kişi zeki olduğu ölçüde yalnızdır.
buradaki "yalnız" asosyallik anlamında algılanmamalıdır.
Kişi gayet sosyal bir insan olabilir, vakit geçirdiği arkadaşları olabilir ama zeka seviyesi arttıkça kendini kalabalığın içinde dahi yalnız hissetmeye başlar; çünkü düşüncelerini anlayabilecek veya sorularını tartışabilecek hatta belki meraklarını paylaşacak insan bulmakta güçlük çekebilir.

sosyal fobi

Modern çağın robinson crusoe'siyim kafamda çok güzel fikirler espriler oluşuyor ama insanlar anlamıyor o yüzden saçma ve boş konuşuyorum gibi anlaşılıyor.

ne yalan söylim arkadaş çevrem iyidir ama evden çıkmak gelmiyo içimden

hareketli bi sosyal yaşamım olduğunu söyleyebilirim fakat gerçek potansiyelimi yalnızken ortaya çıkarabiliyorum ancak ki kalabalıklar içinde yalnız hissettiğimde çok olmuştur cidden

şuku ulan

Yalnız insanlar iç sesiyle konuşmaya başlar. Nerden mi biliyorum ? Durumu bizzat yaşıyorum . Çevrem var ama yalnızım

düşüncelerini, duygularını paylaşacağın biri yok olabilir dediğin insanlarda seni şutlayınca ister istemez toplumdan uzaklaşıyorsun

Buyrun benim

olum beni de çağırıyorlar çoğunla çıkmıyorum onlar benimle vakit geçirmek istiyorlar ama ben istiyor muyum özet: şuku

Alıntı değilse filozof olmuşsun panpa