Birader bune ? 7 gun olmuş

Bu aksam bitmezse profiline girip butun entrylerine cugu atarim simdilik 1 bastim 4 gitti

Rez panpa

Vahşetül rez

dinliyoruz

#rez'imi aldim bekliyorum

BEN OKUUYORUM

Devam kanka REZZZ

okuyan varsa kendini belli etsin ona göre devam edicem

insanlar üçharflileri görmese bile o an hissedermiş, bu bi soğukluk ürperti duygu karmaşası vb. anı duygu durum değişiklileri ile hissedebilirmiş bunu sonradan öğrendim.
neyse sofra hazırlandı kapuz köfte möfte yapıldı yedik ben salonda yatmayı planlıyorum sigarada içtiğim için girip çıkması kolay olur diye. ben salondaki o oturduğum koltukta uyumayı planlıyordum. hem uyuyamazsam dışarı izlerdim rahat ederdim.

hava kararmış, evin işi bitmişti yeğenler falan eve geçtik kurulduk. ben salonun oradaki koltuğa oturup köyü izliyordum, önü açık bir evdi. tepede sayılırdı bizim evde asar'a yakındı. uzakta meşaleleri yakmış bir topluluk var gibi geldi gözüme sonra aniden kayboldu bende anlam veremedim, ev ışığıdır, yansımadır diye geçiştirdim o an. bizimkiler yemek yapıyordu, ertesi gün abimlerle babamlarda gelecekti yani tüm sülale olarak köyde olacaktık. abim yengem ablam enişte anne baba çocuklar hep beraber olacaktık. içimde bir ürperti hissettim ve bu bütün olacak kötü şeylerin habercisi gibiydi.

Ooo cinli hikaye rezz

beyler hikaye tamamen gerçek. dinleyen olursa şu andan sonra tüm uzun süre aralıksız yazabilirim..

şu anda yaşım 23, yıllardır sözlükteyim bu hikayeyi anlatmanın zamanı geldi diye düşünüyorum..

yıllar önce 2012 yazında annemim köyüne gittik. annem eskişehirli biz ankaralıyız, annemin kötüde ankara'ya çok yakın 150 km falan olması lazım. köyde hep yaşlılar var. genç kimse kalmamış.
neyse biz enişte ,ablamlar, annem falan köye gittik,. ben istemiyordum ama zorla beni de zütürdüler.. eve girdik evi tak zütürüyordu, biz dışarıda bekledik çocuklarla eniştem ben, ablam annem evi temizledi. akşam olmak üzereydi hızlıca iş bitsin eve girelim diye bekliyordum ben, kapı komşumuz zahlala diye bir kadın vardı. neden öyle diyorlardı, gerçek ismimiydi hiç bilmiyorum ama zahlala denirdi, köyün en tepesinde otururdu nur yüzlü bir kadındı. zahlalanın evinin az ilerisinde asar'a (asar dedikleri kocaman bir tepe var köyle) doğru giden yoldaki samanları yakmışlar bizde gece sıkıntı olmasın diye ateşi södürdük. ama çoktan akşam olmuştu bile ve bu yaptığımızın bir hata olduğunu bilmiyorduk.. annem hep derdi gece ateşsu ile söndürülmez diye.

beyler talep olursa bu gün gece bitiririm