Yeni bir oyuna var mısın?

(Otobüs) - (Metro) - (Vapur)

Seçeneklerinden hangisi seçeceksin?
---

-Otobüsü seçiyorum.

Güzel seçim, dikkatli ol , sakın kimseye güvenme babyfaceboy.

Ortam oluşturuluyor .

%15

%50

%70

%100

-Ortam hazır...

Birden kendimi kalabalık otobüs ortamında buldum.Ortak sakin gibiydi, kendimi ayar yemeye karşı koruyama aldım ve insanların konuşmalarını dinliyordum.

Arka koltukta , 1 tane boş koltuk vardı, gittim hemen oturdum.Üstümde yorgunluk vardı, senaryoya ayak uydurmaya çalışıyordum, gözlerim kapanıyor gibi olurken otobüse 2 tane 55-60 yaş arasında makyajlı ve dar giyimli kadın bindi.

Hedef onlar mıydı? Yoksa ben miydim? Hedef ben olabilirdim, çünkü yanıma geliyorlardı.

Önümde durup, yüksek sesle konuşmaya başladılar.

-Bu yeni nesil çok saygısız, bizim zamanımızda böyle değildi.Biz büyük görünce kalkardık! Şimdikilerin umrunda bile değil...

Aklımda bir sürü seçenekler vardı, gizli bir saldırı yöntemi seçiyorlardı, nasıl cevap verebilirdim?
Nesil üzerinden mi ayar versem? yoksa yaşlılıklarından mı?
Ne yapmalıydım?

Aklıma Ruiz'in söylediği "Ayar vermek Matematik gibidir" sözü geldi.Formüllerde tıkanmıştım?

Sözlerini tekrarladılar... Artık son şansımdı, zaman aşımına uğramak istemiyordum...

-Biz büyük görünce kalkardık! Şimdiklerin umrunda bile değil...

Evet problemi çözmüştüm..

"Biz büyük görünce kalkardık!"

Sizin büyük görünce kalktığınızı bilemem fakat, yüzünüzdeki makyaja bakılırsa , gençliğinizde çok büyüğü kaldırmışsınız...

---

Başarıyla sonuçlanan bu olaydan sonra, ortam sıfırlanmış ve Bay Ruiz tekrardan yanıma gelmişti.

-Başarılı! evet başarılı.

-Bay Ruiz, diğer görevleri verecek misiniz?

-Ne görevi babyfaceboy? Bunlar görev değil, kaderin...

-Kader mi?

-Gel sana baştan anlatayım babyfaceboy.Kader ve zaman kavramlarını hiç düşündün mü? Kaderini sadece geleceğin olarak düşünme, Kader geçmiş ve geleceği kapsar.Bu kaderi sen değiştirebilirsin, belkide hayata gelmeden önce kaderini hayata gelerek sen seçtin.

izle babyfaceboy, şimdi nereye geldik?

(Etrafımızda bir sürü yazılar oluşmaya başladı , altımızda sağımızda-solumuzda.Her yerimizde yazılar vardı)

-Biz nerdeyiz bay Ruiz?

-Olmamışlıktayız babyfaceboy, hep başarılı insanları tanıyorsun, hep popüler başlıklarını biliyorsun? Ya başarısız ve ilgi görmeyen başlıklar?

Sözlükte günde yüzlerce başlık açılıyor ve bunların sadece %10'u ilgi görüyor ya diğerleri?

Evet diğerleri burda, tıpkı dünyada evrene giden seslerimiz gibi, sinyallerimiz gibi.Buradada yazılan her yazıyı görebilirsin.

insanlar , güce ve başarıya tapar.Güç ve Başarı nedir? Paradır.Diğerlerinin tanrısı belkide paradır? Paraya tapan insanların cezasıda , hayal kırıklığıdır.

-Peki neden burdayız?

-Burası diğerlerinin kaderi babyfaceboy.Sen diğerlerinin kaderini değiştirebilirsin...

Devam ediyordu yaşlı adam, çocukluğunu düşün babyfaceboy, nasıl biriydin?

-Ben çocukken sessiz ve içine kapanık biriydim.Diğerleri gibi değildim.

-Seni kontrol etmelerine izin verme babyfaceboy.Önce kendi zihnini kontrol etmeyi öğreneceksin...

Zihninin derinliklerine inmeye hazır mısın? Bu daha başlangıç, inci Sözlüğün derin sularına inmek istiyorsan, bu aşamaları geçeceksin.

