yalanlarla yarattığım gerçek

Bundan altı sene öncesinde ben az önce size anlattığım gibi yine aynı görüntüye sahip, sadece beş parasız bir adamdım. Benden bir şeyler olacağına inanan kimse yoktu. Ben bile inanmıyordum. Ailemle kiralık bir evde yaşıyor, dershane paramı çıkarmak için Barda çalışıyordum. istanbul garip bir şehir. diğer şehirleri çok gezmiş miydim? hayır. o zamanlar hayır. tabi ki şimdi istediğim her yere gidebiliyorum. ama o zamanlar çok fazla gezmemiş olmama rağmen istanbul benim için garipti. Aslına bakarsanız Türk insanı garipti. Güvenmeye, inanmaya, kandırılmaya müsait insanlardı. Ve istanbul her çeşidini barındıran en derin kuyuydu benim için. Size de öyle olmadı mı? Neyi aradınız da bulamadınız? Hangi modeli bulamadınız? Bugün bile tanımadığınız, farklı kimlikleri olan insanlar için sokağa çıktınız. Yürüdünüz. siz de bir karaktersiniz. ve siz de ordasınız. garip değil mi? sizin gibi karakteri de arasam bulabilecektim.

Çok arkadaşım yoktu. Uzun süreli arkadaşlıklarım oldu hep hayatımda. Hala da öyleler. Benim bu hayatı yaşamamı sağladılar. Hepimiz bu hayatı yaşamaya başladık. Peki nasıl oldu? Barda çalışan, eğitim hayatı liseden sonra karmakarışık bir adam nasıl şuan bu hayata sahip.

Çalıştığım bar çok meşhur bir bardı. Hala da öyle. isim vermek istemem. sadece adına Rock bar diyeceğim. Hayatımı kararttığına inandığım ama aslında benim inanılmaz deneyimler kazanacağım yerdi orası. uzun süre garsonluk yaptım burada. kafası çalışmayan bir aptal değilim. neden üniversiteyi kazanamadın zamanında diye soracak olanlar olursa cevabım şudur: üniversite sınavına zaman harcayacak kadar boş bir hayat yaşadığımı düşünmüyorum. sınavlara girmedim mi? girdim. hem de 7 kez. hiç çalıştım mı? hayır. kazandım mı? çok kez. gittim mi? hayır.

what the hell?

panpa el insaf saat 04.22 neyse reserved

bar personeli olmanın getirileri çok fazladır. eğer kafası çalışan bir adamsanız, büyük ve müdavimleri olan bir barda gözlem yapabilme kabiliyetinizi kullanarak inanılmaz şeyler öğrenebilirsiniz. biraz pgiboloji kitapları karıştırmak, biraz deneme yanılma yapmak gerekir sadece. insan davranışları hakkında bir şeyler öğrenmek isterseniz kesinlikle tavsiye ederim. çalışın. şimdi olayıma geri döneyim. çalıştığım bu barda bir çok insanla tanışıyordum, meşhur bir bar olduğumuzdan dolayı orada çalışmayı etiket olarak gören insanlar bile vardı. bir havamız vardı yani. olayı size öfff öyle gibiyordum böyle gibiyordum olarak anlatacağımı sanmayın. unutmayın size geldiğim yere nasıl geldiğimi anlatacağım.

seri yazarsan panpa

okuyamadım amk saate bak bi

işe yeni başladığım aylarda insanlara biraz yabancıydım. her ne kadar daha önceden müşterisi dahi olsam da personel olduğunuzda içli dışlı oluyorsunuz insanlarla. biraz arkadaş olmaya başladığımda hemen konu şuraya varırdı dialoglarımızda sen akıllı bir adamsın burda harcama kendini, niye burdasın? zehir gibi adamsın. okumalısın, daha iyi yerlerde olmayı hakkediyorsun, burda ne işin var? gibi. onları anlayabiliyorum. keşke şimdi hepsi ile görüşebilsem. sadece bir kaçını yakalayabiliyorum. Kendime sürekli şunu soruyordum. eğitim almak için çalışmam lazım, dershaneye gidebilmek için bir işte çalışmam lazım, bir işte çalışırsam ki bu sadece ekstra olarak barda çalışmak ise, benden ne gib olacak?

http://imgim.com/iyigibtirgit.jpg

yalan beyler inanmayın

ne diyon amk

reseerved

okumam amk çok uzun

Haliyle barda çalışırken okulu kazanamadım. bar hayatının vermiş olduğu o rockstar havaları çok keyifliydi o zamanlar. yakışıklıyımdır ben. istediğim kızı elde edebilirdim. her zaman kaçan kovalanır oynardım. çok keyifliydi. bu eğlenceye kendimi bayağı bir uzun süre kaptırdım. ta ki kovulana kadar. bar işlerinde kendimi uzun süre harcadım. çok eğlendim, çok zaman harcadım. kovulduktan sonra yine bir kaç barda çalıştım. farklı işler yaptım. ses teknisyenliği, dj'lik. o hayata alıştığınızda bırakmanız zor oluyor. En sonunda Asmalımescit'te bir mekanda çalışırken bir kavga sebebiyle işten kovuldum. kendime geldiğimde hayatımın en önemli yıllarını kaybetmiş ve hiç bir tak olamamıştım.

adam salliyo ,heee dostum hee hee.

Yaşım olmuş 24, beş parasız, annesiyle yaşayan, hiç bir şey yapmayan, bar işi dışında doğru düzgün hiç bir işte çalışmamış, geleceğine dair hiçbir fikri olmayan bir adamdım. Ta ki o güne kadar.

Yıllardır tanıdığım bir arkadaşım ve babası ile rakı içip sabah Ortaköy'deki evden çıktığım güne kadar.

hadi yaw seri amk

Yardır panpa dinliyoz.

cihangir den sonrasını okumadım