yalnız içen varsa gelin sohbet edelim

hadi sohpet ol edelm seni

@20
panpa bence sebep var ama sana yetmiyor.
neden yetmiyor diye düşünmek lazım.

ben sana bir kaç sebep söyliyeyim.
çok güzel renkler yok mu abi hayatta?
yarım saat bir maviye, yeşile bakmak lazım.
ilk kez görüyor gibi ağaçlara bakmak lazım.

ama görmek için bakmak lazım.
sebep olmaz mı? şarkılar yok mu?
dostluk yok mu?
eğer yok diyorsan, orda biraz düşünmek lazım.

@20 mutlu olmak ıcın sebep aramaya gerek yokturkı panpa zaten normal olan mutlu olmak mutsuz olmak ıcın sebep wardır bu sebeplerıde kendın yaratırsın

kendini kandırmak. mutlu olmanın tanımı budur haklısın. mutlu olan insan kendini kandıran insandır. yoksa kime sorarsan sor hayatındaki her şeyden memnun olamaz. hayatındaki her şeyden memnun olmayan insan mutlu olabiliyorsa o adam kendini kandırıyordur. yani salaktır. mutsuz insanlar ikiye ayrılıyor burada. birincisi bütün mutsuzluğu reel şeylere dayalı mutsuzluklar. para, iş, arkadaş çevresi, aile.. bu adam da salaktır. ama en salağı benim gibi adamlar işte. farkında olan. her şeyin farkında. onu mutlu etmek için hiç bir sebep olmadığını farkındadır ve hiç bir zaman mutlu olamayacaktır. önemli olan şey farkındalık burada.

başladığın yere döndüğün hissi bende de var,
dediğin gibi herşey bitip,el ayak çekilince amansız bir boşluk kaplıyor yüreğimi
bir ulaşamama hissi,bir derin çaresizlik gibi,ama asla tam anlatamayacağım bir durum
anlık hüzünlerden, sevinçlerden tamamen uzak genel bir duygu
ister mutlu ol, ister hüzünlü,o boşluk tekrar bulacak seni
ve içine düştüğünde o boşluğun, tek kurtuluşun içmek gibi geliyor
çünkü unutmak istiyorum
nasıl insanlar kafalarını dağıtmak için kitap okur, televizyon izler v.s.
bende içiyorum ve unutuyorum herşeyi;ama o derin boşluk hep baki kalıyor
ve bazen gecenin içinde kaybolana kadar koşmak
veya bir deniz kıyısında sonsuza kadar oturmak, sonsuz maviliği;denizi ve gökyüzünü izlemek istiyorum,
kendimi de alıp kaçmak istiyorum

Bir damla şarap ver Çin senin olsun;
Bir yudumu bütün dinlerden üstün.
Söyle, ne var dünyada şaraptan hoş?
O acıya tatlılar feda olsun.

bazı insanların mutsuz olmak için ciddi sebepleri vardır. olabilir.
aşılması çok zor acılar vardır. ama sen 'yok' diyorsun.
ve buna rağmen mutsuzsan, sorun hayatta değil sendedir panpa.

@26
güzel yazmışsın...
sendeki boşluğun nedenini buldum.
o boşluk olmasaydı, böyle yazamazdın.

boşluk bile boş değildir panpa *

dert bizde dermanda bizde ama nedense derdin biz oldugunu bile bile onune cikilmiyo.
Agib oluyo insan ne yapsin kalbinimi soksun. Evli ama baskasina tutuluyo ne yapsin? Aslinda herseyde sinavda oldugumuzdan kimi zaman mutlu kimi zaman mutsuzuz o yuzden aglarkende gulmeyi bilmek lazim

acı ne kadar değerli...

acıdan beslenmiyor muyuz?
mutsuzluk olmasa çok gibik olmaz mıydı hayat?
mutluluğun bir kısmı 'mutsuzluk'tur panpa.
lazımdır.

gölgeleri kim yapar
sorsana gölgelere
ışığı anlatırlar
ışık varsa gölge var

@23-24. çok iyimsersiniz. eskiden sizin gibi insanları kıskanırdım. şimdi ondan da vazgeçtim. dostoyevski'nin bir sözü var. "Değişmek için zamanın ve gücün olsa bile değişmeyeceğini bilirsin ve bu sana büyük bir haz verir" sanırım bu söz beni anlatıyor. eskiden sizin gibi olmayı çok isterdim. şimdi gibimde bile değil. o yüzden yanlış anlamayın depresif değilim. depresyonda falan da değilim. çünkü mutsuz olmayı kafaya takmıyorum eskisi kadar. uzun süredir görüşmediğim biriyle buluştuğumda bence sen mutsuz değilsin dedi. mutsuz olmam ergen depresifler gibi somurtmamı gerektirmiyor. şu an arkadaşlarımla buluşsak bir kaç tane bira içsek somurtucak halim yok. bahsettiğim şey genel huzur ve mutluluk.

içkiyi unutmak için içmem ben. eğlenmek için içerim. sohbet etmek için içerim. içkiyi unutmak için içen adamın içtiği içkiye saygısı yoktur. içki hatırlatır, düşündürür, konuşturur.

