Alaçatıya gelmiştik. Evimize yakındı zaten. Bir anda bana döndü. Kahvaltı edelimmi dedi. Kahvaltı mı diye sordum. Kahvaltı etmekten nefret ederdi. Hani sabahları edilir. dedi. Sonrada vurguluya vurgulaya günün en önemli öğünüdür diyip güldü. Kaya gün geçtikçe değişiyordu. Hiçbir anlam veremiyordum. Fakat ben geldiğimden beri değişiyordu. Bunu farkedebiliyordum. Bir yerde oturduk. Kahvaltı ettik. Önümdeki iki böreği gösterip bunları yiyecekmisin diye sordu. Gülümsedim. Biraz daha söyleyelim istersen dedim. Hayır anlamında başını salladı ve tabağımdaki börekleri alıp yemeye başladı. Her anında o kadar güzeldiki. Yemek yiyişi, önüne gelen saçlarını ittirişi. Her anında güzeldi.

Beyler hikayenin sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Sonunu size bıraktım ben karamsar bir adamım üzüntülü bitirirdim. Bu sefer size bırakayım kafanızda tasarlarsınız. Bir sonraki hikayede küçük kuzenimin hayat hikayesini anlatmayı düşünüyorum. Cidden belki cesaret edemem yazmaya ama. Denicem. Hadi saglicakla.

Kaya ile ilk bir ayimiz bu şekilde geçti. Hala kavga ediyorduk ama azalmıştı kavgalarımız. Ona karşı bastıramadığım bazı duygular vardı. Hoşlantı değildi. Hatta aşkta değildi. Yanında olmak ve ona şefkat göstermek istiyordum. Belki o da benim yanımda olmalı ve beni sevmeliydi. Eve artık iyice Kaya artık daha az alıyordu ve yakında da tamamen bıraktıracaktım ona ve ben özel birşey yapmamıştım. Sabah yine erkenden kalktım. Bugün biraz dışarı çıkacaktım. Alaçatıyı gezmek istiyordum. Sabah vakti ayrı güzeldi Alaçatı. Giyindim üstümü tam kapıdan çıkıyordumki Kayanın beni merdiven başından gözetlediğini hissettim. Arkamı döndüm. Gözlerini kaçırdı. Nereye gidiyorsun diye sordu. Güldüm. Alaçatıya gidicem dedim. Ciddenmi çok güzel bir yer bende çok severim dedi.

Doktorun omzuma dokunmasıyla kendime geldim. Bu da böyle bir kız işte dedi ve güldü. Sonra kulağıma eğilip fısıldadı. Kız tarafından aile dostlarının oğlu olarak biliniyorsun dedi. Bunu zaten ailesi söylemişti bana. Başımı salladım. Haftanın 4 günü temizlikçi ve hizmetçi gelecek işlerini, çamaşırları falan onlara yaptırırsın dedi. Arkama baktım. Masmavi kocaman bir havuz. Hayatımda ilk ve son kez görücektim böyle evi. 3 ay boyunca burada yaşayacaktım. Sonra doktor bavullarımı bıraktı. Birşey olursa yan dairedeyim ama salı ve cumaları birde öğlen saat 2 ve beş arası yokum dedi. Başımı tamam anlamında salladım. Gülümsedi ve kolay gelsin dedi.

Harika bir evde yaşıyorsun insanlar nasıl acılar yaşıyor haberin var mı senin diye sordum. Cevap vermedi. Ailen seni deli gibi düşünüyor ama sen sadece ergen bir aptalın tekisin. Öl daha iyi lan. En azından yeni bir insana yer açılır diye bağırdım buna. Yüzü bembeyaz kesilmişti. insan gibi davrandığımda insan olsaydı napabilirdim. Odasına çıktı. Lanet olsun diye bağırarak televizyonu kapattım. Arkama yaslandım. Daha ikinci günden 1-0 arkada başlamıştım.

