yalnızlık senfonisi vol 4040400404

Bazı zamanlar vardır. Zor zamanlar olarak nitelendirdiğimiz zamanlar. Okuduğumuz kitapların, dinlediğimiz şarkıların, konuştuğumuz insanların , yaşadıklarımızın bir anlam ifade etmediği bir bardak sıcak çayın, ne zaman öleceğini bilmemenin verdiği umudun ve ucu bucağı olmayan hayallerimizin en büyük arkadaşımız olduğu zamanlar… böyle zamanlarda insan daha da çok özler sevmeyi ve sevilmeyi. Boşlukta ve düşüyor olmanın verdiği huzursuzlukla ve ortada bin gibi bırakılmanın verdiği kırıklıkla yaşıyorum uzun zamandır. Bu durumdan kurtulmak için kah umursamadım kah güldüm kah bu boşluğu maddiyatla doldurmaya çalıştım …. Ama dolmadı ki dolmayacak bunu da biliyorum. Hepimiz birilerini veya birşeyleri seviyoruz ama bir süre sonra sevdiğimiz şeylerin aslında sadece gözümüzde büyüttüklerimiz olduğunu görüyoruz. insanın yaşayabileceği en büyük hayal kırıklığı bu olmalı. Bu durumdan nefret etsemde ben hayalimde ki handeyi hala seviyorum . her gün her dakika her saat sanki içimdeki tanımlayamadığım boşluk daha da büyüyor. Sanki bir parçamı daha alıyorlar. Sevemiyorum kimseyi. insan hayatında sadece bir kere güzel bir an yaşar ve artık hayatı boyunca o güzel anın hasretini çeker. insanın kalbi büyüdükçe hayalleri küçülüyor. Artık tek isteğim mutlu bir an.

özet geç demeyip okuduğun içinde ben teşekkür ederim kardeşim