Level 3: Odaklanma ve Kontrol Etme

Tekrar eliyle hareket yaptı ve yılanı durdurdu.Yılan yerde sakince bekliyordu.




-Deneyebilirsin babyfaceboy, sadece odaklan!

Yılana odaklanmıştım, elimle hareket yapıyordum ve zihnimde onu bana doğru çekmeye çalışıyordum.Yılanda bir değişiklik yoktu..

Tekrar denedim, iyice odaklandım yılanda yine değişiklik yoktu.

Yaşlı adam gülümsedi, istersen biraz dinlen babyfaceboy.Eliyle tekrardan hareket yaptı ve yılan bulunduğumuz ortamdan uzaklaştı.

Hava kararmıştı , yaşlı adam olduğu yerde uyuyordu, bende yere uzandım ve gökyüzüne doğru bakarken uyumaya başlayakken, bir sürünme sesi duydum.Başımı çevirdiğim anda yılanı karşımda gördüm.

Başı yerden yükselmiş ve bana doğru hareket ediyordu.Bulunduğum yerden hareket etmeye çalıştığım sırada kollarımın ve bacaklarımı hareket ettirmemeye başladım.

Yılan yavaşça bana yaklaşıyordu, yaşlı adama bağırmaya başladım.Etrafta kimse yoktu?

Sadece başımı oynatabiliyordum, yerde uzanmış şekilde beklerken , yılanla aramda kısa bir mesafe vardı.

Yılan ağzını açtı bana doğru bakmaya başladı.Tam o anda yılanın gitmesi için tüm odağımı kullandım.Yılan tam zehri ile saldıracakken durdu.

Yılan yavaşça etrafımda dönmeye başladı, yılan etrafımda döndükçe , hareket kabiliyetim gelmeye başlamıştı.Ayağa kalktığım zaman , yılan hemen önümde bana doğru bakıyordu.

O anda arkadan yaşlı adamın sesini duydum.

"Başardın! "

-Şu ana kadar yaptığın tüm oyunlarda, kaybetme riskinin oranı azdı.

Biraz önce, kaybetme riskin olduğu için ,tüm odağını kullandın babyfaceboy.Ve ben nerdeyim? Burası neresi sorularının cevabınıda vermiş oldun.

-Burası neresi gerçekten? Buradan nasıl çıkacağım?

-Burası senin zihnin babyfaceboy, bu yılanda zihninin bir parçası.Sen biraz önce, zihninin, kontrol ettin.Buradan da zihnini kullanarak çıkacaksın...

-Yani oyun bitti mi?

-Hayır, bir puzzle daha bitti.Artık zihnin daha çok odaklanabiliyor ve kontrol edebiliyorsun.Ayar verme evreninde , bu büyük bir beceri.

Ayağa kalktım ve yılanda yerde duruyorduYılana doğru odaklanarak baktım , tek elimi havaya kaldırdım.

Yılan hareketlenmeye başladı.

Yaşlı adam arkadan seslenmişti, o yılan senin zihninin bir parçası babyfaceboy,Unutma zihnini takip edersen buradan çıkarsın.

Yılan hareket ettikçe onu takip ediyordum.Koşarak değil, zihnimle takip ediyordum.Artık birşeylerim farkına varmaya başlamıştım.

Karşımızda büyük bir kapı çıkmıştı, ben kapıya bakarken, yılan ortadan kaybolmuştu...

Kapının içinde büyük bulutlar mevcuttu, artık bu kapıdan girmeye hazırdım...

Neresi olduğu bilmediğim bu yerde, yürümeye devam ediyordum.Bay Ruiz , beni neden buraya göndermişti ? O evrene nasıl geri dönecektim?

Burası benim dünyamdan farklı bir yerdi.Nefes alırken burnumu yakan birşey vardı sanki.Fakat bu hoşuma gidiyordu.Yalnızlık duygusu ağır basıyordu.

Burası gerçekten neresiydi?




Yürümeye devam ederken, geniş gövdeli ağaçların arasına girmiştim.Yetenekli bir ressamın , tablosunun içine hapsolmuş gibiydim.

Ormanın içinde ilerlerken , karşıma yılan çıktı.Gerçekten gördüğüm ilk canlıydı.Fakat tuhaf bir yılandı, yanına yaklaşmak konusunda tereddüt ettim.

Birden aklıma Bay Ruiz geldim? Burada ölürsem ne olacaktı? Burasıda mı ayar verme evreninin oluşturduğu bir oyundu?

