Beyler yine duramadım birseyler yazmak istiyorum. Baslangıcı atayim soyle. Valla uyuyamazdim yoksa. Yarın devam ederim. Bu seferki hikayeyi biraz daha farkli yapmak istedim genc bir pgibolog adayi bagimli bir kiza agib olucak. Daha cok ask olucak hikayenin icinde.

Sabah ya 8'di ya 9'du kalktım. Kardesimi kaldirdim. Kardesim sakatti beyler kucukken gecirdigi bir trafik kazasi sonucu sakatlanmisti. Cozumu vardida bizde durum yoktu lan. Pgibolog olup adam olup ilk maasimla kardesimi tedavi ettirecektim. Gitmeden once tuvalete cikarttim onu. Sonrada giydim ceketi anneme allaha ismarladik diyip ciktim yollara. Kucuklugumden beri en buyuk hayalimdi pgibolog olmak. insanlara yardım etmekten daha güzel şeymi var lan şu hayatta. Kendi çabamla kendi alınterimle güzel bir üniversiteye tam burslu girmistim. 20 yaşında üniversite 2. sınıftaydim. Sınıfa girer girmez hoca beni cekti kenara. Oğlum buna hazır değilsin ama seninle birisi görüşmek istiyor dedi. Derin bir nefes aldım.

Hocanın bu ciddi tavrindan sonra gibilcegimi anlamistim. Halbuki okulda da çok efendiydim ne olmuştu ki. Neyse hoca beni büyük bir toplantı odasına geçirdi. içeride birkaç hocam, müdür ve takım elbiseli bir adam ile yanında karısı diye tahmin ettiğim şık giyimli bir bayan vardı. Kazulet gibi ortada dikiliyordum bende. Müdür sesini düzeltti. Oğlum sen okulumuzda çok sevilen terbiyeli ve gelecek vaadeden bir öğrencisin. Güvenebileceğim ve kefil olabileceğim tek kişi sensin. Beni hayal kırıklığına uğratmazsın biliyorum. Sen hakikatli bir çocuksun dedi. Öylece bakakaldım. Noluyordu en ufak bir fikrim yoktu.

Müdür konuşmayı bıraktı. Bu sefer beni buraya yönlendiren hoca da baktı yüzüme dikkatlice. Bu hanımefendi ve beyefendi okulumuzun kurucusu mehmet beyin cok yakın dostları. Kendileri ülkemizde cok buyuk basarilar ve kazanclar saglamis bir holdingin kurucusu. Ve senin için geldiler oğlum dedi. Olaylar çok tuhaftı lan. Rüyada gibi hissetmiştim. Daha sonra öğretmenler çıktı odadan müdür de. Gib gibi kalmıştım. O takım elbiseli adam ve şık giyimli karısı ile başbaşa. Bunlar oturdu koltuklara benide buyur ettiler. Oturdum ama tek kelime etmeden dinliyorum bunları.

Kadın başladı söze. Biz çok saygın insanlariz fakat başımıza 2 ay önce çok kötü bir durum geldi ve halada devam ediyor dedi. Cevap vermedim. Adam devam etti. Kizimiz uyusturucu kullaniyor. Ve baya bagimli olma olunda. Bir pgibologa ihtiyacimiz var hatta belki pgibiyatra bile dedi. Ben ise sadece susmuş onları dinliyordum. Kadın devam etti. Fakat yapamayız çünkü medya desen sürekli gözü bizim üstümüzde bir itibarımız var kızımızın uyuşturucu bağımlısı olduğu öğrenilirse bu çok kötü olur dedi.

Kız adına üzülmüştüm. Çünkü böyle bir aile hala itibarını düşünüyordu. Kızlarından daha çok. Eleştirmek istemedim ve dinlemeye devam ettim. Adam gercek bir pgibologa gidebilirdik ama kızımız bundan hoslanmayacak bu yüzden istemiyoruz. Biz sadece ona arkadaş olucak hemde bu yolda ona yardımcı olucak birini arıyoruz ve sen çok övülen bir öğrencisin dedi. Duyduklarıma inanamıyordum. Ulan daha öğrenciydim. Kendi pgibolojim gibik baskasininkini nasil düzeltebilirdim ki ?

