ya meraktan ya yaraktan atasözünün

hikayesini anlatıyorum panpalar.

türkler göçebe hayat tarzında çadırlarda yaşarken gerçekleşmiş.

9-10 yaşlarında bir çocuk varmış. çok meraklıymış. her zaman çevredekilere soru sorar onları bunaltırmış.

büyükleri birçok defa zamanı geldiğinde öğrenirsin öğreneceksin diye uyarmışlar. ama dinlememiş. aynı zamanda çok inatçıymış da bu çocuk.

o zamanlarda çocuklar küçük yaşta evlenecekleri kişiyi seçtikleri için bu meraklı çocuk gitmiş annesine biz niye eş seçiyoruz diye sormuş.

annesi de " soyumuzu çoğaltmak için" demiş. çocuk " nasıl çoğaltmak" diye sorunca annesi birkaç sene sonra öğreneceğini söylemiş.

ama inatçı meraklı çocuk bu sefer babasına gitmiş. babasına sorduğunda yine aynı cevabı almış. ama bu cevap da tatmin etmemiş onu.

o, kardeşlerinin aksine hep merak ettiği için bir gece kardeşleriyle kaldığı çadırdan çıkmış ve anne babasının çadırına gidip bu sorunun da cevabını öğrenmek istemiş.

belki uyuyorlardır diye sessiz bir şekilde çadıra yaklaşmış ve çadırı aralamış. yalnız bişey göremiyormuş önünde bir karaltı varmış ve birşeyler fısıldıyormuş.

çocuk nerden bilsin babasının poposuyla burun buruna olduğunu.. o sırada annesi ve babası sevişeceklermiş ama çocuğun aklı basmıyormuş doğal olarak.

babasının poposuna hafif bir esinti gelince dışarıdan - çocuğun araladığı çadırdan- babası anında dönmüş ve babasının pipisi çocuğun tam yüzünün önünde belirmiş.

göz göze gelmişler pipiyle çocuk korkusundan hemen çadırına gitmiş ve sonraki günlerde de hiç soru sormamış.

hem kardeşleri hem de çevresindekiler " ne oldu artık merak etmiyor musun" diye sorunca çocuk da şu cevabı vermiş:

- "yook kardeşler yook artık merak etmiyorum. çünkü insanın başına ne gelirse ya meraktan ya yaraktan geliyor" demiş.


ben uydurdum. beğendiniz mi panpalar?

sonra okursunuz panpalar

sağol panpa şuku için