uyandığımda hava çoktan kararmıştı, gökhan çoktan uyanmıştı ve hala bizdeydi. annemlerle bahçede oturuyorlardı. kaş göz yaptım içeri çağırdım, annemlerin yanında tuvalete gidicem ama korkuyorum diyemezdim amk.

gökhan geldi, gel lan tuvalete giricem beni bekle dedim. gülmeye başladı şerefsiz, ben uyandığımdan beri tuvalete giremedim korkudan dedi ashshshsh.

neyse o girdi kapı açık işedi, elini yüzünü falan yıkadı bi, bende koridorda bekliyorum. sonra ben girdim o beklemeye başladı, tam işedim, elimi yüzümü yıkadım çıkıcam gökhan banyoya girdiği gibi kapıyı jet hızıyla kapattı amk.

noluyo lan dedim, hiç tepki vermedi. kapıya sırtını yaslamış gözleri kapalı dua ediyordu. aha dedim içimden, sıçtık yine. abi dedi, annen kapıdaydı dün geceki gibi gördüm dedi. olum dedim aç bak şu kapıyı, gibtirtme belanı birisi görücek rezil olucaz, adımız çıkacak. bunları söylerken içten içe korkudan içe doğru sıçıyordum, bildiğim bütün duaları da ediyorum. burda ölmesek bari, tak yolunda gidiyoruz aq diye düşünüyorum.

o anda banyonun ışığı söndü amk, ışık söner sönmez gökhanı kapıdan çektiğim gibi kapıyı açtım ve neredeyse ışık hızında koşa koşa aşağı inmeye başladım amk. gökhanda bana yetişmiş, kolumu tutmaya başlamıştı. ikimizde aynı anda kol kola bahçeye fırlayınca bahçedeki herkes bize baktı aq rezil olduk.

neyse, hiçbir şey yok gibi bizde diğerlerinin yanına oturduk ama ikimizin de aklında az önceki şey olduğu belli. anne dedim, bize yiyecek birşeyler ayarlar mısın? mutfağa gidip atıştırmaya korkuyorum diyemezdim ya amk.

annem geldi, dedim anne tanıdığın iyi bir hoca var mı? annem tuhaf tuhaf yüzüme baktı amk, sen böyle şeylere inanmazsın nikbar, hayırdır bir sıkıntın falan mı var? dedi. ne alaka anne ya dedim, kaç zamandır inanmıyorum bir anda mı inanmaya başlayacağım. bir arkadaşım sormuştu, onun için sordum allah allah diye atar yaptım ama inanmaya başlamıştım bile amk.

annemden bir hocanın adresini aldım, gökhan kaş göz falan yapıyor. dudaklarımı oynatarak sus dedim, anlatırım, sus şimdi.

bahçede oturuyoruz, ama kimse yatmaya gitmesin diye içimden hatim indiriyorum. ama eninde sonunda gece yarısını biraz geçince herkes yatmaya gitmişti amk. gökhanla ikimiz oturuyoruz ama ikimizden de çıt çıkmıyor, zaten ikimizinde uykusu yok. olsa bile korkudan uyuyamazdık zaten.

ikimizde masada oturmuş, düşüncelere dalmışken gökhan sessizliği bozdu. hocayı napacaksın lan dedi. ne yapabilirim huur çocuğu, yarın sabah uyanır uyanmaz hocaya gidicez dedim, ağzımız yüzümüz yamulacak valla yoksa, gidelim birşey var mı yok mu anlarız dedim.

sen hocaya inanmazsın lan dedi. o bu olaylar olmadan önceydi kardeşim dedim. neyse, gel yatalım, sabah erken kalkarız dedim, sabah erken bir saate de telefonun alarmını kurdum. yine bahçede yattık, ama bu sefer züt züte değildik. aramızda biraz mesafe vardı.

