taciz kapsdıbına girip girmediğini merak ettiğim durumdur. 

olay bugün başıma geldi. şirinevler'den metrobüse bindim. metrobüs avcılar'a gelince şoför bağırdı "son durak, aracı boşaltalım" diye. kapıya yönelirken baktım, 28-30 yaşlarında bir kadın başını cama yaslamış uyuyor. gözünde güneş gözlüğü, kulağında kulaklık var. yolcular yavaş yavaş tahliye olurken herhalde uyanır diye düşündüm ama baktım yok, uyanmıyor. tam kapıdan çıkacakken geri döndüm. "hanımefendi! hanımefendi son durak!" diye seslendim. kulaklığından müzik sesi geliyor. duyması mümkün değil. bi taraftan da şoför bağırıyor "hadi abicim son durak" diye. bizi birlikte sandı muhtemelen. baktım olacağı yok. işaret parmağımla kadının çıplak omzuna iki kere dokundum. dokunur dokunmaz uyandı. gözlüklerini çıkardı. diyalog şu şekilde devam etti. 

"ne oluyor!?"
"son durak hanımefendi!" 
"tamam da dokunmanıza gerek yok."
"seslendim iki kez ama kulaklıkt.."
"tamam uzatmayın!" 

kıpkırmızı oldum öfkeden. hışımla kalktı kapıya yöneldi. çocuk gibi kendimi anlatabilmek için peşinden yürüdüm. kulaklıktan biri hala kulağında ve farkında olmadığı için yüksek sesle söylenerek yürüdü. ben de arkasından gidiyorum. o ara 2 tane adam bize doğru yöneldi. benim kadını rahatsız ettiğimi sandılar, "ne oldu bir sorun mu var" diye kadına sordular ama kadın malın teki olduğu için onları da duymadı. hani dönüp de oradaki adamlara "beni taciz ediyor bu şahıs" dese bildiğin linç edileceğim. sonra da biri videoya alacak. adımız tacizci, tecavüzcüye çıkacak. en çok korktuğun şey. kafayı yedim sinirimden yemin ederim. 

sanki çok meraklıyım senin kıllı omzuna dokunmaya. bırakacaksın aslında böylelerini. hiç karışmayacaksın. gidecek yer altındaki metrobüs garajına. telefon da çekmiyor. ohh sabaha kadar bekle orda. boş metrobüsün tadını çıkarırsın. mal!

bundan sonra bu şehirde kimseye iyilik yapmayacağım arkadaş. yemin ederim sinirimden yerimde duramıyorum.