Size sadece bu günümü anlatacağım.Öğlen süslendim püslendim sözde gezecek dolaşacak kafa dağıtacaktım.Ama bi sorun vardı. yanız başıma mı takılacaktı ? her zaman olduğu gibi evet.Bi cesaret babamın arabasını aldım çıktım yola. gittim bi mekana oturdum akşam üstü saat 6 civarı idi. Etrafa baktım herkes arkadaşlarıyla eşiyle dostuyla sevgilisiyle. Kalkacak gidecektim nerdeyse ama artık oturmuş bulundum. Karnım da açtı bişeyler yemek istedim sonra. Beklerken gözetledim etrafı. Herkes ne kadar da mutluydu sevdiklerinin yanında. kahkahalarını dinledim, ettikleri muhabbetleri duyamasam da sesleri dinledim. Gözlerimi kapattım ve hayal ettim, benim de arkadaşlarım varmış, sevgilim varmış mesela. oturmuşuz sohbet ediyoruz, muhabbet ediyoruz. Kendimi diğer insanların yerine koydum bir an.Asla onlar gibi olamayacağım biliyorum çünkü bu benim lanetim. yalnızlık laneti var bende. itiyorum resmen tüm dünyayı. Kendimi bir an çok kötü hissettim. Gözümden bir damla yaş aktı ama kimse görmesin diye bir hışımla sildim o yaşı.Ben yalnızdım güçsüz değil. kimse beni güçsüz göremezdi. gerçi görse ne olurdu ki.Hayvan herifin tekiydim işte. Baksan boylu poslu eli yüzü düzgün paralı da.Ama yapayalnız, kimsesiz...

Sonra moralim bozuldu yedim yemeğimi ama ğzıma mı yedim burnuma mı bende bilmiyorum. Atladım arabaya eve geri döndüm. Açtım bir yalnızlık müziği bastım gaza.Eve geldim ama kendimi çok yenilmiş hissediyordum. hayatım boyunca yaşadım bunları ben alışığım ama bugün kendime bir şans daha vermek sitedim nedense. Arabayı bıraktım atladım dolmuşa yine gittim mekanların bololduğu bir caddeye.Bu sefer kıracaktım yalnızlığımı kararlıydım.Ama nasıl ? kendimi kandırıyodum biliyorum ama oldun dedim içimden. Korkanın çocuğu olmaz derler dedim bi club-pub arası mekana girmek istedim. Kapıda güvenlik durdurdu damsız almıyoruz dedi.Al işte.. Zaten yalnızım abi yüzüme vrmasaydın keşke bunu dedim bastım çıktım mekandan bir canlı müzik mekanına gittim yine aynı sorun.tek basşıma almıyolardı beni ama bu seferki adam acıdı galiba bana gir dedi girdim ben de oturdum bir birasöyledim yaktım djarum black bir tane. Yine aynısı oldu. Mekanda bir tek ben yalnızdıma. artık iyice moralman çökmüştüm. Diktim birayı kafama çıktım biraz bekledikten sonra..

Çıktım ama ağladım ağlayacağım.Bir yandan da gülümsüyorum halime. Dedim bir tane daha içiyim madem.Her zaman gittiğim mekana gittm sonra. Orada dışlanmıyordum. Nedense orada kimse benim yalnız olmamla ilgilenmiyor, acayip acayip bakmıyordu bana. Zaten herkes sima olarak tanıyordu beni az çok.Bir tane daha içtim sonra alt katında canlı performans varmış bir rock grubunun oraya indim. Geçtim bir köşeye yine yapayalnız açtım biramı yudumluyorum bir yandan da karanlıktan istifade kayboluyorum orda. Arada bana bakanlar oluyo anlıyodum bu sap kim diyorlardı içlerinden ama aldırış etmiyordum. Alışmıştım ömrüm boyunca zaten dışlanmaya... Ben onlar gibi olamazdım... Ben farklıydım... Ben yapayalnızdım...
Bi yarım saat kırk dakika da orada oyalandım sonra çıktım mekandan iyi geceler deyip barmene.SOn dolmuşa yetiştim. Taktım kulaklığımı teoman, duman vs. ne kadar yalnız adam parçası söyleyen varsa hepsini dinledim inene kadar...
Bu son sigaramdı... BU içeceğim son biramdı... Bu benim kendime verdiğim son şanstı.
Artık ne Allah'ın ne de kullarının beni seveceğine inanıyorum...
ARtık kendimi karanlığa hapseediyorum, nefsimi öldürüyorum... Küçüldükçe küçülüyorum... kayboluyorum...
Yorgunum... Hem de çok...