Beyler bundan 4-5 sene once lisede bi animi anlatmak istiyorum.

Beyler liseye ilk basladigimda sevdigim bir kiz vardi.Bu kizi tarif edecek olursam 1.70 boylarinda hafif kivircik saclara sahip guzel bir kizdi.Ben ise 1.78 boylu idim o zamanlar simdi 1.95im tabiki.Cok fazla ses cikarmayan ama caliskan bir cocuktum. Fazla kari kizla iliskisi olmayan siradan biriydim. Neyse bende bir delilik var.Ben bir yere saat kacta gitmeye alisirsam o saatten baska saatte oraya gidersem erken gelmis olsam bile gec gitmis hissederim.O yuzden okulun ilk gununden son gunune kadar sinifa ilk gelen kisi olmusumdur hep.(Istisnalar haricinde)Iste ben bu kizi ilk o sabahin erken saatlarinda gormustum. Lisede zaten kalp arizona kertenkelesi gibi ne yapacagi belli degil. Iste ilk goruste ask mi dersin ne dersin tutulduk biz buna.2 sene kiza platonik agib olarak yasadim. Dayandim.Bu iki sene icinde kizin benim icin neler dusundugunu hep cok merak ettim. Zaten fazla havali biri gibide durmuyordu kiz. Bazen beni sevdigini bazen benden nefret ettigini dusundum. Bakislarinin anlamini birturlu anlayamiyordum. Nihayetinde 3.sinifta ayni sinifa dusmustuk. Mutlu olmak istiyordum ama yok olmuyordu.Ona karsi olan utancimdan onunla ayni sinifta olmak bana eziyetti.