artık kızın evine gitmemeye karar verdim. güzelce yatıp dinlenecek tüm bu saçmalıklara son verip ertesi gün işime devam ederek hayatıma normal bir şekilde devam edecektim. düşüp kaldığım yerde etrafa göz atarken ayakkabıları farkettim. uzanıp elime aldım ve koklamaya başladım. ulan bir ayak böyle mi güzel kokardı ? elimden gelse kokuyu damıtıp parfüm yapıp sıkarım. halim çok değişkendi. daha bir dakika önce nefret ederken ufak bir kıvılcımla tekrar alevlenmiştim. deli gibi kokluyordum ayakkabıları. inanılmaz bir kokusu vardı içinde.

ayakkabılara sarılarak sızıp kalmışım. yeniden uyandığımda saat akşam 5'e geliyordu. iş yerinden aramışlar gibimde bile olmamış. prenses'de mesaj göndermiş "saat 8'i unutma" diye. hayatımı giben saat oldu 8. o güzel ayaklarının esiri olmuştum ama bu şekilde düzgün bir yaşam sürdürmem mümkün değildi. üstelik yaptığım şeyleri düşündükçe utanır oldum.

uzatmayalım.

akşam saat 8'e geliyordu. ayakkabılarını da alıp evden çıktım ve kapısının önüne gidip beklemeye başladım. birisi gelir diye de bir gözüm merdivenlerde. yaklaşık 20 dakika bekletti. bilerek yapmıştı çünkü delikten bakıp güldüğünü duyabiliyordum. koskoca adam kapısında köpek gibi bekliyodu. hangi kız istemez böyle bişeyi fetişizm bir kenara bırakırsak.

kapı açıldı dizlerim üzerinde içeriye girdim. tasmayı tekrar bağladı ve "ne kadar sürede kendine geldin ?" dedi. düşünüyorum nereden baksan bi 15-16 saat devre dışıydım. prensese de bu şekilde söyledim. güldü. sadece sadist bir şekilde gülümsüyordu. ve o gülümsemeyi görmek için üzerimde herşeyi yapmasına izin verebilirdim. yine başlıyordum..

aynı odaya girdik. oturup ayaklarını omzuma uzattı ve sigarasını yaktı. yarra yemiştim yine üzerimde söndürebilirdi. "biraz konuşalım" dedi. "buyrun efendim" dedim. "dün çok dikkat etmedim ama sonradan vücudunda hiç yara olmadığını gördüm" dedi. gerçekten de vücudumda en ufak cizik bile yoktur taptazedir kendisi. yani taptazeydi gibti anasını kahpe.

"evet efendim" dedim.
"daha önce ki sahibelerin çok narin davranmışlar galiba sana" dedi.

daha önceki nedir amk diye düşündüm. "ilk defa yapıyorum" dedim. yine mal gibi kalakaldı. aslında salak bi kızdı ani şeylere tepki veremiyodu mavi ekrana düşmüş gibi bekliyodu.

"dün yaşadığın herşeyi ilk defa mı yapıyordun ?" dedi. "saat 8'den sonra yaşadığım herşeyi ilk defa yaşadım" dedim. sigarasını bitirdi ayağa kalktı ve omzumun üzerinde kül tablasına basar gibi basıp söndürdü. ahhh diye bir ses çıkardım sadece. bağırmamamı emretmişti. o gün ne olursa olsun bağırmayacaktım.

"gerçekten şaşırdım şimdi. ilk sefere göre gayet dayanıklı çıktın" dedi. "alışınca neler yaparsın kim bilir" diye ekledi ve o sadist gülümsemeyi yaptı. eridim bittim o gülümsemenin karşısında. kahkahasından da zevk alıyordum ama gülümseme daha bitiriciydi. gülümseme daha sinsi, sakin ve ciksiydi.

üzerinde dar bir kot pantolon ayağında beyaz spor çorap ve üzerinde mavi bluz vardı. ellerimi tekrar arkadan kelepçeleyip "sırt üstü uzan" dedi. yine karnımın üzerinde çıktı ve karnıma oturdu. ayaklarını yüzüme koyup "öp" dedi. ayaklarının altını öpüyordum bu sırada çakmak sesini duydum. yine sigara yakmıştı. o sadist gülümsemeyi yüzüne takıp sigarasını içiyor bende ayaklarının altını öpüyordum.

