yaşamak için bir sebep

Sa beyler
Ben annesi babası ayrı olan babası tarafından evlatlıktan reddedilmiş annesi tarafındanda evden atılmış dahada nice dertlere maruz kalmış bir pampanızım
Önce babamdan başlıyım
Babam 46 lık denilebilecek manyak herifin teki 7 yaşında msn de herif durumunda küfür etmiş diye sen nasıl annene küfür ettirirsin diye 2 tane kaburgamı kırdı düşünün aq 7 yaşındayım okumayı zor söküyorum annemi beni hep döven oç biri en sonunda anne baba ayrıldı biz anne ile ayrı eve çıktık derken anne 900 tl maaş alıyo evin kirası 750 lira aq okulu bırakmak zorunda kalıp çalışmaya başladım istiklal caddesinde mağazalarda gaziosmanpaşada kafelerde çalıştım sonra dededen kalan akçayda bir yazlık vardı orayı satıp üstüne kredi senet bir kafe aldık orada çalışmaya devam ettim sonra bir gün kafeye bir kız beyler mavi gözlü 170 boyunda incecik giyimi kuşamı yerinde tam evlenilecek kız aq ama yanında tabiki sevgilisi var size yemin ederim ilk gördüğüm anda ki kıyafetlerini bile ezbere hatırlıyorum kızın kız bizim kafeye 2 yıl sevgilisi ile gitti geldi sonra bi 9 ay kayboldu ortalıktan sonra bir geldi sevgilisinden ayrılmış kızda benden 5 yaş büyük amk ama kızın daha adını dahi bilmiyorum aramızda hoşgeldin 5 gittinden az biraz muhabbetimiz vardı yanına gittim nasılsın nerelerdeydin sevgilin nerde falan moruk kız üniden mezun olmuş lavuktan ayrıldıktan sonra ankaraya iş aramaya gitmiş falan bizimkilerde beni gaza getirdi ben kıza yakın davranmaya başladım ama kızda hergün kafeye falan geliyo işte birlikte beşiktaşa kahvaltı yapmaya gidiyoruz alışverişe falan çıkıyoruz en sonunda dedim aq kaybedecek neyim var ben inceden inceden süzülüyorum kıza dedim ki ben normalde çok dobra bir insanım ama içimdekileri söyleyemediğim zaman beni boğuyor kız demesin mi aq direk sen olacağına inanmadığın şeyleri söylemiyorsun diye şok oldum aq züt gibi kaldım neyse hala içimde umut varya aq ben bu kıza arkadaşımın yanında iş buldum çalışmaya başladı yine kafeye geliyo gidiyor derken bir gün yine iş çıkışında kafeye geldi beyler hoşgeldin deyip tam sarılacakken bir anda dudaklarıma yapıştı ama size o anı anlatamam öldüm yeniden dirildim bildiğin hiç bir şey kalmadı aklımda bir anda sonra sordum ne oldu istemiyordun deyince artık kendimede sanada bu azabı yaşatmamaya karar verdim dedi ama beyler nasıl mutluyum anlatamam aşık olduğum kadın yanımda aq daha ne olsun artık kız için her şeyi yapıyorum canı regl gününde şeftalili jelibon ister bütün bakkalardan marketlerden jelibon toplarım vitrinde bir ayakkabı beğenir ertesi gün hediye alırım ölüyorum bildiğin onun için üstüne birde kızın imzasını koluma dövme yaptırdım onun üzerine bide kız bana gözleri yaşlı beni senin kadar kimse sevmeyecek ne annem ne babam sen gerekirse pazarda limon satar gerekirse camide tuvalet temizler yine bana bakarsın sen benim çocuklarımın babası olacaksın demez mi öldüm beyler bittim o an veee mutluluklar tabi ki uzun sürmedi bunun ankarada tanıştığı bir herif var sürekli telefonda konuşmalar falan kıskanıyorum ama sonuçta arkadaşı adamda ankara da ne diyebilirim kız benden gittikçe soğumaya başladı ters ters cevaplar vermeler falan sinirlerimi bozdu bir gün yine işten geliyor mesaj attı müsait misin diye müsaitim buyur gel diye bak müsait değilsen gelmiyim dedi dedim ki sadece masada oturamayız neymiş efendim o cafeye masada oturmaya mı geliyormuş diye kavga çıkardı(daha önceden de olmuştu böyle boş şeylerden kavgalar)bende yeter artık senin bu boş triplerinle mi