ikimizinde hiç uykusu yoktu ama bir şekilde sağa sola döne döne uyumuştuk. sabah alarmı duyunca gözlerim saniyesinde açıldı, zaten uykum artık tavşan uykusu gibi birşey olmuştu. baktım gökhanda anında uyandı, onunda uykusu hafiflemişti sanırım.

yine tuvalete beraber gittik aq, çok hızlı bir şekilde işimizi halledip yola koyulduk. benim o zamanlar motorum vardı, atladık ona annemin söylediği adrese gitmeye başladık. çok uzak değildi zaten.

neyse beyler, geldik mahalleye. bir bakkalın önünde durduk, abi dedim, aziz amcayı arıyoruz biz. burda oturuyormuş. adamın yüz ifadesi bir anda değişti amk, korktum. napacaksınız yeğenim siz aziz amcayı dedi. ziyarete geldik abi acelemiz var dedim. neyse tarif etti falan sağolasın abi dedik, çıkarken arkamızdan allah yardımcınız olsun yiğenim dedi aq.

gökhanla bakıştık, içe doğru sıçtım o an. neyse bulduk apartmanı, zemin katta zaten adamın evi. kendi kendime düşündüm, hacı hocalar yarak kürek yerlerde olan köylerde olur aq diyorum, şehir içinde hoca mı olurmuş. neyse beyler, çaldık kapıyı.

bi karı açtı kapıyı ama yüzü yere eğik. açtı kapıyı kenara çekildi. manyak mıdır nedir aq görgüsüzü misafir böyle mi karşılanır diyorum içimden neyse, kapıyı kapadı eliyle bir odayı gösterdi bize. hala yüzü yere eğik amk, ama böyle hafif değil, bayağı bir eğik, yüzü neredeyse memelerine değiyor yani. neyse sabır çektim, girdik içeri.

odada birkaç kişi daha vardı, selam verdik geçtik oturduk bir köşeye sessizce bekliyoruz, hoca birazdan gelecekmiş. içeride her yeri yara bere içinde bir kız ve transa geçmiş gibi duran bi oğlan vardı, bir de aileleri.

bi yarım saat kadar oturduk, kimse birbirine bakmıyordu amk, o an aklıma geldi. burdakiler de selam verirken yüzümüze bakmamıştı. kafaları eğik değildi ama yüzümüze de bakmamıştı. neyse, gökhana döndüm. lan dedim şu kapıyı açan karı deli midir nedir, boynu kopacak eğilmekten. gökhan döndü gözlerimin içine baktı, hangi kadın abi dedi. ne demek hangi kadın lan, kapıyı açtı ya dedim. gökhan beyazladı amk, abi bize kapıyı bi çocuk açtı, siz geçin evde tek kalacaksınız bi 10 dakika kadar, tuhaf sesler duyarsanız tepki vermeyin, o tarafa gitmeyin, ben hemen babamı kahveden alıp geliyorum dedi, gitti ya. neyden bahsediyorsun sen, dedi?

korkudan 2 yıl gitti sanırım o an aq. dedim ne çocuğu ne tek kalması abi salak salak konuşma görmüyor musun yanımıza oturanları lan senin yüzünden deli sanacak millet beni kendine gel dedim. hangi yanımızda oturanlar dedi aq. onu diyince kalbimin atışı 1 metre ileriden fark edilecek gibi olmuştur herhalde, kafayı diğer tarafa çevirdim. içeride oturanlar tuhaf seslerle gülerek bana bakıyorlardı amk. gerisini hatırlamıyorum, bayılmışım aq.

uyandığımda başımda gökhan ve tanımadığım iki kişi vardı. hoca ve oğluymuş.

gökhan sonunda be oğlum dedi, doğruldum oturdum. noldu dedim ve orada hayatımın şokunu yaşadım.

gökhan anlattı, içeri girdik aziz hocayı beklemek için. cavit (hocanın oğlu) babasını almaya gitti, 10 dakika sonra falan geldiler. aziz hoca kapıdan girer girmez çıldırdın, üçümüz seni tutmaya çalıştık. hocaya arapça küfürler ettin kardeşim, hatırlamıyor musun. dedi.