@31
tam da anlatmak istediğim şey buydu zaten panpa.
mutlu olmaktan daha önemli mesela benim için 'farkında' olmak.

bu çağda çok mutlu olmak için cahil ya da gerzek olmak lazım yoksa...
önemli olan keyif alabilmek. hayatın işkenceye dönüşmemesi.

yoksa mutluluk ne a.k
ağzın kulaklarında salak salak gezmek değil ya...
bazen de mutsuzluktur mutluluk dedim yukarda. yani aynı fikirdeyiz.

benim için fazla iyimsersin. hatta çok çok fazla. ufak şeylerden bahsediyorsun. ve hala direniyorsun mutsuz olmamak için. ama gerçekten farkındaysan boşa uğraşıyorsun. ama sanmıyorum zaten öyle şeyler yazarken neden mutsuz olduğumu tam anlayamıyorsun. çoğu insan gibi.

Bu ucsuz bucaksız dünya içinde, bil ki,
Mutlu yaşamak iki türlü insana vergi:
Biri iyinin kötünün aslını bilir,
Öteki ne dünyayı bilir ne kendini.

@30 kardeşim ben iyinin kötünün aslına varamadım,1000 asır geçse gene varamam
henüz hiçbir şey bilmiyorum zira
bir tek şaraplı gecelerimde kendimi ve dünyayı unuttuğumda mutlu olurum ben
şarap bitip, ay batınca; keyfim kaçar gene mutsuz olurum

@31 bendensin, senin gibi düşünüyorum;o yüzden kardeşim şerefine diyorum

benim için de iç. benimki bitti. çok zor alkolsüz kalmak.

@36 üzüldüm
hiç tedariksiz kalmadım bugüne kadar,
şimdi biraz öküzgözüm var canın çekmesin
gecenin sonuna doğru karadut şarabıyla son darbeyi vururum *

@34
benimle ilgiliyse saptamaların
üzgünüm kardeşim, çok isabetsiz.
net yazdığımı sanıyorum ama nedense anlamadığını düşünüyorum.
ne alakası var?
mutlu olmak için direnmek midir, 'mutsuzluk da mutluluğun içinde' demek.
sevdiğim pek çok şey var, evet.
çok zaman da büyük sevinçler ve coşkular hissediyorum.
ama 'mutluyum' demem, insanoğlu bu kadar malken..
gezegeni giberken...

of yapma. neyse afiyet bal şeker olsun.

polyanna'cılık oynamak gibi geliyor bana. ben daha kesinim bu konularda belki ondandır. eskiden daha ılımlıydım her konuda. belki senin kadar değil ama ılımlıydım. şimdi öyle değilim ama. yanlışsa tespitlerim kusura bakma. bana öyle geldi sadece

mutluluk basit birşey aslında. gece vakti elinde şarap, ağzında sigara, kulağında güzel birkaç melodi..
bu işte diğer insanların dedikleri huzur, mutluluk fazlası değil.
mutsuz olmak için elimde olan nedenlere bakıyorum şöyle bir;
sevgilim yok.. çok mu önemli? uzun süredir yalnızım zaten, alıştım değilde, yalnızlığa o kadar alıştım ki sıradan biri gelip bu yalnızlığımı elimden almasına izin vermek istemiyorum. üzerimden bu huzuru, melankoliyi kaldırıp atacak, hayatıma girecek biri yok ki biri olsun hayatımda.

basit şeylerden zevk almasını öğreniyorum artık.
hiç gerçekleşmeyeceğini bildiğim bir anı yaşıyorum kafamda, sokakta yürürken yüzümde bir gülümsemeye sebep oluyor. nesi kötü bunun?
hayalimde evi alınca mı mutlu olacağım? yoksa o hergün gördüğüm arabayı alınca mı?
istemiyorum, hepsi kalsın. hayatta basit birkaç hedef koydum kendime.
güzel bir plak arşivi, bir köpek, kadıköyde bir küçük bir ev..
başka birşeye ihtiyacım yok. tabii kırmızı şarap gerekli, herkes gibi şarap içer numarası değil yaptığım, gerçekten seviyorum şarabı, neyse.

hayatımdaki en büyük ideallerim bunlar iken, aslında mutsuz olmamam gerekiyor diyorum.
okul güzel gidiyor, arkadaş çevresi iyi
mutlu olmam gerekiyor diyorum ama değilim işte. hep bir ekgiblik var.

hepsinin sebebi 'o'. hayatıma girmeden yön veriyor olması dayanılmaz birşey. neyse ama hiç kız muhabbetine girmeyelim.