uğraşıcam ne derdin varsa açık açık söyle dedim.yok iletişemiyoruz yok anlamıyorsun beni sözünü kesip sen ayrılmak mı istiyosun bana onu söyle dedim evet dedi beyler sen git kendi yaşıtlarınla oyna bundan sonra deyip ayrıldı benden benim ona karşı olan tek zaafımı kullandı bana nasıl ağladım anlatamam günlerce hem içiyorum hem ağlıyorum onun üstüne anne ayrı tabi görüştüğü insanlar oluyor tek yaşamak allaha mahsus kadın haklı hiç sesimi çıkartmazdım belki karşısına iyi biri çıkar şu yaşından sonra belki mutlu olur diye kafeye engelli bir kızı olan karısından ayrı bir adam geldi kızını çok sevdim beyler çok tatlı böyle hafif tombul çok iyi be saf bir kız bu adam böyle sürekli geldi sohbet ediyoruz falan bir gün anneme dedim ki bak bu adam senin sevgilin mi değil mi söyle ona göre konuşucam dedim hayır kesinlikle öyle bir şey yok dedi eyvallah dedim.bir gün yine kafeyi kapatıp eve geldim elimde biralar falan zaten kızdan yeni ayrılmışım kafam halen gidik açtım tv bira beyaz futbol cips yapıyorum annem ömründe bana pijamalarının aşağı atayım mı demedi beyler(bu sırada işler iyiye gidince dublex bir ev aldık)bende at dedim neyse çektim nevaleyi yattım uyudum sabah kalktım kafeyi açmaya gidicem dedim bi anneme bakıyım gitmişmi kapıyı bir zorladım kapı kilitli lan nasıl korktum anlatamam lan dedim kendine bir şey mi yaptı acaba terastan çatıya çıkıp camdan içeri bir girdim beyler o herifle annem gerisini siz anladınız utanıyorum o yüzden geçiyorum orayı sonra lavuğu sokağın ortasında bir dövmüşüm anlatamam kafasını doğalgaz borularına vuruyorum oç un aradım anne yide dedim gibtir git evden görmek istemiyorum seni karşıma çıksa öldürücem diye korkuyorum neyse 1.5 hafta falan eve gelmedi bu.gelip deli gibi özür diledi kıyamayıp affetim aldım eve ama sadece merhaba merhabayız ulan aq almaz olaydım 1 hafta sonra kafedeyim beni aradı gel dedi konuşucaz dedim ne konuşucaz gelince söylersin acil dedi gel neyse gittim yanına dedi ben işte yıllardır çalışıyorum kendime hiç vakit ayıramadım bundan sonra kendi hayatımı yaşamak istiyorum cumartesiye kadar evden çık sende kendi hayatına bak dedi bana beyler bir aq herifine değişti beni gıkımı bile çıkarmadım cebimde kalan kenarda ki 3.5 kuruş para ile istanbulda kiralık ev bakıyorum aq hepsi ateş pahası dedim en iyisi ünilerin bol olduğu sakin ucuz bir yere gidiyim çanakkaleden ev buldum ama kirası depozitosu anca cebimdeki para zaten içinde eşya bile yok neyse ne bulduysam toplayıp çıktım yola eve bi geldim elektirik yok su yok inşaat pisliği duruyo lan dedim aq ben burda ne yapıcam aq neyse gittim hemen 17 burda avm var çanakkaleliler kesin bilir her mağazaya cv bıraktım neredeyse ilk arayanlarıda kabul ettim hemen işe başlayayım diye ama evde yatak bile yok yanımda getirdiğim kışlık yorganı 2 kat yapıp 1 hafta üstünde yattım zar zor elektirik su falan açtırdım 2. El yatak koltuk tv falan aldım dedim şükür allahıma bunada şükür .(bu arada hala çanakkalede yaşıyorum bir arkadaşımla ortak eve çıktım şimdi çok daha iyiyim)tamda bunların üstüne o hayatımı giben kızdan arkadaşlarımdan haber geldi kız o ankaralı lavukla sevgili olmuş ananı gibim dedim bu nedir onun üstüne o haberden 2.5 ay sonra da kızın lavuktan 3 aylık hamile olduğunu öğrendim beyler inanın şuan ağlayarak yazıyorum hayatta tutunacak tek bir dalım dahi sarılıp omzunda ağlayacağım tek blr insan dahi kalmadı ne olur yardım edin bana beyler inanın ölmekten değilde intihara kalkışıp ölememekten korkuyorum cümleten hayırlı geceler