ulan diyorum nasıl olur, kapıyı bize bir kadın açtı, içeride oturanlar vardı sonra hayatımda gördüğüm en iğrenç şekilde gülerek hepsi bana baktı. nasıl görmedin onları. gökhan yok kardeşim kimse yoktu diye yeminler ediyordu, cavitte onu onaylıyordu.

neyse beyler, su falan içtim oturuyoruz, hala titriyorum korkudan. aziz hoca dedi, anlatın oğlum neyiniz var. nasıl başladığından itibaren her şeyi anlattık, hoca düşünceli bir ifadeye büründü amk, adam gözlerime baktıkça şekilden şekile giriyordu nedense, sanki azılı bir katilin gözlerine bakar gibi çekiniyordu, hissediyordum. garipsedim bu durumu ama üzerinde çok fazla durmadım, şu an onun derdine düşemezdim zaten.

bir 5 dk kadar hoca düşündü, bizde sessizce onu bekledik. en sonunda düşünmeyi bitirdi. oğlum dedi, siz saf, temiz çocuklara benziyorsunuz. normalde bu kadar büyük işlerle uğraşmam, çok tehlikeli ama size yardım edicem. şaşırdım, gökhan dedi ne büyük işi hocam ne tehlikesi, neyden bahsediyorsunuz dedi. anlayacaksınız dedi hoca, anlayacaksınız oğlum. yüzünde hüzünlü bir ifade vardı adamın, yalnııız dedi uzatarak, yarın hep birlikte asıl evime gitmemiz gerekir. uzun sürecek, bir süre eve gidemeyeceksiniz. size büyüler yapılmış oğlum dedi, en tehlikelileri musallat edilmiş size. nasıl olur hocam diyorum, kim bize musallat eder ini cini. oğlum dedi siz şimdi evinize gidin, birkaç parça eşya alın. yarın gidiyoruz. neyse beyler, kalktık eve gidiyoruz. bir yandan da düşünüyorum kara kara, ne olacak diye. annemlere de hocaya gittim onun evinde kalıcam diyemezdim aq, onlara da söyleyecek bir bahane arıyorum bir yandan. sessizce evimize geldik bu şekilde, gökhan kendi evine gitti ben kendi evime. akşam yemeğine kadar bahçede oturdum, annemlere arkadaşlarımla tatile gideceğimizi, üniversiteden önce ihtiyacımız olduğunu falan bir ton şey söyledim ki şüphelenmesinler. neyse, akşam yemeğinden sonra gittim duş aldım, ufak bir çantaya kıyafet falan koydum beyler. o gece de bahçede uyudum, olaysız bir gece geçirmiştim.

okuyan var mı lan

neyse beyler, sabah erkenden uyandım. atladık motora gökhanla gidiyoruz. hocanın evine geldik. hoca ve cavit arabasına bindi, bizde motorla onları takip ettik. 3-4 saat yol gittik aq. en sonunda gele gele bir köye geldik. gökhan dedim sessizce, taku yicez bir burda olum. gökhanda kafa salladı neyse.

hocanın evi köyün neredeyse dışında mezarlık ve orman arasında kalan tek bir ev amk. evi gördüm zaten direk bana bi tırsma geldi. çok büyük olmayan bir bahçesi vardı. tuvalet bahçedeydi ve ahır olduğunu tahmin ettiğim bir yer daha vardı. neyse kapıyı açtı hoca, buyrun oğlum dedi, içeri geçtik. iki katlı bir evdi, evi gezdirdi cavit bize. çoğu oda boştu, genelde minderden ve masadan oluşuyordu odalar. ve dikkatimi çeken birşey olmuştu, evde hiç ayna ya da tablo yoktu. üst katta cavit bize bir oda gösterdi, burda uyursunuz geceleri dedi cavit. odada sadece minderler, küçük bir masa ve iki kapılı bi dolap vardı. ve camlar kapalıydı, siyah bantlarla kapatmışlardı. garipsedim, neyse çantamızı odaya bırakıp merdivenlerin tam karşısında kalan odaya geçip hep birlikte yere oturduk.

