yaşadığımız aşk acılarını anlatıyoruz

reserved yazıcam

edit : bundan 8 sene önceydi lise-1 deydim okul çıkışları etütler olurdu her gün ben de çalışkan olduğum için derece sınıfındaydım tabi neyse o gün de kader bu ya yanlışlıkla en kötü derece sınıfına girdim ve görür görmez şakk film koptu orada aşık oldum : (

neyse bunun peşinde koşmaya başladım mal gibi yaklaşık 2 ay geçti buna açıldım tabi o güne kadar da yakınlaşmaya çalışmalar sürekli karşı karşıya gözgöze gelmeler vs bildiğiniz altyapı çalışmalarıyla geçti neyse önce telefon numarasını aldım ilk bir kaç hafta her gece sabaha kadar mesajlaşmaya başladık ve bir gün o da benden hoşlandığını söyledi ilişkimiz yavaş yavaş oturuyordu neyse gel zaman git zaman kavgalar başladı ilk yılın sonlarına doğru ve ikinci senede okul değiştirmek zorunda kaldı gittiği okul da şehrin bütün huur çocuklarının gittiği okul. dedim aha yannanı yedik gözü açılacak bozulacak bu kız.

neyse panpalar ilk ayrılığımızı o yaz geçirdik okul başlayınca yine beraber olduk tabi başka okullardayız ve etrafında toplasan bulamayacağın huur kaşar arkadaşlar işi gücü yavşaklık olan huur çocuklarının ortasında henüz dünya görmemiş babasız serkeş büyümüş bir kız, elimden geleni yapıyordum ama sık sık kavga ediyorduk bir gün ben bitirdim burama kadar gelmişti. benden af dilemek için bizim okulun kapısına geldi (okullar arası 1 saat mesafe) tabi cemaat okulundayız dışarı çıkamıyorum amk duvarın köşesine gittim okuldan arkadaşlarıyla gelmiş ark.larını gönderdim dedim -ne istiyorsun niçin geldin -yapma nolur yalvarıyorum bırakma beni seni seviyorum falan yarım saat kadar konuştuk bu da ağlamaya başladı ama sinirim dinmediği için affetmedim arkamı döndüm gittim.

bir süre görüşmedik ara sıra bana mesaj atardı ben cevap vermezdim arardı cevaplamazdım ama bir gün öyle bir şey duydum ki hani polat alemdarın aslan amcanın ölüm haberini duyduğu an var ya etrafın karardığı kameranın polatın buz suratına zoom yapması hah işte valla aynen öyle hissettim o an dondum kaldım damarlarımda kan buz tuttu sanki hala söylememişim amk neyse kız bana gelip yalvardığı gün ağladığı gün ben gittikten sonra bizim okulun dışarısında yanında geldiklerinin bir huur çocuğuyla öpüşmüş...

beyler ben o derece onu seviyordum ki o derece kıyamıyordum ki bunu ben gibiler anlar ancak yeminle elini dahi tutamıyordum lan onun karşısında süt dökmüş kedi oluyordum utancımdan kıpkırmızı olurdum bırakın öpmeyi gözlerinin içine bile bakamıyordum lan çok acı bir durum : (

neyse bundan sonra gittim evlerinin dibine geceleyin her gece saat başı havaya bi şarjör boşalttım bütün mahalleliyi ayağa kaldırıyordum neredeyse amk kaç gece sokakta zütüm dona dona yattığımı ben bilirim onun arkadaşlarına da sorduruyordum ben olduğumu biliyormuş korkudan bana mesaj bile atamıyordu halbuki gelse pişkinlik de yapsa ben ona nasıl kıyabilirdim ki...

neyse beyler gel zaman git zaman bu kız bana tekrar mesaj atmaya aramaya başlıyordu artık işin taku çıkmıştı aradığında açıyor anan gibeyim deyip kapatıyordum mesaj atıyor bir şans daha vs diye ananı gibersem kabul diyordum hala ısrarla mesajlar atıyor arayıp ağlıyordu yeminle tam 1,5 sene bu şekilde geçti her gün ama istisnasız her gün arayıp mesajlar atardı ama ya cevap vermez ya da hala kendime yakıştıramadığım şeyler söylerdim.

ve bir gün...

panpalar siz de bilirsiniz aşkın gözü kördür ne yapsa da ne etse de hala köpek gibi aşıktım olum kıza ama belli edemezdim o aptallığa düşemezdim ama artık öyle bir sulandı ki mevzu (yalan yok artık yalvarmalarına dayanamamazlık da var) tekrar olabilir mi diye düşündüm haa bi de kızın bana söyledikleri şöyle -yalanda olsa ne olur yalvarıyorum sadece bir kere seni seviyorum de başka da bir şey istemiyorum beni sevdiğini biliyorum nolur bunu söyle bana" hep bu tarz mesajlar falan bir gece yine aradı ağlamaya başladı baktım ben de ağlamaya başlayacam yediremedim kendime konnuşamam müsait değilim deyip mesaja geçtim konuştuk en baştan her şeyi ele aldık eski bütün pislikleri bir kenara atıp tekrar neden olmasın dedim ve yannanı yedim.

hayatımda aldığım belki de en kötü karardı beyler neler olduğuna inanamazsınız çok değil valalhi ertesi gece mesaj attı bana bir daha bana mesaj atma senden çok soğudum aşkım diye...

ikinci polat alemdar vakası yaşadım beyler ama bu sefer daha kötü oldu yurttaydık yine ders çalışma prog. vardı gözlerim karardı düşecek gibi oldum son anda kendimi ranzaya tuttum ama yine de kfamı ranzanın köşesine vurdum ve o olayın da üstüne yatağa uzandım sabaha kadar ağladım ağladım ağladım hap içtim kendimi pencereden kafa üstü atacaktım beni yatağa bağladılar oda arkadaşlarım ciddi ciddi gece başımda nöbet tuttular sağolsunlar

çok abarttmışsın diyebilirsiniz ama beyler öyle böyle sevmedim ben çok çok farklıydı bu sevda bu anlattıklarım 4 sene içinde oldu bitti toplam...

üzerinden de 4 sene geçti hala her gece aklıma gelir resminesarılıp yatar bazen tutamaz kendimi gözlerim yaşarır ama ağlamam anladım ki her şey bir hevesmiş tek şaşırdığım bir inat uğruna 1,5 sene köpek kadar aşağılanmayı göze almak.. işte bunu anlayamadım hala..

hepsini okuyan varsa vallahi helal olsun ben bile yazarken yoruldum sizi seviyorum panpalarım siz olmasanız kendimi untturacak hiç bi gibim yok hayatımda ondan sonra her şey boş geldi bana

4 senedir dipsiz kuyuya doğru uçuyorum.. hayatım alt üst...

dün geceki hissiyatım >>>>>>>>>>>>> (bkz: kim sevdi seni benim kadarr)

http://www.youtube.com/watch?v=vxH5Z1cxa8c bu da benden size olsun