Dışardakı masaya yaydım örtüyü. iş başa düşmüştü. Fakat kardeşim hasta annem ise hep yorgun olduğu için yemek konusunda iyiydim. Yaptım güzel bir menemen. Tostlarıda çıkarttım. Herşey hazırdı. Geri kalan tek şey Kaya'yı uyandırmaktı. Tam çıkıyordum ki o da merdivenlerden iniyordu. Bir yere hazırlanmıştı. Kaya kahvaltı hazırladım dedim buna. Dışarı çıktım. Geldi yanıma. Masaya baktı. Ben kahvaltı etmem dedi ve yürümeye devam etti. Napacağımı bilmiyordum. Fakat o bana emanetti. Ardından konuştum ve durdurdum. Ama kahvaltı önemli bir öğün dedim gülümseyerek. Ömö köhvöltö önömlö bör öğön diye beni tekrarladı. Ya sabır çektim içimden. Yürümeye devam etti. Bende koşarak onu yakaladım ve onunla yürümeye başladım.

Birden Kaya'nın telefonu çaldı. Telefonu aldı ve hızla içeri koştu. Uzun süre gelmeyince içeri girip onu dinlemek istedim. Cam kapıyı yavaşça açtım. Gelmicem diyorum sana diye bağırıyordu sessizce. Bir süre sonra kahretsin tamam bu akşam saat 9'da dedi ve hızla içeri girdi. Gözgöze gelmiştik. Elim ayağım titriyordu. Noluyor diye sordum. Hiçbir şey diye kekeledi. Birşey oluyor dedim. Gözleri doldu. Sen karışma bu işe dedi. Kolundan tuttum. Gözyaşları akmaya başladı. Yüzünü kapattı. Git başımdan dedi. Noluyor diye sordum. Ağlarken görmeni istemiyorum git dedi. Ellerini yavaşça yüzünden ayırdım. Gözyaşlarını sildim ve sarıldım. Başında bir bela var hadi söyle bana dedim. Olmaz bırak ben halledeyim dedi.

Boşver dedi. Kaya orada sana napıyorlar diye sordum sakince. Gözlerini kaçırdı. Madde alıyorum işte dedi. Tek bu mu diye sordum. Elleriyle oynamaya başladı. Ellerini tekrar aldım avucumun içine. Endişeliydi. Sürekli gözlerini kaçırıyordu. Bana yardım et sana yardım edeyim olur mu diye sordum. Artık bir problem yok diye mırıldandı. Sakin kalmaya çalıştım. Orada bir taklar dönüyordu. Kaya zarar görüyordu. Olay sadece madde değildi.

Bir an yanıma yaklaştı. Aniden bana bir ev arkadaşı bulma ihtiyacı, ailemin yaptığı saçmalıklar, senin gelmen dedi. Tabi ya tahmin etmeliydim dedi. Sonra güldü. Benden hoşlanıyorsun ve ailemde seni bana yapmaya çalışıyor. O lanet üvey annem beni başından iyice savmaya çalışıyor dimi dedi. Ondan hoşlandığımı düşünmesi kanı beynime sıçratmıştı. Daha 3. Günden herşeyi tak etmiştim. Önümde daha kocaman bir 3 ay vardı. Söylesene diye bağırdı. Başka çarem yoktu. Evet diye bağırdım. Hepiniz komedisiniz ya diyip odasına çıktı. Rolüm tamamen değişmişti artık. iyi niyetli ev arkadaşından, kızı seven fedakar çocuğa dönmüştüm. Ve kimbilir kızın ailesi bu duruma ne diyecekti.

En rahat halime takılmaya çalışarak emin ol doktor olsam önce kendimi tedavi ederdim dedim. Güzelmiş dedi ve gülümsedi. Sonra tekrar merdivenlerden yukarı çıkıyordu ve arkasını döndü. Sende mi uyuşturucu kullanıyorsun yoksa diye sordu. Bende yok ne alaka dedim. E kendimi tedavi ederdim dedin dedi. Söylediğim her bir yalan başka bir yalanı çağırıyordu sanki. Başka çarem yoktu. Evet diye kekeledim. Güldü. Neden beni engellemeye çalışıyorsun o zaman dedi. Çünkü ailen bana bunu yapmam için para verdi diyemedim. Buna verecek bir cevabım yoktu. Taka basmıştım işte.

