2 Aylık telefon kaydım aynı.
Facede kimseyle konuşmuyorum.
Sevindigimde kimseyi arayamıyorum konuşacak kimsem yok.
Kapıda kaldıgımda camide yattım ondada anahatarımı kaybetmiştim
Evde 1 tane ayna var ve ben hiç bakmıyorum çünkü aynı adam oldugunu biliyorum
Dogum günümde çalışıyordum ve bir kişi bile beni arayıp kutlamadı ben dahi kutlamadım
Şarkımı açıp sigaramı yakıyorum dumanında dertleşecek biri arıyorum.
Gece yatarken tak gibi bi gün daha bitti diyerek yarın birşey olurmu diye hayal kuruyorum.
Okula giderken en arka köşede ve hiç konuşmadıgın için ismini sadece yoklama alırken duyanlar oldumu?
Yolda giderken millete bakıp böyle hayatı gibeyim dedinmi?
Ufacık birşey için sevindinmi lan?
içki alamadıgın için suyla kafa yaşamaya çalışıp unutmaya hayatı çekmeye çalıştınmı?
Daha am yüzü göremeyip ferrelerle kendine geldinmi?
Bir tane sigara kaldıgında bi kankam olsaydı ondan otlanırdım dedinmi?
Hep aynı kıyafetlerle okula işe biryere gittinmi sen?
insanlar arasında bazen alay konusu oldunmu?
Kaç kere lan kaç kere yaşadım bunları dertler agzına kadar doluyken gülemem ben dıbına kodugumun hayatında

Söyleyin lan orosbu çocuklari yalnizmisiniz benim kadar