benim gibi her yerde yalnız takılanlar var mı? çoğunlukla her yere tek başıma giderim. cafeye oturmaya, alışverişe, denize karşı oturup bira içmeye gibi... bir yerlere çağıran oluyor arada ama canım gitmek istemiyor. çok sıkıyorlar beni, etrafımda hiç kafa dengi insan yok. git gide tüm arkadaşlarımdan uzaklaşıyorum bunun sonucunda. hayatımda arkamı dönüp de gitme dediğim bir insan bile yok. çünkü dediğim gibi şuana kadar hayatımda olan kişiler hep olmasa da olur dediğim kişilerdi ve çoğuna güvenim yoktu. şu ana kadar çoğunlukla hep yalnız takıldım. sevmediğim insanlarla takılmaktansa yalnız takılmak daha cazip geliyor ama bir yere kadar. insan bazen yanında gerçek bir dost arıyor. güvenebileceği, her şeyini tereddüt etmeden anlatabileceği. o dostu hep bekledim, aradım da. ama bulamadım, ya da öyle bir insan yok.

burdayım aq burdayım. gerektiğinde dertleşecek, gerektiğinde de hiçbir şey konuşmadan saatlerce oturup denize karşı içeceğim biri olsun be aq. insanlar neden bu kadar çok kafa gibiyor?

Vay amk beni anlattın lan :( ama tek farkımız kardeşim benim dostum zannettiğim ama sonradan dost olmadığını anladığım insanlar oldu. Çıkarcı bir çok arkadaş sandığım dost sandığım binler oldu. Geri kalan aynı tamamen hiç tam anlamıyla kafa dengi herşeyimi rahatlıkla anlatacağım dostum olmadı amk

Sizin gibilere anne gibi bakacak sevgili lazım aslında. Sizi çekip çevirecek, depresyondayken gelip neşelendirecek vb.

aynı durumdaıyız ben varım kardesım ben varım

Panpa uzdün lan