hoca bazı şeyler söyledi. akşam ezanını duyduktan sonra sabah ezanına kadar sakın dışarı çıkmayın oğlum dedi. gece uyurken ses duyarsanız, birisi sizi çağırırsa sakın bakmayın, gitmeyin dedi. tamam hocam dedi, gökhan. çıkmayız. yeter ki kurtar bizi, aklımızı kaçırıcaz artık. bugün dinlenelim dedi hoca, yarın bakarız birşeyler.

neyse beyler, kapının önünde yusuf yusuf sigara içiyordum. o sırada akşam ezanı okunmaya başladı, ışınlanarak eve girdim herhalde. koşa koşa üst kata çıktım neyse yemek falan yedik herkes odasına çekildi. hoca ve cavit alt katta kalacaktı. neyle minderleri birleştirdik yattık gökhanla, aramızda 1-2 metre falan vardı. içimde bir korku vardı ama hocanın yanındayım diye bir yandan da kendimi rahatlatmaya çalışıyorum. neyse tavanı falan izlerken uyuya kalmışım aq.

gece bi tıkırtıyla uyandım, tavandan sesler geliyordu. gökhana baktım o da uyanık, göz göze geldik. sabaha kadar dua ede ede uyumuşuz, haricinde başka birşey olmamıştı.

yaşadığım şehre dönüyorum bugün beyler, yeni part geç gelebilir.

yeni geldim eve beyler, yorgunum. hemen 1 ya da 2 part atıp gidicem okuyan kankalar kusura bakmasın.

neyse beyler, ertesi gün oldu. sabah kahvaltı yaptık sonra cavit biraz köye gezdirdi bize. öğleden sonra saat 1 gibiydi. hoca çağırdı bizi. gittik yanına önünde birşeyler vardı. oturun oğlum dedi, aha dedim başlıyoruz sıçtık. neyse beyler oturduk.

ben, gökhan, cavit ve hoca çember oluşturacak şekilde oturduk. ortamızda şeffaf bir leğen vardı. hoca bir kağıda anlamadığım bir cümle yazdı. sonra elimize bi toplu iğne verdi, anlam veremeden baktım. amk parmağımızı delip ikimiz de kanımızı kağıda damlattık. kağıdı leğene koydu hoca sonra ... bitkisinin dövülmüş halini yani tozlarıyla leğeni daire içine aldı ve kağıdı leğenin içinde kül olana kadar yaktı. leğene su döktü sonra beyler, o küller kıl yumağı oldu aq. bildiğiniz bir avuç kıl yumağı olmuştu.

zütüm attı aq, yusuf yusuf oldum.

okuyan varsa kusura bakmasın, meşgulüm şu sıralar seri yazamıyorum

hoca dedi ki size ... kabilesinden ... , ... , ... , ... ,... musallat olmuş. en zorlarıdır bunlar oğlum ama kurtulacaksınız allahın izniyle dedi. şimdi size birşeyler vericem, onları kesinlikle yanınızdan ayırmayacaksınız oğlum dedi. tamam hocam dedik, ver bakalım da kurtulalım artık, bıktık. ikimize de muska ve bir yüzük verdi beyler ama değişik bir yüzük. içinde arapça birşeyler yazıyor, hoca okudu etti birşey yaptı. hoca yüzüğü elime verdi bi dumur oldum beyler. dallı budaklı kız yüzüğü gibi birşeydi ama zütü yamultmaktansa bunu takarım daha iyi aq diyip geçirdim parmağıma. yarın yüzüğün capsini atarım.

