Şalom gazetesinden bir bilgi daha:
Yahudilerin, bir ulusu tanımlayan üç temel özelliği taşımadığı düşünülürse, ebedi bir ulus oluşları daha da şaşırtıcı gelecektir. Nedir bu üç temel özellik? Toprak, dil ve tarih.

Yahudilerin ortak bir toprağı var mı?

Yahudi halkının çok büyük bir çoğunluğu, 2000 yıl boyunca Yisrael toprağına ayak bile basmadı. Yisrael ortak bir rüya idi ama ortak toprak değildi.

Aramızdan kaçı ibranice konuşuyor? Peki, kaçı iyi ibranice konuşuyor? Tarihlerinin önemli bir kısmı boyunca Yahudiler ibranice konuşmadı. Evet, haftanın Tora bölümü sinagogda ibranice okunuyordu ama konuşulan diller Aramice, Ladino, Yidiş, Fransızca, ingilizce ve başka birçok dildi.

Ya ortak tarih konusu? Bunun için zamanda çok geriye gitmek gerekir. Yahudiler son yüzyıllar boyunca dünyanın dört bir yanında incin yaşadı. Ortak bir tarihleri yoktur.

Dolayısıyla ebedi bir ulus olmak için güçsüz adaylar olduğumuz yetmezmiş gibi, ortak bir toprağımız, bir dilimiz ve bir tarihimiz de olmadığından, herhangi bir tür ulus sayılmaya da uygun değiliz.

... ,,,,,,...

Ulusların dağılmasına ve yok olmasına neden olan üç unsur hangileridir?

Önce başka bir ulus tarafından fethedilirler ve zamanla baskın kültürün içinde asimile olurlar. iyi de fetih ile asimilasyon arasında ne olur? Zulüm olur.

Güçlü ulus şöyle der: “Sizin farklı giyinmenizden, farklı bir dil konuşmanızdan, farklı ibadet etmenizden hoşlanmıyoruz. Bizim gibi olmalısınız.”

Sosyologlar buna: “The dislike of the unlike” diyor. ingilizce’sini yazdım çünkü kulağa hoş geliyor. “Benzer olmayana karşı duyulan hoşnutsuzluk” şeklinde çevirebiliriz.

Baskı altındaki halktan biri sonunda durumu kavrar. “Neden zulüm gördüğümüzü biliyor musunuz?” diye sorar. “Farklı olduğumuz için bizi sevmiyorlar. Farklılıklardan vazgeçelim, bize daha iyi davranacaklardır.”

Kulağınıza hiç geldi mi, ‘Edom lobisi çok etkin’ diye. Ya da medyayı Babilliler kontrol ediyor diye? Gelmemiştir tabii çünkü bu uluslar kimliklerini çok uzun zaman önce kaybetti. Uluslar baskın kültüre asimile olmaya çalışırsa, olan budur çünkü. Peki, Yahudiler asimile olmaya çalışınca ne olur?

Yahudiler kitle halinde ne zaman asimile olmaya çalıştı? 150 yıl önce Almanya’da. Nesiller boyu süren hoşgörüsüzlük ve zulmün ardından Aydınlanma Devri başladı ve Yahudiler nihayet tünelin ucundaki ışığı gördüğünü sandı. “Şimdi zamanıdır” dediler. “Almanlar farklı yediğimiz, farklı giyindiğimiz, farklı ibadet ettiğimiz ve kızlarıyla evlenmediğimiz için bizden nefret ettiklerini söylüyor. Farklılıklarımızı bir kenara atalım ve tıpkı onlar gibi olalım!”

O zaman ne oluyor peki? Tarihi bir anormallik. Tarihte ilk kez, “benzer olmayana karşı duyulan hoşnutsuzluk” aniden yerini benzer olana karşı duyulan hoşnutsuzluğa bırakıyor! (Dislike of the like) Naziler diyor ki, “Farklı olduğunuz için sizden nefret etmiyoruz. Sizden artık bizim gibi olmaya çalıştığınız için nefret ediyoruz!” Ve dünya tarihinin gördüğü en vahşice tepkiyle yanıt verdiler.

Ne oldu peki? Farklılıklarımızdan vazgeçersek, hâkim kültüre karışmak daha kolay olacaktı hani? Holokost, tarihin normal kurallarına tamamıyla karşıydı!

Yahudiler söz konusu olduğunda, tarihin bütün kuralları nasıl olur da tersine dönüyor?

Yalnız tarihin mi, fiziğin de!