Birşey demeyecekmisin diye sordu şık giyimli bayan. Yüzüne bakmaya cesaret bulduğumda adamdan daha genç olduğunu farketmiştim kadının. Adam araya girdi. Elinde uzun süredir tuttuğu deri yeşil çantayı açtı. içinde birçok para vardı. Bakakaldım. Adam devam etti. Senden tek istediğimiz şu 3 ay yaz tatili boyunca kızımıza pgibolog adayı olduğunu söylemeyip sanki ev arkadaşı gibi davranman. Kızım şuan çeşmede. Ona ayrı bir ev tuttuk. Pek arkadaşı yok. işi gücü uyuşturucu. Eğer teklifimizi kabul edersen genç oğlan buradaki 100.000 dolar senin olacak dedi. Kadın devam etti. O evde siz ikiniz dışında birde doktor olacak fakat onun kendi dairesi olacak size bulaşmayacak. Zor durumlar için yani dedi. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Ailemi 3 aylığına yalnız bırakmak ve tanımadığım bir ailenin tehlikede olan kızına yardım etmek. Bir bakıma kızı kandırmak ve küçük bir oyun oynamak.

Bakakaldım öylece. Birşey diyemedim. Kadın devam etti. Ayrıca bu 3 ay boyunca sana ve ailene her ay 15.000 tl maaş sağlayacağız dedi. Üniversitemde gerekli izin alınmıştı. Halbuki bu yasal değildi. Yine birşey diyememiştim. Adam araya girdi. Sırtımı sıvazladı. Genç, kardeşinin rahatsız olduğunu biliyorum dedi. Gözlerim doldu. Adam devam etti. Bizim tek istediğimiz kızımın iyileşmesi. Onun iyi bir dosta ihtiyacı var. Bu konuda sana güveniyoruz. Uyuşturucuyu bıraktıracak bir arkadaş lazım ona dedi. Ben bunu yapamam dedim. Kadın endişeyle araya girdi. Başka çaremiz yok bizim. Nolur bize yardım et. Hem çabuk karar vermene gerek yok diyip masadan bir kalem aldı. Çantasındaki kağıttan bir parça kopardı. Bir numara yazdı.

Fikrini değiştirirsen bu bizim sekreterimiz dedi. Bir haftan var karar vermek ve izmire gitmek için. Ayağa kalktılar. Adam son bir kez gözleri dolu dolu bana baktı. Yardımına ihtiyacımız var diye fısıldadı. Kağıdı cebime soktum. Ellerimi kafama koyup düşünmeye başladım. Bu paraya ihtiyacım vardı. Fakat bu zor bir işti. 3 ay boyunca bir uyuşturucu bağımlısıyla baş etmek. Onu vazgeçirmek. En ufak yanlış bir hareketim bile onun pgibolojisini yerle bir ederdi. Benim gibi bir pgibolog adayına uygun değildi bu iş. Yapmayacaktım. Kapıyı çarpıp çıktım. Bugün yaşadıklarım inanılır gibi değildi. Metroya bindim ve evin yolunu tuttum.

izmirde, çeşmede. 3 ay boyunca. Uyuşturucu bağımlısıyla 7/24 birlikte olmak. Kesinlikle kabul etmeyecektim. Bu oyuna katılmayacaktım. Metrodan indim. Yürüdüm. Eve geldiğimde annem koşarak kapıyı açtı. Perişan haldeydi. Ağlıyordu. Noldu anne diye endişeli bir şekilde sordum. Sessiz ol bağırma dedi çekti beni içeri. Oturduk koltuklara. Ağlamaya devam ediyordu. Deniz nerde diye sordum. Kız kardeşim ortalıkta yoktu. Uyuduğunu söyledi annem. Niye ağlıyorsun diye sordum. Bugün annem Deniz'i ilk defa evde yalnız bırakıp dışarı çıkıp ev alışverişi yapmak istemiş. Deniz susamış. Çok susamış. Suyu almaya çalışırkende düşmüş tekerlikli sandalyeden. Deli gibi ağlamış. Kendini çok çaresiz hissetmiş. Annem geldiğinde ise çaresizlik içerisinde ağlaya ağlaya öylece yerde perişan haldeymiş. Annem hünküre hünküre ağladı. Sarıldım. Gözlerim dolmuştu. Annem gözlerime baktı. Oğlum emekli maaşı ile nereye kadar dedi. Annem emekli öğretmendi. Ben temizliklere gideceğim artık o parayı bulmamız lazım dedi.

