Kör olma sebebi aq :D

reserved

rez devamm

Up up up

Pnpa guzel hikayeye benzio ve Türkiye disinda bi yer secmediin icn adamsn

O tarihte başbakan yok çüğü

biz insan değil miyiz

Rezzbsbsjsjsishshs

Reeeeeeez

Meclis sözcüsü(M) Ben(B)

M:Artık herşey bitti. Ailem kim bilir nerede? Hep biz diplomatlar bu belayı başımıza sardık. Göz göre göre yanlış politika izledik.

B:Efendim,şu anda bunu değerlendirecek vaktimiz yok. Bize yaklaşan bir bombardıman uçağı var. Stoklarımız bize dayanmaz. Çıkmamız gerek buradan.

M:Haklısın yüzbaşı. Savaş hala en kötü randede değil.

B:Efendim. Başka bir sığınak var mı? Neresi güvenli olabilir.

M:Buradan 14 km kuzeydoğuda olağanüstü haller için tasarlanmış bir meclis var. Ama şuan kullanım dışı. Yani içeri girmek neredeyse imkansız. Sadece devlet başkanının emriyle girilebilir.

B:Efendim. Şu durumda bu masumları için izin alıcak halim yok. Görevim sizi, vatanımı korumak. Tam yeri nerede?

M:Yenimahalle'de

Bu fikri artık iyice kafama yerleştirdim fakat bu sığınağın özellikleri beni meraklandırıyordu. Buradaki sığınak gibiyse vay halimize.

B:Efendim. Sığınağın kapasitesi ne kadar ve stok durumu nasıl?

M:100 kişilik bir kapasitesi var. Daha açılmadığı için stok durumundan haberim yok. Dua edelim ki yetsin.

B:iletişim durumu nasıl? Eğer kripto(dinlenmeyen) cihazlar olursa güvende olur ve tahliye için yardım isteriz.

M:iletişim durumu için altyapı var. Fakat bombalardan hasar gelmemişse iyidir.

B:O zaman saat 5 gibi yola koyuluruz.

Meclis başkanın yanından ayrılırken o kadar ümitsizdim ki. Ne bir aracımız var ne de takviye istiyebiliyoruz. Bu teçhizatlarla gitmek oraya imkansız.

Şuan düşününce üstümüzde yıkık bir meclis var. Harabe, dökük... Mazisi olan gazi bir meclis. Atatürk'ün emaneti şuan darmadağandı.

Üzgünüm atam üzgünüm..

Saat: 05.03

Yer: TBMM (Ankara)

Tarih: 15 Ekim 2036

O gece hiç uyumadım. Yanımda Arda ile Rıfat dertleşirken Akif ve Selim ise teçhizat kontrolü yapıyordu. Diğerleri ise hep aynı soruyu soruyor fakat cevap alamıyordu. "Acaba buradan çıkabilecekmiyiz?"

Üstümüzde kim bilir nasıl şeyler dönüyordu. Silah sesleri ve çığlık sesleri tangoyu bırakmış yerini ölümün solo dansına bırakmıştı. Sık sık patlama sesleri geliyordu. Tank sesleri ise cabası.

"Herkez hazırlansın. 5 dakika içerisinde ayrılıyoruz. Üstünüze ağırlık almayın. Hatta gerekirse ceketlerinizi ve kravatlarınızı çıkartın."

Bu uyarıyla beraber yukarıya yaklaşık 20 koruma ve 12 polis gönderdim. ilk onlar çıkıcak ve caddede gözcülük yapacaktı. Hepsi geçeceğimiz güzergah boyunca takımlar halinde dizilecek ve kontrolü sağlayacaktı.

Gözcüler çıkalı daha 2 dk olmamıştı ki çok kuvvetli bir havan sesi yerini aşırı derecede korkunç bir sarsıntı ve patlamaya bırakmıştı. Bakanlar yere yatıp ağlıyor, dua ediyordu. Tim ise merdivenlerden yavaşça çıkıyordu.

Bakanları Erdem'le beraber yukarı taşıyorduk. "Kafanızı eğin, ellerinizi aşağıda tutun." komutlarıyla ilerliyorduk.

Ta ki Arda bize "komutanım, görmeniz lazı.."boğazı düğümlenir-

B:Oğlum ne oldu?

A:Hepsi... Hepsi...

Arda ağlamaya başladı. Ama fırtınalar gibi ağlıyor, hiddetli bir fırtına gibiydi.

Koşarak merdivenleri çıktım ve o acı manzarayla karşılaştım.

B:Aman Allahım!

Lan alt tarafı şukuya basıcaksınız bende motive olayım daha güzel anlatırım. Bunun kurgusu beni uğraştırdı zaten. Lütfen azıcık basın şu şukuya

Beyler son part geliyor gececi tayfaya özel devam edicem saat 12 gibi

Not:Bu part daha çok betimlemeyle alakalı. Gececi tayfaya özel bu gece devam edicem .

Başımı merdivenden kaldırır kaldırmaz o acı manzarayla karşılaştım. Ve sadece şunu diyebildim.

B:Aman Allahım!

Binalar yıkılmış, meclisin sadece kapısı duruyor, araçlar küle dönmüş, yerde yatan cesetler, yanan ağaçlar ve yapılar...

Bu bir kaos. Bu insanlık suçu. Bu, bu anlatılamayan, dilin varmadığı en kötü nokta.

O 2 dakika önce gördüğüm insanlar şuan simsiyah yanmış kafası kopmuş, kolları ayrılmış, bağırsakları patlamış... iğrenç bir manzara.

Dizlerimin üzerine çökebildim sadece. Silahımı yere, ellerimi yüzüme koydum. içimden "Allahım kâbussa uyandır Rabbim" diyebildim sadece. Ciğerlerim o yanan cesetlere bakınca sönüyordu. Nefes almakta zorlanıyordum.

Arkada bakanlar ağlıyor, "Bizim sonumuzda böyle. Uğraşmayalım." Diye söyleniyorlardı. Bir anlık sinirle o bakana döndüm ve:

Bakan(BN) Ben(B)

BN:Her şey bitti. Ümitsiz. Nükleerde geliyor zaten. Türkiye bitti. BiTTi!

B:Senin o bitti diyen dilini köpeklere yediririm iT! Bundan 121 yıl önce,1915 te benim atalarım destan yazdı. Ocean'ı batırdı. Fransızlara,Ermenilere, ingilizlere,italyanlara. istersen daha da sayabilirim. Benim atalarım o ülkelerin gemilerine, tanklarına; taş atarak, sopalarla,mızraklarla saldırarak aldılar bu vatanı. Bu meclis öyle inşa edildi. ÖYLEDE YIKILIR! Şimdi eğer mızmızlanacak olan varsa o sığınağa girsin, ölümü beklesin. Ama şu Türk bayrağına, şu Türk meclisine sadık olan varsa atamızı gururlandıralım. Onu diriltelim. Diriltelim ki yeniden doğalım.

Bu sözlerimle etraf buz kesti. O bakan ise sadece kafasını eğdi.

Dipnot: Evet beyler gündüzcü tayfaya bu kadar 5 partta gece saat 12 gibi yazmaya başlıcam. Sizleri seviyorum. Şukuları atın beni motive edin ;)

Kesin yaşanmıştır

Olu mOruQ

Helal aldim rezi

Rezerve

13 den rez

Rez devam anasını sıktın ülkenin amk bu nedir 1 gün-de ruslar Türkiye ye girdi nerde bizim tanklarımız askerimiz hemde başkent mokoko şayze iken bu kadar atılmaz amk