Not:20 yaşındayım

Sa beyler
Ben annesi babası ayrı olan babası tarafından evlatlıktan reddedilmiş annesi tarafındanda evden atılmış dahada nice dertlere maruz kalmış bir pampanızım
Önce babamdan başlıyım
Babam 46 lık denilebilecek manyak herifin teki 7 yaşında msn de herif durumunda küfür etmiş diye sen nasıl annene küfür ettirirsin diye 2 tane kaburgamı kırdı düşünün aq 7 yaşındayım okumayı zor söküyorum annemi beni hep döven oç biri en sonunda anne baba ayrıldı biz anne ile ayrı eve çıktık derken anne 900 tl maaş alıyo evin kirası 750 lira aq okulu bırakmak zorunda kalıp çalışmaya başladım istiklal caddesinde mağazalarda gaziosmanpaşada kafelerde çalıştım sonra dededen kalan akçayda bir yazlık vardı orayı satıp üstüne kredi senet bir kafe aldık orada çalışmaya devam ettim sonra bir gün kafeye bir kız beyler mavi gözlü 170 boyunda incecik giyimi kuşamı yerinde tam evlenilecek kız aq ama yanında tabiki sevgilisi var size yemin ederim ilk gördüğüm anda ki kıyafetlerini bile ezbere hatırlıyorum kızın kız bizim kafeye 2 yıl sevgilisi ile gitti geldi sonra bi 9 ay kayboldu ortalıktan sonra bir geldi sevgilisinden ayrılmış kızda benden 5 yaş büyük amk ama kızın daha adını dahi bilmiyorum aramızda hoşgeldin 5 gittinden az biraz muhabbetimiz vardı yanına gittim nasılsın nerelerdeydin sevgilin nerde falan moruk kız üniden mezun olmuş lavuktan ayrıldıktan sonra ankaraya iş aramaya gitmiş falan bizimkilerde beni gaza getirdi ben kıza yakın davranmaya başladım ama kızda hergün kafeye falan geliyo işte birlikte beşiktaşa kahvaltı yapmaya gidiyoruz alışverişe falan çıkıyoruz en sonunda dedim aq kaybedecek neyim var ben inceden inceden süzülüyorum kıza dedim ki ben normalde çok dobra bir insanım ama içimdekileri söyleyemediğim zaman beni boğuyor kız demesin mi aq direk sen olacağına inanmadığın şeyleri söylemiyorsun diye şok oldum aq züt gibi kaldım neyse hala içimde umut varya aq ben bu kıza arkadaşımın yanında iş buldum çalışmaya başladı yine kafeye geliyo gidiyor derken bir gün yine iş çıkışında kafeye geldi beyler hoşgeldin deyip tam sarılacakken bir anda dudaklarıma yapıştı ama size o anı anlatamam öldüm yeniden dirildim bildiğin hiç bir şey kalmadı aklımda bir anda sonra sordum ne oldu istemiyordun deyince artık kendimede sanada bu azabı yaşatmamaya karar verdim dedi ama beyler nasıl mutluyum anlatamam aşık olduğum kadın yanımda aq daha ne olsun artık kız için her şeyi yapıyorum canı regl gününde şeftalili jelibon ister bütün bakkalardan marketlerden jelibon toplarım vitrinde bir ayakkabı beğenir ertesi gün hediye alırım ölüyorum bildiğin onun için üstüne birde kızın imzasını koluma dövme yaptırdım onun üzerine bide kız bana gözleri yaşlı beni senin kadar kimse sevmeyecek ne annem ne babam sen gerekirse pazarda limon satar gerekirse camide tuvalet temizler yine bana bakarsın sen benim çocuklarımın babası olacaksın demez mi öldüm beyler bittim o an veee mutluluklar tabi ki uzun sürmedi bunun ankarada tanıştığı bir herif var sürekli telefonda konuşmalar falan kıskanıyorum ama sonuçta arkadaşı adamda ankara da ne diyebilirim kız benden gittikçe soğumaya başladı ters ters cevaplar vermeler falan sinirlerimi bozdu bir gün yine işten geliyor mesaj attı müsait misin diye müsaitim buyur gel diye bak müsait değilsen gelmiyim dedi dedim ki sadece masada oturamayız neymiş efendim o cafeye masada oturmaya mı geliyormuş diye kavga çıkardı(daha önceden de olmuştu böyle boş şeylerden kavgalar)bende yeter artık senin bu boş triplerinle mi uğraşıcam ne