Gözlerim doldu. Hayır anne diye fısıldadım. Sarıldım anneme. O teklifi kabul edecektim. O para kardeşime lazımdı. O paraya ihtiyacımız vardı. Ne olursa olsun kabul edecektim o teklifi. Fakat anneme nasıl anlatacaktım. Annem kucağımda uyudu. Yatırdım koltuğa onu. Odama geçtim. Pantalonumdan kağıt parçasını çıkardım. Tuşladım numarayı.

Sekreter sanki benim aramamı bekler gibi açtı telefonu hemen. Karar verdiniz mi dedi. Gözlerimş kapattım. Kalbim hayır dese de mantığım evet diyordu. Mantığımın konuşmasına izin verdim ve ağzımdan evet sözcüğü çıktı. Yarın sizi evinizden alacaklar dedi sekreter. Ben ne nasıl diye soramadan telefonu kapattı. Zorlu bir hafta beni bekliyordu. Sonrasında da zorlu bir üç ay..

Annemin yanına gittim. Ellerini tuttum. Uyandı. Noldu oğlum diye fısıldadı uykulu bir biçimde. Anne herşey çok iyi olacak fakat bana bu hafta müsade ver dedim. Noluyor oğlum diye doğruldu. Anneme olayı ayrıntılarıyla anlatmak istemedim. Şayet tehlikeli bir iş olduğunu düşünür endişelenirdi. Ellerinden sımsıkı tuttum. Herşeyi anlatıcam ve kardeşim çok iyi olucak anne dedim. Herşeyin en iyisini sen bilirsin dedi sarıldı bana. Girdim odama. Sabah erken kalkacaktım.

Uyandığımda saat 8 buçuktu. Üstümü giyindim. Kardeşimi kaldırdım yüzünü yıkamasına yardımcı oldum. Televizyon izlemesi için salona zütürdüm. Annemin odasına girdim ve öptüm. Sonrada evin kapısını kapayıp dışarı çıktım. Lüks bir araba beni bekliyordu. içeri girdim merhaba diyerek. Şoför cevap vermedi. Sadece sürdü arabayı. Lüks bir kuaförün önünde durduk. Personeller içeri buyur etti beni. Saçlarım ve sakallarım güzel bir biçimde kesildi. Çok yakışıklı olmuştum lan. işim bittiğinde araba yine kapının önünde beni bekliyordu. Teşekkür edip çıktım. Bu seferki rota neresi diye sordum. Yine cevap verilmedi. Bir alışveriş merkezinin önünde durduk. Kapının önünde orta yaşlı bir bayan beni bekliyordu. Araba durur durmaz koşarak yanıma geldi. Bugün size alışverişinizde ben yardımcı olucam dedi. Bayan stilistmiş. Umarım tüm bunların faturası bana kesilmezdi. Cebimde bir kuruş para yoktu çünkü.

Birkaç mağazaya girdik ömrümde göremeyeceğim. Ve yine bir çok takım ve rahat kıyafetler aldık. Parasını stilist bir kredi kartından ödüyordu. Alışveriş sonunda poşetleri bagaja koydu şöfor. Stilist ise kredi kartını elime tutuşturdu. Bu 3 ay boyunca kullanacağınız sınırsız kredi kartınız dedi. Bu nasıl bir şanstı anlamıyordum. Cennete düşmüş gibiydim. Kredi kartını aldım utanarak teşekkür ettim. Ordan şöfor beni evime bıraktı. Teşekkür ettim ama yine cevap vermedi huur adamı. Annem elimdeki poşetleri görünce hayırdır oğlum dedi endişelenerek. Anne herşey daha iyi olacak diyebildim sadece. Sana güveniyorum diye cevap verebildi.