"senin gibiler ayaklarımın altına layıklar" dedi. aşağılamaya da başlamıştı. çoraplarını çıkarmamı emretti denileni yaptım. çıplak ayaklarını öpmeye devam ediyordum. bu sırada karnımda bir yanma hissettim. sigarayı içmiş karnıma basıp söndürmüştü. tekrar bir sigara daha yaktı. dikkat ettim sadece dumanı çekip üflüyordu, içmiyordu. sigarayla fantazi yapıyordu bildiğin.

bu sefer her fırttan sonra sigaranın ucunu karnıma tutup içmeye devam ediyordu. bu şekilde daha çok yakıyor daha fazla acı çekiyordum. yaktığı yere bir de izmariti basınca gerçekten inanılmaz bir acı hissettim ve bağırmaya başladım. o sırada ağzımı ayağıyla kapatıp "kes sesini" dedi. ses tonu daha da ağırlaşmıştı.

"susamayacaksın galiba köpek" dedi çoraplarını yerden alıp ağzıma soktu. koli bandıyla da üzerini kapattı. sesim istesem de çıkmıyordu. sesimi kesmişti.

yatıyorum lan bin kuruları. yarın akşam devam ederim.

devam ediyorum beyler. 1 günlük kesintiye uğradık bugün epey yazarım sanırım.

not : sonunda gibiş var.

"işte şimdi oldu" dedi ve yine gülümsedi. gülümseme dıbına koyduğumun karısı gülümseme. öldürüyordu o gülümseme beni.

"kurallara itaat etmezsen cezanı çekersin. hemde fazlasıyla" dedi ve üzerimden indi. sırtımı dönderdi kelepçeleri çözüp kalın ipi bağladı. ayağa kalkmamı emretti hemen ayağa kalktım. altıma bir sandalye koyup çıkmamı söyledi. ipi aynı şekilde tavandaki lamba askısından geçirip yerde sağlam bir yere gerdirerek bağladı. sandalyeni altımdan çektiğinde tavanda sallanmaya başladım. önceki gibi ayaklarım yere değmiyordu. çırpınmamam için ayaklarımı da sıkı sıkı bağladı. ağzımda da çorapları hala duruyordu.

ulan kum torbası gibi sallanıp duruyorum o ayrı orada gelip beni gibse zerre kadar karşı koyamayacam orası daha ayrı. korkmuştum kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. doğal olarak nefes alış verişlerim de hızlandı. ağzım da kapalı bişey de söyleyemiyorum.

yine dolabı açıp elinde 4 farklı kırbaç ve sopayla geldi. "hepsinden 50 şer tane yeter mi ?" diye sordu. hiçbirşey demedim hiçbirşey yapmadım. "toplasak 200 yapar dün de o kadar yemiştin" dedi bir kahkaha attı içim tırmalandı beyler. ulan korkuyor muyum yoksa istiyor muyum bilmiyorum. karşı koymak istemiyorum. zaten istesem de koyamam ama karşı koyma gibi bir girişimde bulunmuyorum.

"şunu 100 yapalım dayanıklılığın da artar" dedi ve yine bir kahkaha. orada gülmeyle karışık bir ağlama geldi bana. iyice manyağa dönüşüyordum. kendimi tanıyamıyordum lan bildiğin.

"şimdi ağzını açıyorum dün olduğu gibi bugün de sayacaksın. ama bağırırsan bu sefer kapatmakla kalmaz ağzını yırtarım" dedi. ama bunu öyle bir şekilde söyledi ki ağzımı açtığında "emredersiniz efendim" diyip başımı önüme eğdim. ince ağaç dalı gibi bişeyle başladı adını bilmiyorum amk malzemesinin. ama yok böyle bir acı beyler. vurduğu yer anında kızarıyor ve inanılmaz derecede sızlatıyor. önce yavaş başladı bende sayıyorum içimden sonra kuvvet mi geldi ne oldu skill bastı amk karısı combo atmaya başladı. bir hızlı vurmaya başladı artık sayamıyordum. fazla yemiş olsam da 100 diye bağırdım. bağırmamak için dudaklarımı o kadar sıktım ki dudağımın köşesini patlatmışım amk. yoruldum diyip koltuğa oturdu sigarasını yaktı. karşımda eserine aşık bir sanatçı gibi oturuyordu. sigara tutuşu bile farklıydı.

aşık olmaya başlamıştım.

