Koştum
Ciğerlerim patlayana kadar koştum

Hiç gezmediğim, bilmediğim mahallede kayboldum,

Aslında bildiğim tek bir yer vardı, sorularımın cevabını bulabiliceğim tek yer.

Yürüdüm gene yürüdükçe yürüdüm

Alfanın beni zütürdüğü yere gittim.
Cevaplarımı bulurum diye
Bir umut

Mezarlığın içine girdim,
Mezar mezar gezdim
Herbir mezara baktım belki tanıdık birşey görürüm diye, Sonra bir isim dikkatimi çekti.

Canan harfbulunduran 1971-2000

Hemen yanında

Mehmet harfbulunduran 1969-200

Ve küçükte bir mezar vardı

Esma harfbulunduran 1990-2000

Hemen koşarakno aile mezarlığının yanına gittim. Birde boş mezar vardı ismi yoktu.

Yarım saat kadar orda durdum, aklıma kapıcının bana verdiği çikolata geldi, cebime atmıştım.

Açıp yedim

1 saat kadar daha Oturdum sonra gözüm karardı, karanlık yine gelmişti

Yine aynı arabanın içindeydim

Yine mutlu aile tablosu,
Sonraki olanlar yine aynı ama bu sefer biraz fazlası.

Silah seslerinden sonra anne olduğunu düşündüğüm kadın çocuğun üstünde hafifce kalktı, çocuk vurulmamıştı.
Az önce ateş eden adamlarda arabanın oraya doğru geliyordu.
Kadın yarasındaki kanları çocuğun üstüne sürdü, adamlar yaklaşıyordu.
Sonra bana baktı, gülüyordu sımsıcak birşekilde ağzından son nefesleri çıkarken tek bir kelime söyledi

+türkçe oğlum
-Anne senmisin?
-Annee
-Anne ses versene
-Ölme ya
-Böyle ölemessin neolur
-16 senedir seni görmedim neolur birazdaha dur
-Anneeee

Adamlar arabanın yanına geldiler, maskelerini çıkarmışlardı artık yüzlerini görebiliyordum,ve aslada unutmadım o çirkin yüzü...

Esmer olan adam aileme teker teker öldüklerinden emin olmak için ateş etti.Tam küçük erkek olana sıkacakken polisin siren sesi duyuldu sonra kaçtılar.

Sesizliği hatırlıyorum
O küçük çocuk adamlar gidince kalktı annesine seslendi

-Anne, annecim
-anne
-Anneee

Ses vermiyordu, ölmüştü sanırım...

Yattığı yerden kalktı ve ön tarafa geçti, annesinin kucağına oturdu
Elini boynuya koydu
Saçlarını okşamaya başladı
Siren sesine rağmen çocuk uyudu

Arabadan indim yavaş yavaş yürümeye başladım... gene yürüyordum

Bir fabrika gördüm, içerde cılız bir ışık vardı oraya doğru yöneldim.

içerde eli silahlı adamlar vardı

Birde elleri bağlı sandalyede oturan bir kız ve bir erk

bidakika bu erkek bendim...

1-2 saat mola beyler bayağ yorgunum dinlenip gelicem

işte şimdi taşlar yerine oturmaya başlıyordu...

Yaklaştım, iyice kız korkmuştu, birine benyordu sanki ama o kendimi görmenin verdiği heyecan ile pekde dikkat edemedim aslında.

Erkek olanı, yani beni sağlı sollu dövüyırlardı.Her yumrukta kızın çığlıkları artıyordu.

10 dakikaya yakın dövdüler, yoruldukları içinmidir bilmem durunca kız ağlamaya başladı

+yeter adiler öldüreceksiniz, aşkım iyimisin
Erkek, olan yani ben kıza baktım dayak yemekten dağılmış dudağım, morarmış gözümle zorda olsa ağzımdan tek bir cümle düştü
-iyiyim selinim

Selin
Nasıl unutttum seni nasıl unutabilirim seni
Affet beni, tekrardan affet.