Ve bu koca bir hafta çeşitli görgü eğitimleri, moda anlayışı, güzel konuşma dersleriyle geçti. Konuşacağım alt tarafı bir bağımlı değilmiydi. Beni onun için hazırlıyor gibiydiler. Kardeşimi gitmeme 3 gün kala ameliyat ettirebilmiştik sonunda. Kalan parayıda köşeye koymuştuk. Kardeşim çok mutluydu annem çok mutluydu. ilk maaşım 15.000 tlnin 8'ini annem bıraktım. Nolur nolmaz diye. Bu paralar nerden diyordu sürekli. Birisine yardım edicem, o da parayı peşin verdi diyordum. O ise susuyordu. Yorulmuştu artık.

Son gün son kez konuşacağım muhabbet edebileceğim 2-3 dostumu topladım eve. Onlar olayı az buçuk biliyordu ama fazla ayrıntıya girmedim. O gecede geçti. Uyudum. Kalktığımda üstümü giyindim. Saçlarımı düzelttim. Çok farklıydım artık bu bir haftada hızlı bir eğitime girmiş gibiydim. Zaten efendi çocuktum ama artık görgü kuralları ve yemek yeme konusunda daha bilgiliydim. Bavulumu stilist kadın hazırlayacaktı. Dışarı çıktığımda araba oradaydı. 3 bavul hazırlanmıştı benim için. Havalimanına bıraktı beni şöfor.

Havalimanına gördüğümde o adamı ve kadını gördüm diye. Deniz hanım ve uğur bey. Tedirgindiler. Yanlarına gittim. Umarım herşey yok iyi olur dedi adam. Bende elimden geleni yapacağım dedim. Deniz hanım tedirgin bir şekilde sakın gerçekte ne olduğunu öğrenmesin. Sen onun yeni ev arkadaşısın. Zaten biz ona anlattık durumu. Yalnız bir çocuksun ve annenle bende yakın arkadaşız. O yüzden seni Kaya'nın yanına gönderiyorum dedi. Kaya kim diye sordum. Kızımın adı dedi. Bir gülesim geldi ama kendimi tutmaya çalıştım. El ele sıkıştık. Adam ne zaman ihtiyacın olursa dedi ve kendi numaralarını verdiler. Hayat işte. Zengin ve itibar sahibi bir aile, gariban bir üniversite öğrencisine ihtiyaç duyabiliyor.

Tedirgindim. Bana bir cep telefonu verilmişti. Son modeldi. Normalde 3310'um vardı. Telefonu karıştırdım sonra evi aradım. Anne gidiyorum dedim. Allahaısmarladık oğlum hakkımızda hayırlısı dedi. Gözlerim dolu dolu kapattım. Kapı numarasını ekrandan gördüğümde beklemeye başladım. Sıra oluşmuştu bile. Ve benim için yepyeni bir yolculuk ve hayatımı değiştirecek anıları yaşamama fırsat verecek bir serüven başlıyordu. 3 ay ve uyuşturucu bağımlısı bir kız. Neyle karşılacağımı bilmiyordum. Uykumda belki beni bile kesebilirdi. Bilmiyordum. Fakat ilk defa cesaret doluydum. Telefonuma bir mesaj geldi. Annemden. Kardeşimin medyası. Bir baktım yüzüne. O kadar mutlu ki. Yakında da fizik tedaviye başlayacaktı. Kardeşim ve annem mutlu olsun o bile yeterdi.

Uçak yolculuğu bittiğinde şöfor beni havalimanından almaya gelmişti bile. Havalimanına fazla uzak olmadığını söyledi. Bagajlarım alınmıştı. Telefonumu açtım ve önkameradan kendime baktım. Değişmiştim. Farklı bir huurlar olsun vardı artık. Derin bir nefes aldım. Ve şöförün geldik lafıyla camdan dışarı baktım. Güzel bir villa. Önünde kocaman demir bir kapı. Saray yavrusu. Burasımı diye sorduğumda kekelemiştim. Adam gülümsedi ve evet dedi. Tam kapıyı açıp iniyordum ki orta yaşlı bir adam koşarak yanıma geldi. Hoşgeldin diye gülümsedi ve elini uzattı. Ben de bu oyunun bir parçasıyım herşeyden haberim var ve sendende dedi. Oyun demesi hoşuma gitmemişti. Kendimi dolandırıcı gibi hissediyordum. Fakat başka çarem yoktu.