Hacı bu gercek mi aq 2 sene evden felan cikmamak ne aqqq

Kopyala yapıştır amkmokumayın

sardı rezervee

Sizofrensen söyle lan aq sizofreni

AQ çocuğu yine mi sen lan, gibtir git metin2 oynamaya devam et

Sema kumbasar la bu fotodaki

burası kompozisyonserverler.com mu yazı yazan soluğu burada alıyor. manyak mısınız ol bide trende çıkartıyorlar gibicem yapacanız işi

Daha sonra kendimi evin köşesine sinmiş bir şekilde buldum. Çok korkmuştum ve tir tir titriyordum. Bu sefer banyodan sesler gelmeye başladı. Yavaşca banyoya doğru adımlar atmaya başladım. Sesler kesilmişti ama bu beni daha çok geriyordu. Kalbimin atışlarının ve nefes alışımın sesi kafamın içindeydi. Banyonun kapısına çok yaklaşmıştım. Tam 1 adım kala kapının çalmasıyla yerimde hopladım. Soğuk terler döküyordum. Banyoyu unutup kapıyı açmaya gittim, açtım, ancak kimse yoktu.

Banyodan yine o değişik sesler gelmeye başladı. Deliriyordum. Evet evet.. kesin deliriyordum.. Kendimi iyi yönde telkin edemiyordum. Delirdigime inanmaya başlamıştım.

Cesaretimi toplayıp banyonun kapısına yöneldim. Yine yavaş ve temkinli adımlar atiyordum. Ancak tam banyonun kapısına yaklaşmıstımki yine kapı caldi.. Kapıya gittiğimde yine kimse yoktu..
Sonra anladım başima gelenleri. Ben aslinda hala o trafik kazasindan dolayı komadaydım ve kendi sonsuz paradoksumu yaşiyordum. Banyo ile kapı arasında sürekli ve sonsuz bir paradoks.. Kapı sosyal hayatımı, banyo ise masturbasyon hayatımı temsil ediyordu..
Bu araftan kurtulmaliydım. Bir çözüm yolu olmalıydı. Belki kapıdan çikabilirsem ya da banyoya gitmeyi yarıda bırakmazsam birseyler değişebilirdi diye düşündüm. Sebebini bilmiyorum ama banyoyu sectim. Banyoya yaklaştığımda yine kapı çaldı ancak bu sefer kapıyı umursamadım. Banyoya her 1 adım yaklaştıgımda kapi zili daha yukses sesle caliniyordu. Son adım kala çalan artık zili birakip tekmeyle tokatla kapiyi parçalayacak gibiydi. Ben umursamamak için büyuk çaba gösterdim ve banyoya girdim.

Çok ilginç!? Herşey normaldi ve hiçbirşey değişmemişti. Sonradan anladımki ben disardayken kapici evime kamera yerlestirmis.. kucuk cocuklarida saka yapcaz diye kandirmis. Ben banyoya yoneldigimde kapiyi caliyorlarmis, ben kapiya yoneldigimde ise tuvalet havalandirmasina hoparlorden korkunclu sesler veriyolarmis.. Bende kendimi komaya girip paradoxta sanmişım.
Bu da boyle bir anımdır.

edit: cugulayin aq cugulayin .d kimin yazdigina dikkat etmeden okuyan mallar cugulayin hahahah .d.d

beyler bunla birlikte okuyun aq https://www.youtube.com/watch?v=4UlujyBwU5I

Kesin cin

Evet beyler devam ediyorum
Duvarın kenararına sinmiştim ve icimde bi korku hissi vardı
Somra doğruldum ve etrafı inceledim
Bu ev benim evim değildi. Nerededim ben böyle. saate baktım kapıcının gelmesine yarım saat vardı.
Ama kapıcının bu eve gelemeyeceğini unutmuştum. Aradan yarım saat geçti
Kapı çalıyordu. Açmamakta kararlıydım fakat ısrarla çalmaya devam ediyordu.
Oturduğum yerden kalktım kapıya yöneldim. Kapıda delikten bakan bir kişi vardı. Bendim. Kapıyı durmadan çalanda bendim işte. Şaşkınlıkla kapıya doğru ilerlemeye devam ettim ve kapıyı açtım.
Diğer ben , bana bakmadan yanımdan geçip içeri girdi. Elindeki siyah deri çantasını yatağa fırlattı ve bilgisayara bakmaya çalıştı. Sanki birşeyler arıyordu. Dayanamadım ve sordum
-kimsin sen
-ben senin ananım huur çocu dedi ve beni oracıkta öldürdü buda böyle bi anımdır