-
1.
0reserved nolur nolmaz
-
2.
+1ellerimde yaak, saçlarımda aak geçiyor zamaaan, geride kalan sadece hiiiç, defol ve giiit, benimle biit, bizi boşluğa doğru it sonra yine yaak.
-
3.
0Rezerved
- 4.
-
5.
0bir rus uçağı markası yakovlevin kısaltması
-
6.
0Bu gece herkes birbiri için yaksın panpalar
-
7.
+1Uc yıl once dugun olan genci yaslisi genellikle bu sarkiyi dans icin secmisti.
Ablaminda dugunu vardi. O gun sevdigim kizla goz goze gelmistik. Sarki sanki bizi anlatiyordu.Dugunu unutmus gibiydim. Sadece o vardigozlerimde... Cok sevmistik birbirimizi. Uzun bir iliski yasamistik . Onunla hayaller kuustuk bir zamanlar... Ayrilacigimiz aklimin ucundan gecmezdi.Bir kac ay sonra ayrilmisti sacma nedenler yuzunden... Ama hayat onu benden tamamen ayirmisti. Cunku o simdi benim gibi sicak bir odada oturmuyor. Yada yemek yemiyor. Gezmiyor tozmuyor... Sadece ortak yaptigimiz sey var. ikimizde uyuyoruz... Ama o kiyamete kadar uyuyor... soguk karalik bur topragin altinda sesizce uyuyor... Ben burdayim demiyor. Yanina gittigimde ses cikarmiyor uyanmiyor... bense sadece agliyorum kalbim sanki paramparca olmus gibi bir suskubnluk oluyor orda orda... Belkide bana sesleniyor ama ben duymuyorum. Beni bekliyormu acaba bunlari hic bilmiyorum.Ama onunla ayrildiktan sonra onu yine sevmistim iste kader varya. O ayrildigim ama yinede ayrilmasaydim dedigim kizi bende acimasizca aldi. Onu cok ozluyorum . Gercekten sen olmadan nefes alamazken sen su an yoksun ve nasil hayatta kaldigima anlamiyorum... Emin olun ki eger intihar etmenin cezasi ebediyen cehennem olmasaydi su an bunalri yazan kisi olmazdi... Seni Cok Seviyorum... Elbet bir gun bulusacagiz... -H-
http://c12.incisozluk.com...11503/3/1847503_o2de7.jpg -
8.
0yak ulaan
-
9.
+1zaten alev alıyor dünyam
-
10.
0Ne varsa
-
11.
0Gerçekleşmeyen hayallere
-
12.
+1Diyorsun yak ne varsa
-
13.
0beni Yak kendini Yak mamadou niank
-
14.
0ressam, öğretmen, şair, fotoğrafçı, insan... şu hayatta tanıdığım en iyi insandır diyebilirim...
yargısız infaz yaptı, hiç bi suçum yoktu oysa... hiç tanımadığı birine evini açtı, elinden geldiğince destek oldu... yerini kim doldurabilir?? ne olursa olsun, bana yaptığı iyiliklerin hakkını ödeyemem... keşke imkanım olsaydı da her istediğini yapsaydım... sadece bu şekilde bile dünyayı daha güzel bi yer haline getirebilirdik...
sakin, uysal, yardımsever, akıllı, sorun çözen... adam bayaa nimetmiş, yazık oldu...
ama bende de var suç, bi kere anlatmadım olanları... hiç bi suçum yok diyemedim... sessizce gibtirolup gittim... daha doğrusu, rahat bırakmak istedim...
ne zaman bana ihtiyacı olsa koşa koşa gidiyodum yanına... ona yardımcı olabilmek için ekstra çaba gösteriyodum... iyi insandı çünkü, vicdanımı rahat tutmak istiyodum... "o iyi bi insan, ben de ona yardım ediyorum, bak işte iyi şeyler yapıyorum" diyodum kendi kendime... böyle düşünmeye ihtiyacım vardı, hala var...
ailemdi lan onlar benim... hey gidi günler...
şimdi yine çağırsa, yine koşa koşa giderim, yine elimden gelen her şeyi yaparım onun için... hiç şikayet etmedim, yine etmem...
arada bir aklıma geliyo, acaba bi ihtiyacı var mıdır, elimden gelen bişey var mıdır diye... gerçi onun kimseye ihtiyacı yok, her işini kendi başına halletmeye alışmış... gölge etme başka ihsan, nedim, kerime, hayrullah vs...
eskiden iyi insanlar biriktirirdim... sonra yavaş yavaş hepsinden uzaklaştım... şimdi kimsem kalmadı... elimde olan tek şey bahçedeki üzümün dibini kemiren fareler... onlar da kovmakla gitmiyolar...
velhasıl, bi keşke çeksem istanbul'da deprem olacak... -
15.
0HERŞEYi YAK