yalnızlık zor zanaattır

hizli yaz lan senin yuzunden uyuyamiyorum

reserved

babam alkol komasına girmiş moruk, alkolün a'sını bilmeyen adam alkol komasına girmiş.
o gece babam hastanede kaldı.
korkuyordum hafız artık, daha çok korkuyordum.ama yalnızlıktan değil, sadece canımdan kanımdan olan insanlar zarar görecek diye korkuyordum.
artık yalnızlık benim diğer yüzümdü, okulumu felan düzene sokuyordum yavaştan. güçlü olmaya calısıyor, durumu kabullenmeye başlamıştım.
sadece ileri ki günlerde neler yaşayacağı mı kestiremiyordum.
ama amcamın dıbına koyacaktım, ne olursa olsun ölme pahasına gözüm dönmüştü.

o gece annemle sabaha kadar konustuk.
anneme bizzat boşan dedim, babamıda suçlu görmüyordum.
gözümde tek suçlu o huur çocugu amcamdı.
babamın hata yapmasını sağlayan o huur evladıydı.
ama babamında hatası vardı tabi, gidip amcama hesap soramadı sonradan, sen benim yuvamı yıkacaksın, şöyleydi böyleydi diye.

annem davayı ben açmam baban açacak dedi.
baban açana kadar beklicem dedi.
neyse dedim, şimdi ki hedefim amcamdı, bu huur evladından intikam alacaktım bi şekilde.
evleride bize uzak değildi zaten.
ilk aklıma yeni almıs oldugu caddy arabası geldi.
dedim içimden 'şu arabanın anasını gibsem ne rahatlarım.'
amcamın yüzüne gidip konuşsam bişi değişmezdi, ama bu binin evladını zarara sokmak en iyisiydi.

neyse artık kafamda kuruyodum, tek hedefim arabaydı amk.
gibecektim o arabanın anasını.
2 gün düşündüm taşındım napsam diye.
dedim bi gece çıkayım, gideyim bunun arabasının lastikleri indireyim amk.
arabayıda harita gibi yapayım.
kafaya koydum moruk, vallahi yaptım bunu bak.
içim o kadar doluydu ki artık hıncımı bi şekilde almalıydım.

zaten annem uyku uyuyamaz oldu, pgiboloji dağıldı.
ama ben beynimi hala kontrol edebiliyordum.
pgiboloji açısından pekte darbe almamıştım.
işte 2 gün sonunda 3.gece gittim mutfaktan bi et doğrama bıçağı aldım, baya heybetli bıçaktı amk.
soktum donuma.
zaten peder felan gelmiş sızmıştı odasında.
anneme dedim ben kapının önüne çıkıyorum oturacağım hava alacağım dedim.

yaktım sigarayı moruk, öyle bi keyifliyim ki, aylar sonra ilk defa bu kadar keyifliyim.
bi elimde bıçak bi elimde sigara amcamın evinin yolunu tuttum.
ama içimde nasıl cesaret var, şeytan git amın oglunu öldür dedi o gece yani.
evlerinin önüne geldim hafız, mahallesi zaten yaşlı kesimdi, yani sıkıntı yaşamayacaktım. horul horul uyuyodur hepsi dedim ak.
inanmazsın moruk işimi 3 dakika da hallettim, 4 lastiğide indirdim, arabayı harita gibi çizdim dıbına koyayım.

bıçağı soktum donuma tekrar, gelirkende yaktım bi sigara.
deme keyfime amk. ödesin yaptırsın huur çocugu.
eve girdim işte bıçağı bıraktım mutfağa tekrar.
o gece vurdum kafayı uyudum, gibimde değil ne olup olmayacağı.
zaten kamera kayıtları vs bişi yok.
zaten o sığır uğraşmaz böyle işlerle biliyodum.
benim yaptığı mı bulsa da bişi olmazdı, yaşım yetmiyodu hüküm yemek için en fazla masraflarını karşılardım.

ulan yalnızlığın ne ekmeğini yediniz ha

sabah kalktım okuluma gittim, evde durmamalıydım.
işte 3.derstemi ne polisler geldi okula moruk.
müdür beni çağırtmış nöbetçi öğrenci ile.
zaten ben anladım ne tak oldugunu kesin binin evladı benden şüphelenmiştir dedim.
polisler aldı beni karakola zütürdü, emniyet müdürünün odasına girdim.
bi baktım amcamla babam oturuyor.

