Ya beyler kimseye anlatamıyorum. Bir dedemi akciğer kanserinden kaybettim. Diğer dedem ise oda akciğer kanseri ve kanserin son evrelerinde olduğunu öğrendik. Daha üç ay öncesine kadar bahçelerde dolanıyordu şimdi tuvalete gidemiyor. Ama kendisi kanser olduğunu bilmiyor beyler söylemeye dilimiz varmadı. Bunları arkadaşlarıma anlatamıyorum çünkü dedemin kulağına gitmesinden korkuyorum. Aslına bakarsanız dışarıdan bakılınca varlıklı bi aile gibi görünüyoruz fakat kimse ailenin içine gitmeden bunu bilemez. Amcam bir sene önce bir şirket açtı ve bu şirketi batırdı. Şirkette babamın üzerineydi. Babam ziraat mühendisidir . Tam olarak maaşını bilmiyorum ama büyük bi çoğunluğuna banka el koymuş durumda. Haliyle ev zor dönüyor. Ben üniversite 1. Sınıf öğrencisiyim ikiz kardeşlerim liseye yeni başladı. Ben üniversitede okiyim diye kardeşlerim okula evden patates ekmek zütürüyo beyler. Bu bana harbiden çok koyuyo. Ben üniversiteyi dondurup bi fabrikada işe girmeyi düşündüm ama annem razı olmadı bu işe. Arkadaşlarımda yalnızı, aşk acısı çekiyorum diye zırlıyorlar her gece içiyorlar. Ya beyler onlara bakınca cidden gülesim geliyo hani ne bileyim onlarınki de dert işte. Artık mutluymuş gibi yapmaktan yoruldum ben. Bunları düşünmekten bazen geceleri nefesim yarıda kesiliyo nefes alamıyorum gözlerim doluyo ağlayamıyorum beyler ne yapayım bişey söyleyin ya. Bunları içimde saklamaktan sıkıldım kimseye anlatamayınca buraya yazmayı düşündüm ne trend olmak için neden yorumlarınız için belki iyi gelir be ..