benim gibi her yerde yalnız takılanlar var mı? çoğunlukla her yere tek başıma giderim. cafeye oturmaya, alışverişe, denize karşı oturup bira içmeye gibi... bir yerlere çağıran oluyor arada ama canım gitmek istemiyor. çok sıkıyorlar beni, etrafımda hiç kafa dengi insan yok. git gide tüm arkadaşlarımdan uzaklaşıyorum bunun sonucunda. hayatımda arkamı dönüp de gitme dediğim bir insan bile yok. çünkü dediğim gibi şuana kadar hayatımda olan kişiler hep olmasa da olur dediğim kişilerdi ve çoğuna güvenim yoktu. şu ana kadar çoğunlukla hep yalnız takıldım. sevmediğim insanlarla takılmaktansa yalnız takılmak daha cazip geliyor ama bir yere kadar. insan bazen yanında gerçek bir dost arıyor. güvenebileceği, her şeyini tereddüt etmeden anlatabileceği. o dostu hep bekledim, aradım da. ama bulamadım, ya da öyle bir insan yok.