“Yalnızlık.. yalnızlık gece ayazında sabaha kadar
beklemek gibidir. ısınmak için güneşin
doğmasını beklersin ama o güneş hiç bir zaman
doğmaz. yalnızlık bulmadığın sevgiyi başka
yerlerde aramak gibidir.ne yaparsan yap onu
bulamayacağını bilirsin ama yine de denemekten vazgeçmezsin onun boşluğunu
hep başka şeylerle doldurmaya çalışırsın.
yalnızlık aynı havaya soluyup da bir türlü yan
yana olamamak gibidir.. aldığın her nefeste
onun kokusunu duymak istersin ama
yapamazsın. aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar.

Yalnızlık en vefalı dost'tur..

yalnizlik incisozluge girip entry girip giblenmemektir

iskender baba ismail abi mecnun vay ne diziydi be . bitirenler utnasın .

Yalnızlık, milyar nüfuslu dünyada bir başına kaldığını düşünmektir.
Yalnızlık, kalabalığın ortasında sessizliğin sesini duymaktır...
Ve yalnızlık, sürekli hata yapmaktır.
Hayatına seni hak etmeyen insanları “yalnız kalmamak” adına almaktır.
Onlara hak etmedikleri değeri vermektir, onları adam yerine koymaktır...
Yalnızlık, yalnız kalmaktan korkmaktır aslında...
Yalnızlık duvarlarla konuşmaktan korkmaktır...
Başını koyup ağlayacak bir omuzu gerekli gereksiz aramaktır yalnızlık... Ararken; omuz yerine, taşlara başını yaslamaktır yalnızlık,
taşları omuz sanmaktır...
Sonra o taşların altında kalmaktır yalnızlık,
o taşların canını yakmasıdır...
Ve bir gün, avaz avaz bağırarak,
kapıları tekmeleyerek
ağlayıp sonunda kendine gelmektir yalnızlık...
Kendine gelip yaşama yeniden sarılmaktır...
Yalnızlık, yalnızlıktan korkmaktır aslında... Yoksa yalnızlık korkulası değildir.