neyse beyler o gün yüzüğü aldıktan sonra gökhanla çıktık biraz köyde turladık, ikimizde yusuf yusuf ama ikimizde bozuntuya vermiyoruz. hocanın köyü zaten köyün dışında kalıyor, mezarlığı ve ormanı göre göre köyün içine gidiyoruz tam bi tak aq. neyse o gün biraz köy kahvesinde falan oturduk, oradaki abilerle tanıştık bir de yaşıtımız bir çocuk vardı. adı semih. akşam ezanı okunmadan geri dönelim diye kalkarken semih ve kahvedeki abiler arkamızda allah yardımcınız olsun beyler, kurtulursunuz umarım dedi aq. dumur oldum.

neyse beyler bi kaç gün herşey normaldi. bir gece yine yatıyoruz, tısss tısss tısss diye gibim gibim sesler duyuyorum. gözlerimi açtım, odanın içinde bacağım kadar yılan var amk. hasgibtir dedim fırladım kalktım yattığım yerden. ben fırlayınca gökhanda uyandı amk yılanı görmesiyle duvara yapışması bir oldu. aha dedim tam herşey geçiyorken yine mi bir taklar oluyo aq. meğer in cin falan değilmiş, eve gerçekten yılan girmiş aq. boş yere ekşın yaşadık gece gece iyi mi.

birkaç gün daha birşey olmadı beyler, bende yavaştan kaynamaya başlıyorum artık, hocam diyorum birşey olmuyor, kurtulduk mu? dönelim biz artık falan diyorum. hoca diyor yok evladım, kalın siz daha. neyse bir gün duş alacaktım beyler, muskayı çıkardım, yüzüğü çıkarmadan yıkanırdım hep o gün çıkaracağım tuttu. neyse yıkandım giyindim falan dışarı çıktık. ben, cavit, gökhan ve semih köyde turluyoruz köyde, yavaş yavaş hocanın evine doğru yürüyoruz. bir de semihin kocaman bir kangalı var. adı da lodos keratanın.

ulan köpek bir anda kudurmasın mı. kaçtı ya la. o kadar koştuk ama yakalayamadık, kangal tabi lan bu, boru mu. ne sandınız. neyse beyler, bi yarım saat sonra falan dedik dağılıp bulalım şu köpeği, züt kadar köy zaten nereye gidecek hayvan.

ulan ara babam ara, köpek yok, YOK. avuç kadar köyde dev gibi köpeği bulamadık anasını satayım. köpeği arıyorum, bir yandan da LODOOOOS LODOOOS diye zütümü parçalıyorum. anasını avradını beyler, nasıl oldu anlamadım kendimi mezarlıkta bulmuşum amk. baya da ilerlemişim aq, nasıl oldu anlamadım. neyse zütüm zütüm gidiyorum, ağaçların mezarların arasından bi dede fırladı aq. girdi koluma, oğlum dedi burda ne işin var git çabuk buradan. koluma girdi hızlı hızlı yürüyor, bir yandan da sakın arkana bakma diyor. zütüm çıktı korkudan.

anasını avradını beyler, karşıya bakıyordum hep kafayı bi eğdim dedenin ayakları ters aq. bir anda arkaya baktım, cavit, gökhan ve semih ayakları ters olarak, kıp kırmızı gözlerle peşimizden geliyor. kendimden geçtim amk. harbiden kendimden geçmişim. bayıldım lan korkudan.

ulan yüzüme soğuk su dökmüşler, öyle ayıldım. bi baktım hala mezarlıktayız ama karşımda hoca, cavit, gökhan ve semih var. direkt ayaklarına baktım aq, hoca dedi korkma evladım, korkma. kaldırdılar beni beyler, meğer yıkandıktan sonra muskayla yüzüğü unutmuşum amk. o koluma giren dede, yani cinmiş. hoca birkaç tane cin vermiş bize koruması için. o olmasa eğer o gördüğüm 3 cin benim orda canımı alabilirmiş.

bunu bir duydum beyler, zütüm ağzıma girdi korkudan.

neyse, yüzüğü atıyorum. kaldırırım sonra.

http://imgim.com/2enri35.jpg