derdin varsa açık açık söyle dedim.yok iletişemiyoruz yok anlamıyorsun beni sözünü kesip sen ayrılmak mı istiyosun bana onu söyle dedim evet dedi beyler sen git kendi yaşıtlarınla oyna bundan sonra deyip ayrıldı benden benim ona karşı olan tek zaafımı kullandı bana nasıl ağladım anlatamam günlerce hem içiyorum hem ağlıyorum onun üstüne anne ayrı tabi görüştüğü insanlar oluyor tek yaşamak allaha mahsus kadın haklı hiç sesimi çıkartmazdım belki karşısına iyi biri çıkar şu yaşından sonra belki mutlu olur diye kafeye engelli bir kızı olan karısından ayrı bir adam geldi kızını çok sevdim beyler çok tatlı böyle hafif tombul çok iyi be saf bir kız bu adam böyle sürekli geldi sohbet ediyoruz falan bir gün anneme dedim ki bak bu adam senin sevgilin mi değil mi söyle ona göre konuşucam dedim hayır kesinlikle öyle bir şey yok dedi eyvallah dedim.bir gün yine kafeyi kapatıp eve geldim elimde biralar falan zaten kızdan yeni ayrılmışım kafam halen gidik açtım tv bira beyaz futbol cips yapıyorum annem ömründe bana pijamalarının aşağı atayım mı demedi beyler(bu sırada işler iyiye gidince dublex bir ev aldık)bende at dedim neyse çektim nevaleyi yattım uyudum sabah kalktım kafeyi açmaya gidicem dedim bi anneme bakıyım gitmişmi kapıyı bir zorladım kapı kilitli lan nasıl korktum anlatamam lan dedim kendine bir şey mi yaptı acaba terastan çatıya çıkıp camdan içeri bir girdim beyler o herifle annem gerisini siz anladınız utanıyorum o yüzden geçiyorum orayı sonra lavuğu sokağın ortasında bir dövmüşüm anlatamam kafasını doğalgaz borularına vuruyorum oç un aradım anne yide dedim gibtir git evden görmek istemiyorum seni karşıma çıksa öldürücem diye korkuyorum neyse 1.5 hafta falan eve gelmedi bu.gelip deli gibi özür diledi kıyamayıp affetim aldım eve ama sadece merhaba merhabayız ulan aq almaz olaydım 1 hafta sonra kafedeyim beni aradı gel dedi konuşucaz dedim ne konuşucaz gelince söylersin acil dedi gel neyse gittim yanına dedi ben işte yıllardır çalışıyorum kendime hiç vakit ayıramadım bundan sonra kendi hayatımı yaşamak istiyorum cumartesiye kadar evden çık sende kendi hayatına bak dedi bana beyler bir aq herifine değişti beni gıkımı bile çıkarmadım cebimde kalan kenarda ki 3.5 kuruş para ile istanbulda kiralık ev bakıyorum aq hepsi ateş pahası dedim en iyisi ünilerin bol olduğu sakin ucuz bir yere gidiyim çanakkaleden ev buldum ama kirası depozitosu anca cebimdeki para zaten içinde eşya bile yok neyse ne bulduysam toplayıp çıktım yola eve bi geldim elektirik yok su yok inşaat pisliği duruyo lan dedim aq ben burda ne yapıcam aq neyse gittim hemen 17 burda avm var çanakkaleliler kesin bilir her mağazaya cv bıraktım neredeyse ilk arayanlarıda kabul ettim hemen işe başlayayım diye ama evde yatak bile yok yanımda getirdiğim kışlık yorganı 2 kat yapıp 1 hafta üstünde yattım zar zor elektirik su falan açtırdım 2. El yatak koltuk tv falan aldım dedim şükür allahıma bunada şükür .(bu arada hala çanakkalede yaşıyorum bir arkadaşımla ortak eve çıktım şimdi çok daha iyiyim)tamda bunların üstüne o hayatımı giben kızdan arkadaşlarımdan haber geldi kız o ankaralı lavukla sevgili olmuş ananı gibim dedim bu nedir onun üstüne o haberden 2.5 ay sonra da kızın lavuktan 3 aylık hamile olduğunu öğrendim beyler inanın şuan ağlayarak yazıyorum hayatta tutunacak tek bir dalım dahi sarılıp omzunda ağlayacağım tek blr insan dahi kalmadı ne olur yardım edin bana beyler inanın ölmekten değilde intihara kalkışıp ölememekten korkuyorum cümleten hayırlı geceler
Not:20 yaşındayım