Sonunda nolacak acaba. Sıkıldım ya baban gelip dövse barı seni

Okuyacağım

Üzüldüm amk

Yazsana amk cok sardi

Çok üzücü hikaye bee

Ağlattın pampa ReZz

Aga Gözlerim Yaşardı Devdıbını Bekliyoruz 😓

BıREZzırs

Rezervasyon

Rezerve

Beyler kusura bakmayın dün arkadaşım hastaneye kaldırıldı, sözlüğe giremedim

Edit : Arkadaşı bugün taburcu ettik yarın üniversite okuduğum şehire gideceğim varır varmaz yazmaya başlayacağım arkadaşlar, telefondan yazdığım için sıkıntı oluyor

Rez alın devamı geliyor

Halen bekliyorum

Bu kadar süre beklettiğim için özür dilerim arkadaşlar devam ediyorum.

Kız önümde ip atlarken donakalmıştım. Yıllar önce çağla toplarken inekleri tarlaya kaçırdığımda, babamın beni o dağın başında bıraktığı gün gördüğüm rüya gerçekti.Bu nasıl mümkün olabilirdi? Dudaklarım titremeye başladı. Albümü aldım,ve hemen oradan uzaklaştım. Gözlerim doluyordu,ama dişlerimi sıkıyordum o anda kayıtlı olmayan bir numara beni aradı. Açtım efendim dedim. "Nasılsın oğlum." dedi. Sesini gibeyim bu babamdı. Ulan herif ilk kez bana hayatında oğlum dedi lan. hayatında ilk kez bana oğlum nasılsın dedi. Hıçkıra hıçkıra ağladım oracıkta, düştüm kaldım. Albüm elimden düştü, içinden de bir cd... Albüme verdiğinde göz gezdirmiştim,ama cdyi görmemiştim. hemen kaldığım aparta gittim, taktım cdyi, kalbim çok hızlı çarpıyordu, heyecandan nefesim kesiliyordu. Ekranda fatma vardı kendini çekmiş bana veda konuşması yapmış.Ama videonun sonunda bana "hastalığını bensizde atlatırsın, üzgünüm sana daha fazla yardımcı olamam... " Cdyi kırdım sinirden.Ne demek istemişti bana ne hastalığından bahsediyordu?

Kendimi bildim bileli bazı değişik hareketlerim vardır benim ama hiç bu kadar dikkat çektiğimi düşünmezdim. küçükken kafamı öne geriye sallar dururmuşum, etrafımda söylenenleri kendi kendime tekrar edermişim, hala ederim. insanlarla iletişim kuramama sebeplerimden biride bu hastalıkmış meğer. Kalıtsalmış falan filan... Tedavisi olmayan hastalığa bensizde atlatırsın dedi bana. Bilmiyorduki hastalığım oydu. Onsuz geçen her saniye nefesim kesiliyordu. Eksiliyordum.

O günde sonra hergün o parka gittim, beyaz elbiseli kız hergün geldi önümde ip atladı.Her gün ona kek, çikolata aldım, arkadaşı oldum. Adı Buseymiş. Günlerce o parkta fatma belki gelir diye her gün ip atlayan kız çocuğuyla beraber bekledim. Gelmedi.Tam 1 ay sonra parka Buse'de gelmedi. Buse niye gelmemişti?O da mı benden korkmuştu. Yanlış birşey mi yapmıştım? Bilmiyordum.iyice dengem bozulmuştu. Ertesi gün yine gittim, yine gelmemişti. Nolduğunu anlamıyordum,bu zamana kadar yaşadığım her şeyi tekrar yaşıyor gibiydim. Buse'nin gelmeyişinin ikinci günü parkta otururken, telefonum çaldı. Numarayı bu sefer hatırlamıştım. Babamdı bu.açmayayım dedim ilk başta, sonra açtım. Telefondaki ses abimindi.
Abim-A
Ben-B

B-Efendim
A-Babamın telefonunu böyle mi açıyorsun?
B-senin babanın tel..
A-(araya girerek)Bu adam sana bu kadar ne yaptıda..
B-Ne yapmadı, küçüklüğümden beri sen sefanı sürerken ben eşek gibi çalışıp dayak yiyordum.
A-... babam dün akşam vefat etti, meyyiti bugün ikimdi namazına mütakiben defnedildi. Dün aradım ulaşamadım, cenazeye çağıracaktım telefon numaran hiçbirimizde yok. babam vefat ettikten sonra telefonundan buldum numaranı OĞLUM diye kaydetmiş lan seni adam.sen cenazesine gelmedin.
B-...

Telefon kapandı, kapanmasıyla birlikte dolu dolu olan gözlerimden yavaşça yaşlar döküldü, hiçbirşey diyemedim. yine aynı parkta yine aynı bankta hıçkıra hıçkıra ağladım. Kimsecikler duymadı. Bana oğlum diye seslendiği zaman artık iş işten geçmişti.. ağlıyordum çünkü keşke bana önceden oğlum diyip sahiplenseydi. babam benim hiç kolumdan tutup dondurma yemeye zütürmedi, hiçbir zaman beraber top oynamadık, hiç sinemaya gitmedik,bir kez olsun kolumdan tutup bana bayramlık almadı. Aklıma geldikçe ağlamam şiddetleniyordu. Göz altlarım şişti, sesim kısılana kadar ağladım o gün, yağmur başlayana kadar ağladım...