözü aklıma geldi, benim bi kardeşim vardı onunla zaman geçirmek mantıklı geliyordu sanki.
    zaten annem ilgilenmiyordu, elinden sigara düşmez hale gelmiş, evde 1 tas çorba bile pişmemeye başlamıştı.
    kendi evimde moruk, kendi evimde ben 1 hafta aç dolaştım. kuru ekmek yediğim zamanlar oldu. herneyse.
    bi yandan düşünmeye devam ederdim, bi yandanda kardeşimle oynardım uyuyana kadar.
    ders, okul, hiç birşey aklımda yoktu, sokaktaki arkadaşlarım eve gelirdi hasta numarası yapardım dışarı çıkmazdım.
    ···
  9. 9.
    +1
    babam 3 gün eve gelmedi, sanırım annesinde veya arkadaşında kaldı bilmiyorum.
    bende okula gitmiyordum zaten artık.
    bi sabah kalktığımda annemi eşyaları toplarken gördüm, direk ağlamaya başladım.
    anneme 'ben ve kardeşim sen ve babam gibi yalnız büyümek istemiyoruz anne nolur gitme' dedim.
    annem canım annem benim, 'sizide zütüreceğim oğlum, gideceğiz burdan dedi'
    gitmeyelim anne dedim, nolur gitmeyelim babam napar o zaman dedim ağlayarak.
    baban beni istemiyor dedi, bak kavga ettik bunlar iyi şeyler değil oğlum dedi.
    ···
  10. 10.
    +1
    babamı alkolden kurtardım, anneme giderim, babamda kalırım.
    bi şekilde düzeni sağlıyorum.
    benim şuan ki tek varlığım kardeşim, onun için bu dünya da yapamayacağım şey yok.
    kalbini sök çıkar dese 1 saniye düşünmeden saplarım bıçağı kalbime.

    21 yaşındayım ama gel içimi gör moruk, gönlüm 45 yaşında. yorgun, bitkin.ama hiç bir zaman yenilmeyen bi gönül benimkisi.
    şuan sadece bekliyorum moruk, doğru kızı bekliyorum.
    anneme babama verdiğim 'size evlilik ney göstereceğim' lafını gerçekleştireceğim kadını bekliyorum.
    hiç birşeyi unutmadım, amcamla yıllardır konuşmuyorum.
    ···
  11. 11.
    +1
    bende hep yalnız kaldım hala yalnızım
    artık bıraktım kendimi sonsuzluğa
    benim kaderim yalnız yazılmış
    ···
  12. 12.
    +1
    katılıyorum kardeş
    ···
  13. 13.
    +1
    yanlızlık iyidir lan
    ···
  14. 14.
    +1
    insana kaçıncı tekil şahıs olduğunu unutturur.
    kimim lan ben diye aptal aptal sorular sorarsın kendine amk.
    ···
  15. 15.
    +1
    3 haftadır başka bir ülkede yalnız yaşıyorum. duygusal yanı bi kenara bırakalım, fiziksel olarak bile yorucu.

    1 saat önce temizlik yaptım mesela, it gibi yorgunum.
    ···
  16. 16.
    +1
    anlat panpa uğrayacağım yine
    ···
  17. 17.
    +1
    bana 9-10 yaşlarında hep anlatırlardı böyle hayata gögüs gerdiklerini.
    biz yalnız büyüdük, bi baltaya sap olamadık sen oku derlerdi.
    güzeldi lan o zaman yalnızlığı gibtir et, ayda bi kere magnum yersem sevinirdim öyleydi yani o zamanlar.
    sonra bide kız kardeşim oldu, çekindim lan ben dedim kardeş istemem.
    babam hep söylerdi 'sen onun abisi olacaksın, yalnız başına sıkılmıyor musun evde oyuncaklarınla oynamaktan?'
    şuan düşünüyorum da, yalnızlığı sadece oyuncaklarımla oynayarak yaşasaymışım.
    ···
  18. 18.
    0
    annem bi gün gelip, oğlum davayı açacağım ben dedi.
    bende tamam anne aç dedim.
    artık düzene alışmış, yalnızlık felan gibimde değildi.bu halde daha cok zarar görüyorduk.
    kestirip atmak en iyisiydi.
    annem davayı başlattı, 1 hafta sonra babamın eline bildiri gelmiş.
    babam beni arayıp yanına çağırmıştı o gün.
    gittim yanına.
    kağıdı uzattı bana, baktım tebligat gibi bişi. dava kağıdı işte anlayın.
    annen davayı açmış neden daha önce bana söylemedin? dedi.
    bende bişi demedim.

    artık süreç başlamıştı moruk, aile yıkılıyor, yalnız günler gümbür gümbür üstüme geliyordu.
    ···
  19. 19.
    0
    anneme herşeyi anlattım, babam işine geri dönmek için evden ayrıldı.
    günler, haftalar geçti moruk. düzen berbat.ne annem dava açıyor ne babam.
    sefilliği ben ve kardeşim yaşıyoruz daima.
    babam davayı açmamakta ısrar ediyor.
    annemde açmıyor.
    bu şekilde haftalarca yaşadık ayrı ayrı odalarda.
    babam alkolü artık düzenli bi biçimde alıyordu, sarhoş olmuyor ama artık o mereti içmeden eve gelmiyordu.
    annem kafayı yiyecek durumdaydı.
    ···
  20. 20.
    0
    bende 'herneyse baba anneminde hataları var belki, seninde hataların var.' siz hatalarınızı telafi etmeyi beceremediniz.
    onlarca kavga izlettiniz, kırıp döktünüz dedim.
    ben artık dün ki çocuk değilim, ben hep bardağın dolu tarafından baktım dedim.
    tecrübe edindim her saniyeyi.
    ama ilerde nasip olurda evlenirsem, sana yemin şart ediyorum ki, anneme ve sana evliliğin ne demek olduğunu göstereceğim.' diyip yanından ayrıldım.
    ···