Hem alıştım hem de hoşuma gitmeye başladı. Tek yaşıyorum ve o kadar rahatım ki... Huzurlu ve mutluyum. Kimseye ihtiyacım yokmuş aslında bunu öğrendim. Çayimi demliyorum geçiyorum pencerenin kenarına, alıyorum kitabımi ve başlıyorum okumaya. Saatlerce sürdüğü de oluyor dakikalarca sürdüğü de ama yapacak bişey mutlaka buluyorum. Arkadaşlarımla buluştuğum zaman onların ne kadar dertli olduğunu görüyorum ve onlar adına üzülüyorum. Aslında mutlu olmak çok kolay ve siz zoru başarıyorsunuz. işte bende buna bitiyorum tayfun *

Yalnızım bunu ben istedim

Krdş bi müddetten sonra benim gibi duvarla ağaçlarla kedilerle konuşursun sana cevap veririle bir de bunlar dikkatli ol bence

Bende de böyle başlamıştı

arkadaşı kaybetmeden evden alın