Bavulları kenara bırakıp holden içeri geçtim. Şık dizayn edilmiş güzel bir salon. Ben bu tvleri sadece stadyumlara verirler sanırdım. Kocamandı. Mutfak desen büsbüyük. Karnımın guruldadığını hissedince dolabı açıp açmamak konusunda ikilemde kaldım. Fakat bir an önce buraya alışmam gerekiyordu yoksa eziyete dönerdi. Dolabı bir açtım. Milyonlarca çeşit yemekler, konserveler. Bir ton balığı konservesi açtım ve yedim. Çok acıkmıştım. Daha sonra evi gezebilirdim. Fakat önce Kaya ile tanışmalıydım. Bavullarımı merdivenlerden çıkarttım. Ev iki katlıydı. Hangi oda Kayanındı bilmiyordum.

Söyle bana dedim. Ben halledicem söz veriyorum dedi ve gülümsemeye çalıştı. Belinden tuttum. Bak sen halledeceksin karışmayacağım ama sadece bana nolduğunu anlat dedim. Gözlerini kaçırdı. Benim bir belam var dedi. Uyuşturucu alırken tanışmışlar. Tüm o bölgenin sorumlusu buymuş. Kaya'yı seviyormuş. Hatta bir gün öylesine çıldırmış ki Kaya'nın kendisine karşı koymasına kızı kaçırmış. Dehşet vericiydi. O an gözlerim istemsiz bir şekilde Kaya'nın koluna gitti. Morartıları ve izleri o zaman gördüm. Buz kesilmiştim. Nefes alış verişim artmıştı. Kaya'nın gözleri doldu. Yine arıyorlar dedi. Gözlerimden alev çıkıyordu sanki. Yumruğumu sıktım. Ben halledicem dedi bana. Hiçbiryere gitmeyeceksin dedim. Onu odasına çıkardım. Öylece oturuyorduk. Ona olanları hazmedemiyordum.

Pembe mi diyip güldü ve kapıyı açtı. Nereye gidiyorsun dedim. Çok uzaklara dedi. Kolundan tuttum fakat aniden elimi çektim. Kolunun tutulmasından rahatsız oluyordu. Mutlaka bu konuyla ilgili bir travma geçirmiş olmalıydı. Geç kalma diye bağırdım arkasından. Sonra salona geçtim. ilk başlarda onu kısıtlayamazdım sürekli engelleyemezdim. Yavaş yavaş korumaya başlayacaktım onu. Kısıtlayıp bıraktıracaktım uyuşturucuyu.

Sekreter sanki benim aramamı bekler gibi açtı telefonu hemen. Karar verdiniz mi dedi. Gözlerimş kapattım. Kalbim hayır dese de mantığım evet diyordu. Mantığımın konuşmasına izin verdim ve ağzımdan evet sözcüğü çıktı. Yarın sizi evinizden alacaklar dedi sekreter. Ben ne nasıl diye soramadan telefonu kapattı. Zorlu bir hafta beni bekliyordu. Sonrasında da zorlu bir üç ay..

Saat gece 3'te yukarki kattan gelen inlemelerle yatağımdan fırladım. Merdivenleri çıktım. Kaya iyimisin diye bağırdım. Ses vermedi. Kapısı kilitliydi. Kapısını yumrukladım. inlemeye devam ediyordu. Kapıya yüklendim ve kapı açıldı. Ter içinde kalmıştı ve çok büyük ihtimal nöbete girmişti. Kaya iyimisin diye bağırdım. inlemeye devam ediyor sürekli sağa sola çeviriyordu suratını. Ateşine baktım elimle. Yanıyordu. Doktoru çağırmalıydım. Telefonu elime aldım fakat cevap vermiyordu. Bugün izinliydide. Elim ayağım birbirine dolanmıştı. Kaya iyimisin dedim ve saçlarını çektim yüzünden. Ağlamaya başladı. Kafayı yiyecektim. Ne annesi ne babası açıyordu telefonunu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Uyuşturucudan olup olmadığını anlamak için kollarını kontrol ettim. Fakat yarası yeni olan bir girişte yoktu. Büyük ihtimalle hap almıştı ve ne yapacağımı bilmiyordum.