Devam et panpa

emniyet müdürü 'gel bakalım şöyle çılgın şovalye' dedi.
amk evladı ne diyor bu dedim içimden.
neyse oturdum, babam lafa girdi, dün amcanın arabası çizilmiş tekerlekleri patlatılmış dedi.
bende 'o benim amcam değil, hem banane kim yaptıysa iyi etmiş' dedim. gibimde değildi ben yaptım diyecektim zaten sonunda.
emniyet müdürü lafa girdi, bak sen yaptıysan söyle durumlarınızı biliyorum baban bahsetti, pskolojin bozulmuş olabilir, zaten amcanda şikayetci olmayacak kim yaptıysa, bizde elimizden gelen kolaylığı sana sağlayacağız' dedi.

bende başladım konuşmaya 'efendim, bu gördüğünüz adam benim anamı babamı ayırdı, annem intihar etme noktasına geldi babam alkolik oldu. hiç mi utanmamış fitne fesatlık ederken sormadınız mı kendisine? evet dedim babamın yapamadığını ben yaptım, gittim zarar verdim maddi yönden.dua etsin kendi manevi yönüne zarar vermedim' dedim.

emniyet müdürü babamla amcamı odadan çıkardı, baş başa kaldık.
bana sordu 'pgibolojinin bozuk olmadığına emin misin? eğer şüphelerin varsa bizim arkadaşlarımız var, sana her yönden yardımcı olurlar. seni zorlamayacağım bu konuda.ama eğer yardıma ihtiyacın varsa ben yardım edeceğim sana' dedi emniyet müdürü.

bende 'efendim, beni ister cezalandırın ister salın gideyim, ama ben aklımı yitirmedim. benim dünyada 3 varlığım var oda anam babam ve kardeşim. şimdi annem babam ayrılacak, ben ve kardeşim ne olacağız buna da çözümünüz var mı?' dedim.

emniyet müdürü 'bu tür vakalar sadece senin başına gelmiyor ki ama, herkesin annesi babası ayrılıyor' dedi.
bende 'başkalarının anası babası beni ilgilendirmez' dedim.
o sırada babamla amcamı çağırttı içeri.

emniyet müdürü amcama 'şikayetci misin bu delikanlı şovalyeden' dedi tebessüm ederek.
amcamın gözlerinin içine baktım kinli bi şekilde, amcam şikayetci değilim dedi.
ben hiç amcamla konuşmadan babamla birlikte eve geldim, eve geldiğimde annem kardeşim evdeydi odada oturuyorlardı.
babam gel şöyle seninle bi oturalım konuşalım dedi. kafası düzgündü, belkide günler sonra ilk defa ayık kafayla karşımdaydı.
oturduk başladık konuşmaya.

babam 'derdin neydide bu haltı yedin?' dedi.
benim gönlüm zaten yorgun, gırtlağıma kadar dolmuşum.
14 yaşındayım ama düşüncelerim 30 yaşında ki adamla eş değer durumda artık.
başladım konuşmaya 'bak baba dedim, benden yaşca büyüksün, hayatı görmüşsün geçirmişsin. sana ögüt vermek haddim değil, ama senin yaptığın delikanlılık değil dedim.bi amcama hesap soramadın, tamam belki hata ettin ama hatanı telafi etseydin annem bizzat gelir haklı oldugu halde senden özür dilerdi dedim.ama sen yapmadın, sen kaybettin baba dedim. amcam yüzünden ben ve kardeşim yalnız yaşayacağız artık. senide suçlu bulmuyorum, her insan hata yapar.ama senin yaptığın hata ailemizi yıkacak' dedim.

babam 'oğlum bundan sonra birşeylerin düzelmesi gerçekten zor, imkansız belkide. annen beni istemiyordur büyük ihtimalle artık ayrılmak en doğru adım olacaktır dedi.

bende 'baba annem davayı senin açmanı istiyor, annem açmayacak davayı dedim' babam cevap vermedi.

okurum. yalniz adamimdir ben de.

bende 'herneyse baba anneminde hataları var belki, seninde hataların var.' siz hatalarınızı telafi etmeyi beceremediniz.
onlarca kavga izlettiniz, kırıp döktünüz dedim.
ben artık dün ki çocuk değilim, ben hep bardağın dolu tarafından baktım dedim.
tecrübe edindim her saniyeyi.
ama ilerde nasip olurda evlenirsem, sana yemin şart ediyorum ki, anneme ve sana evliliğin ne demek olduğunu göstereceğim.' diyip yanından ayrıldım.

anneme herşeyi anlattım, babam işine geri dönmek için evden ayrıldı.
günler, haftalar geçti moruk. düzen berbat.ne annem dava açıyor ne babam.
sefilliği ben ve kardeşim yaşıyoruz daima.
babam davayı açmamakta ısrar ediyor.
annemde açmıyor.
bu şekilde haftalarca yaşadık ayrı ayrı odalarda.
babam alkolü artık düzenli bi biçimde alıyordu, sarhoş olmuyor ama artık o mereti içmeden eve gelmiyordu.
annem kafayı yiyecek durumdaydı.

annem bi gün gelip, oğlum davayı açacağım ben dedi.
bende tamam anne aç dedim.
artık düzene alışmış, yalnızlık felan gibimde değildi.bu halde daha cok zarar görüyorduk.
kestirip atmak en iyisiydi.
annem davayı başlattı, 1 hafta sonra babamın eline bildiri gelmiş.
babam beni arayıp yanına çağırmıştı o gün.
gittim yanına.
kağıdı uzattı bana, baktım tebligat gibi bişi. dava kağıdı işte anlayın.
annen davayı açmış neden daha önce bana söylemedin? dedi.
bende bişi demedim.

artık süreç başlamıştı moruk, aile yıkılıyor, yalnız günler gümbür gümbür üstüme geliyordu.