Takım elbiseli bir adam geldi sonra, yüzüne bakınca tanıdım, videoda öldürdüğüm adamdı.

+türkçe imzala artık şunu hadi
-Hayır
+türkçecim bak şu güzel kıza yazık olucak
-babama ihanet edemem
+baban gibi ölüceksin ozaman
-Babam sana güvenmişti, ortağındı senin beraber yapmadınızmı bu şirketi?o sana kendinden daha çok güvenirdi.Ama sen yavşak bir orosbu çocuğuymuşsun

Eliyle kafasını kaşıdı, peki sen bilirsin dedi
Silahı aldı
Kıza çevirdi
Tüyleri diken diken eden silah sesi duyuldu...

Bağrışım...
Çığlığım...
Selinim..
Bana son bakışı..

Seliiiin
Orosbu çocukları
Herşeyimi aldınız lan
Selin kurtarıcam seni dur dayan
Tamam getirin imzalicam
Selin dayan

Selin bana döndü ölmek üzereydi ama o benden daha güçlüydü

+aşkım sakın imzalama

Selini vuran, yani benim öldürdüğüm puşt sinirlendi ve Seline çok sağlam bir yumruk attı. Sandalyeden yere düştü.

Bana dönüp

+demek imzalamıyosun, tamam sen bilirsin ama bundan sonra hayatın bir evin içinde geçecek, kimseyi görmiyeceksin, gıdanı bile başkası getirecek seni öldürmicem,şu yaşadıklarını düşüneceksin sen bunu imzalicaksın.

Yüzüne tükürdüm, bana döndü ve çok sağlam bir yumruk attı.

Dövün dedi bu bini üstüme 4-5 adam geldi ama biri tanıdıktı
Kapıcı
Apartmanımda çalışan kapıcı...

irkilerek uyandım..
Elimde kapıcının verdiği çikolata vardı..
Gözlerim yaşardı
Sonra selinin mezarını gördüm
Hemen alt taraftaydı

+şimdi hatırladınmı türkçe

-Hatırladım alfa

Sesizlik oldu uzunca bi süre
Sonra beyaz elbiseyle o kadın geldi,

=türkçe nasılsın?

-Seni şimdi tanıdım,sen osun

Gülmeye başladı

-Selin, hayatım
sarıldım ona
+türkçe bizi birdaha görmiceksin, yediğin çikolata diğer yediklerin gibi ilaçlıydı. ilacın etkisi geçince bizde sonsuza dek gidicez.

Oturdum mezarın yanındaki mermere
Siren sesleri duyuluyordu
Polis geliyordu..
O an aklıma bir soru geldi

-Alfa o bavulun içindee
Ama çoktan gitmişlerdi
Polisin siren sesleri iyice artmaya başlamıştı, çok yaklaşmışlardı.

Kafanızdaki çoğu soru yanıtlanmıştır diye düşünüyorum.Son bir part kaldı, inci yazarları

Geldiler
Aldılar
Emniyete zütürdüler.

Tonla soru sordular
Hiç yalan söylemeden ne bildiysem anlattım.

Bana sen şizofrensin dediler,
Eyvallah dedim

Seni deli hastanesine yatırıcaz dediler
Yine eyvallah dedim

Sen yalnızlıktan böyle oldun dediler
Eyvallaha devam ettim.

Doktor rapor verdi 1.dereceden şizofren teşhisi kondu
1.dereceden nedemekse artık.

4 aydır bu deliler hastanesindeki tek akıllı adamım.

Bugün bir akıllı adam daha geldi,onu tanıyorum oda beni

Ailemi öldüren o hiç unutmicam yüzünü dediğim adam beni öldürmek için günlerdir fırsat kolluyor.

Sanırım birazdan gelicek.
Beni öldürmek için tüm hastaneyi maç var diye kantine indirdi.Ama ben cezalıymışım vay amk. Neyse

Bu yazdıklarımı yastığımın altına koyucam belki biri bulup, doğruları yazar.

Sanırım geliyor ayak seslerini duyuyorum.
Son bir not:ben şizofren değilim...

SON