"çok sıkıldım bunu yapmak istemiyorum artık çok yorucu" dedi. noluyoruz dıbına koyim dedim karakteri birden değişti kızın. fabrika ayarlarına döndü. ses tonu bakışları hareketleri normal bir kızdan farksızdı. çıkardığı malzemeleri dolaba kaldırdı. yere bağladığı ipi birden çözünce çuval gibi yere düştüm amk yerde kıvranıyorum.

ipleri çözdü koltuğa oturdu. bende yere oturdum mal gibi bakıyorum kızın suratına. bu sefer de o beni ters köşe yapmıştı. salak salak baktığımı görünce güldü ama normal bir gülmeydi beyler. o kadar masum ve güzeldi ki..

köle efendisine aşık olmuştu..

bakma öyle öp ayaklarımı dedi. bunu da normal bir şekilde söylemişti çıldıracaktım. hani kırbaçlar sopalar diyordum içimden amk bir yandan da nazik nazik öpüyordum ayaklarını. masaj da yap bugün çok yoruldum dedi. bilen bilir önceki kısa hikayemde çok güzel masaj yaparım. neyse hem öpüyorum yavaş yavaş da masaj yapıyorum.

aklımda onlarca soru işareti olduğunu anlamış olacak ki "biliyor musun artık acı çektirerek zevk alamıyorum" dedi.

hiçbirşey demedim işime devam ettim. "çok güzel masaj yapıyorsun hergün isterim bundan sonra" dedi yine gülümsedi. bu da normaldi amk. herşey normaldi kafayı yemek üzereydim. bişey demek istiyorum ama demiyorum. ne demek istediğimi de bilmiyorum. "emredersiniz efendim" dedim. ayaklarını çekti çekmeceden çorap getirip giydirmemi söyledi. dediğini yaptım. "gidebilirsin, yarın aynı saatte aynı yerde" dedi. zütüme baka baka çıktım evden amk anlam verememiştim. eve gittiğimde bir dus alıp yaralarımı sarıp yattım.

her yerim acıyordu. dünden kalan yaralar da açılmıştı her yerim sızlıyordu. iş aklıma geldi giberim dedim telefonu kapattım yattım. ertesi gün öğleden sonra uyandım. biraz zor da olsa yerimden kalkıp birşeyler atıştırdım. 2 gündür doğru dürüst birşey yememiştim. telefona bi göz atayım dedim. işyerinden aramışlar mesaj felan göndermişler. prenses de mesaj atmış "unutma beni" diye

ulan unutur muyum ben seni ? ben unutsam yaralarım unutmaz amk. koltukta yine sızmış kalmışım. kapının sesine uyandım. alacaklı gibi çalıyordu amk. yerimden kalkıp kapıyı açtım.

kapıyı açmamla şok olmam bir oldu. kız canlı kanlı gelmişti amk. mesaj göndermiş cevap alamayınca eve gelmeye karar vermişti. beni iteleyip içeri girdi kapıyı kapattı. omuzlarımdan bastırıp karşısında diz çöktürdü. "neden mesajlarıma cevap verilmiyo köpek ?" dedi. dedi ama hala normaldi. uyuyakalmışım dedim kısık bir sesle. okkalı bir tokat salladı. tekrar söyle dedi. uyuyakalmışım dedim tekrar ve ardından yine bir tokat. tekrar tekrar yaklaşık 20 kez söyletti 20 kez tokatladı. yüzüm sızlıyordu gözlerim doldu ister istemez.

"ayaklarıma kapan özür dile" dedi. kapanıp başladım özür dilemeye. aynı zamanda öpmeye de başladım. tamam kalk içeri gel dedi. içeriye gittik o yine koltukta ben yerde dizlerimin üzerindeyim. ayağa kalkıp gelip omuzlarıma oturdu "mutfağa git" dedi. köpek gibi dört ayağım üzerinde prenses sırtımda mutfağa gittim. üzerimden inip dolaptan bişeyler alıp masanın üzerine koydu. sandalyeyi kaldırıp sandalyenin yerine beni çekti üzerime oturdu. yavaş yavaş masadakileri yemeye başladı telefonundan da bişeylere bakınıyordu. üzerime çıkıp keyif çatıyordu bildiğin.