Gözlerim dolmuştu. Kaya üşüyorum diye mırıldandı. Kaya iyimisin dedim endişe içinde. Titriyordu. Üstüme birşeyler ört dedi. Gözleri hala kapalıydı. Örtemem ateşin var dedim. Gözyaşlarım dökülüyordu yanaklarımdan. Çok soğuk ama dedi ve ağlamaya devam etti. Aklıma gelen ilk şeyi yapmaya karar verdim. Hep iyi gelmezmiydi ateşe. Burda bekle iyi olacaksın dedim ve koşarak banyoya gittim. Suyu buz gibi yaptım. Odasına girip Kaya'yı soydum. Napıyorsun diye mırıldandı ellerimi ittirdi. Banyo yapman gerekiyor öleceksin aptal diye bağırdım. Ağlamaya devam ediyordu. Kucakladım onu ve banyoya zütürdüm. Üşüyorum dedi. Gözleri hala kapalıydı. Birazdan ısınacaksın dedim. Soğuk suyla saçlarını ıslatınca irkildi ve yalancı diye inledi. Titriyordu. Üşüyorum lütfen diye mırıldandı. Başka çaremiz yok kes mızmızlanmayı diyordum. Heyecandan ve endişeden ağlıyordum.

Akşama doğru odasından çıktı. Aşağı indi. Gözlerini simsiyah boyamış üstünede dar siyah bir elbise ve deri ceket geçirmişti. Kaya nereye diye sordum cevap vermedi. Yerinden kalktım ve kolundan tuttum. Aniden arkasını döndü. O iğrenç ellerini kolumdan çek diye bağırdı. Dahada fazla sıktım. Böyle olana böyle gitmeliydim. Sonra ellerime vurdu ve bağırmaya başladı. Hızla elimi çektim. Yere yığıldı. Kaya iyimisin dedim ve hızla yanına oturdum. Bundan hoşlanmıyorum bir daha yapma diye fısıldadı. Sonra kalktı. Nereye gidiyorsun diye sordum. Yine mi takip edeceksin dedi. Eğer nereye gittiğini söylersen yapmam belki dedim. Arkadaşlarımla buluşmaya gardiyan dedi. Sinirlenmişti.

Kaya ile doktorda yanımıza geldi. Damlaya hoşgeldin bile demeden bana dönüp doktoru yolcu et dedi. Yine ya sabır dedim kalktım ayağa doktoru yolcu ettim. Kaya damlaya döndü ve niye geldin diye sordu. Damla senin için gelmedim huurlar olsun için burdayım dedi. Ortam gergindi. Kavga mı etmişlerdi bilmiyordum. Kaya bir an bana döndü. Senin için gelmiş dedi. Yine huysuzluk yapıyordu. Evet görüyorum dedim. Size iyi eğlenceler deyip kapıyı çarpıp çıktı. Damlaya bekle burada diyip kaya'nın arkasından koştum. Artık kolundan tutmamayı öğrenmiştim. Önüne geçtim. Duraksadı.

Nasıl gidiyor dedi bana. Kaya muayene oluyor ona bakmam lazım dedim. Bebekmi o ya hem ne muayenesi diye sordu. Bilmiyordu. Kaya'nın en yakın arkadaşının bile haberi yoktu. Bende salak gibi kaçırmıştım ağzımdan. Hiç akşam biraz grip gibiydide onun için dedim. Sürekli kıvırta kıvırta dansöz olmuştum. Sahneye çıksam 2-3 göbek atardım. Damla yanıma yanaştı. Benimde ilgiye ihtiyacım var canım sıkkın dedi gülerek. Niye diye sordum. Ne bileyim ya depresyon işte kötü hissediyorum dedi.

Bana saldırmayacaksan giriyorum içeri dedim. Defol dedi. Tamam madem çok ısrar ettin dedim ve kapıyı açtım. Yatağında yatıyordu. Yatağının kenarına oturdum ve çayı uzattım. Almadı. Zorla ağzına tuttum ağzı yandı. Hemen mendille sildim. iyimisin diye sordum endişelenerek. Ya defol git artık ciddiyim ya dedi. insan gibi söz dinlesen bunların hiçbiri olmayacak dedim. Neden bana yardım etmeye çalışıyorsun dedi. Cevap vermedim ve gözlerini kaçırdı. Beni cidden seviyormusun diye sordu. Birazdan doktor gelir çayını bitir dedim ve odasından çıktım.