Gibi hissediyorum, kötülükler artıkça yaşayamaz oluyorum.

Daha 3 yaşındayken dünyayı tanımadan babam şehit oldu. Ardından annem bizi korumak için diğer sokağa bile göndermedi. Başımıza birşey gelmesinden korktu. Tam çocukluğumu yaşayacakken ailemizdeki tek erkeği de öldü. 9 yaşındayken dedem öldü ve erkekliği öğretecek birisi kalmadı. Doğuştan amcam ve dayım hiç olmadı. Ardından abim askeri liseyi kazanarak gittiğinde ilkokulu altıncı sınıftaydım.

Lisede ergenliğimi eve kapanarak geçirdim. Tipki diğer zamanlardaki gibi. Sonra 2010 ve 2011 öss sınavlarına girdim ve zar zor yeni açılmış bi üniversitede mühendislik bölümünü kazandım. Hazırlık sonu gibiydi. Dünya güzeli olmasa da benim için öyle bir sevgilim oldu.

4 yıl onu o kadar sevdim ki gittim her yere zütürdüm. Onla güldüm onla eğlendim onla üzüldüm. Tüm akrabalarımla tanıştırdım. Yaşamayı baştan öğrenmiş gibiydim. Tam mutlu olmayı öğrendim derken gitti.

Bir perşembe günüydü ayrıldık ve dünyam yine karardı. Sonra hep saçmaladım. Sevgiyi öğrenirken sevgisiz kalmıştım. Günlerce şokundan çıkamadım. Hatta 6 ay geçmesine rağmen hala şokundayım.

Sonra ne mi oldu? O kadar üzüldüm ki son dönemde okulu uzattım. Daha gülemedim. Artık dünya daha kötü gelmeye başladı ve intiharı düşünmediğim bir gün olmadı.

Günler çabuk geçmeye başladı. tvde acı haberler birbirini kovalamaya başladı. Sonra bir baktım ki 20 kusur yaşında benle aynı yaşıt veya biraz daha küçük birisi şehit olmuş. Belki bir kızın elini hiç tutmadan.

Belki bir kızı hiç sevmeden veya hayatta hiç mutlu olmadan sonsuzluğa gidiyor. Arkadasından ağlayanlar 52 gün sonra unutuyorlar ve artık yılda bir gün kez hatırlanan biri oluyor.

Ve ben o haberleri gördükçe gözyaşlarını tutamayan birine dönüştüm ve her intiharı düşündüğüm zaman aklıma bunlar geldi. Ben bir çok şey yaşadım diyorum. Ve nankörlük ettiğimi düşünüyorum. Size de tavsiyem hep daha fazlasını istemeyin biraz elinizdekiyle yetinmeyi bilin veya elindekinin değerine varın.

Biliyorum bu yazımda hiç okunmayacak ama biraz kendimi anlatmaya çalıştım okuyan olursa şimdiden teşekkür ederim.

I hoşt ulan ben