0
Milattan önce 402 yılıydı... ileride dünya düşünce tarihini yönlendirecek olan Platon (Eflatun), her yaz gününde olduğu gibi o sabah da yaşlı hocasının denize bakan eyvanına yaklaştı.
içinde kıpır kıpır hisler vardı ve yanına girince ona heyecanla sordu: "Üstat Sokrates!.. Şu Protagoras'ın sizin hakkınızda söylediklerini duymak ister misiniz?" Platon henüz 25 yaşındaydı ve hem zeki, hem çalışkan bir öğrenciydi. Yaşlı Sokrates ona bir ders vermek gerektiğini düşündü ve "Dur Platon, söyleme!. Onu duymak istemem için önce senin sözlerini üçlü filtreden geçirelim!" dedi. Platon şaşırmıştı, "Üçlü filtre mi üstat!.. O da nedir?" Sokrates hiç istifini bozmadı, sesine daha da şefkat katarak anlattı: "Üçlü filtre evlat, söylenmesi yahut kulak verilmesi gereken sözün geçirildiği üç süzgeç. Şimdi sorayım sana, "Senin bana nakledeceğin söz doğru mu?" Platon biraz tereddüt etti, düşündü; "Şey, üstat, bilmiyorum, ben sadece duydum; doğru olmayabilir!" "Yani sen bana şimdi doğru olduğundan emin olmadığın bir sözü mü söyleyeceksin Platon!?... " Platon biraz mahcup olmuştu. Sokrates devam etti: "Peki!.. Bana söyleyeceğin şu söz iyi mi?" Platon yine başını eğip mırıldandı: "Galiba değil üstat, yok yok, iyi değil, hatta belki kötü bile!.." "Evladım, şimdi sen bana hem iyi olmadığını bildiğin, hem de doğru olduğunu bilmediğin bir sözü mü söyleyeceksin!?.." Platon utanmıştı; "Bağışla beni üstat, hata ettim!" "Hayır, hayır Platon!.. Söylemek istediğin söz belki üçüncü filtreden geçer, o vakit söylersin. "Peki üçüncü filtre nedir üstat?" "Şu söyleyeceğin söz yararlı bir söz mü?" Platon o günden sonra iki ay utancından hocasının derslerine katılamadı.