Yılan'ın yanına yaklaşmaya karar verdim.Daha önce hiç görmediğim bir yılan türüydü.Doğrusu söylersem daha önce hiç yılan görmemiştim

Yılanın yanına yaklaşmaya başladım.Hiç hareketsiz duran yılan birden hareketlenmeye başladı.Yılan hızlıca hareket ederken, arkasından koşmaya başlamıştım.




Ormanın derinliklerinde değişik bir yere gelmiştik, burada sanki bir canlı tarafından yapılımş yapılar vardı.

yılan gözden kaybolmuştu.Etrafıma bakarken , Tam arkamdan bir ses duymuştum..

-O yılanı yakalayamayacağını bilmen lazımdı babyfaceboy.

Ürkmüştüm, hızlıca bir adım geri atıp , arkamı döndüm.

Karşımda yaşlı bir adam vardı.Benden daha uzun ve kıyafetleri değişikti, sanki yapraklardan yapılma bir kıyafet gibiydi.

-Siz kimsiniz? Neler oluyor burada?

-Sadece kendini kontrol edebildiğin için, o yılanı yakalaman imkansızdı babyfaceboy.

-Siz kimsiniz beni nereden tanıyorsunuz?

-Bu dediklerim arasından , sadece bu dikkatini çekmemeliydi babyfaceboy.Şu ana kadar diğer insanlara, ayar verme, konuşma yeteneğinle mağlup etme oyunlarını oynadın.Ruiz'in kardeşide bu konularda çok iyidi? Ama sadece ayar verme olayını odaklandığı için kaybetti.

Ruiz'in kardeşinin hatasına düşme O Serkan inci'ye mağlup oldu, düşün babyfaceboy...

Sen !

Kazandın ve buraya geldin.

-3.levelde miyim? Yine mi test edileceğim?

-Adını ne koyarsan koy , tek birşey bil babyfaceboy.Gerçek bir kahraman olmak istiyorsan, Bay Ruiz'e yardım etmek istiyorsan, herşeyi öğrenmek zorundasın.

Derken, elini havaya kaldırıp ,bir hareket yaptı ve yılan geri geldi.

Çok şaşırmıştım , bunu nasıl yapabilmişti?

Unutma babyfaceboy, kazanmak için , yılanın peşinden koşma , zihnine odaklan ,sadece odaklan!

Ama unutma, önce kendini kontrol edeceksin sonra kontrol etmeyi öğreneceksin...

Kapıdan içeri girmiştim, etraf puslu ve maviydi.yürümeye devam ettim, etraf bembeyaz olmuştu.

Yüksek bir basınç hissetim ve boşluktan düşüyordum sanki.Hani lunaparklarda , tren aşağıya inerken, midemizde oluşan o tuhaf duygu vardı.Hemde aşırı...

Gözümü açtığım zaman Bay Ruiz masasında oturuyordu.




-Kendinin farkına varmaya başladın babyfaceboy.Lise zamanında sessiz birisiydin, daha sonra üniversitede bile, arkadaşların çok azdı.genellikle bilgisayar oyuncuları değil mi?

-Evet bunları nereden biliyorsunuz? Siz kimsiniz?

-Yakında bunların cevabını alacaksın babyfaceboy.4.aşamaya geçmeye hazır mısın? Bunu hatırlıyor musun?

Bay Ruiz'in elinde telefon vardı.

-Bu telefon babyfaceboy, insanların seninle telefonun yüzünden dalga geçmişti, bu o telefon... Sen bunları yok edeceksin...

Diğerlerini düşün biraz babyfaceboy, herkes galip gelemiyor..

Ya diğer başlıklar ve başlığı açanlar ? Hatırla babyfaceboy, okulda rezil olanları, McDonalds'ta rezil olanları, Metroda rezil olanları...

O rezil olan kişiler sözlükte korundu ve birlik olundu.işte Serkan inci bu birliğe karşı babyfaceboy.

O tek olmak istiyor, birlik istemiyor, sözlükte ayar verenlerin azaldığının farkında mısın?Hiç karşı gelmeyen, ayar vermeyen , sabit bir ortam oluşturmaya çalışıyor.

Sen bu ortamı tekrardan yaratacaksın.Aşama , aşama gideceğiz.

Bay Ruiz ayağa kalktı ve ortam sıfırlandı, başını yukarıya doğru çevirdi ve ortamda yazılar akmaya başladı..




Etrafına bak babyfaceboy, şuan inci Sözlük'ün ortasındansın.Gerçek dünyada dışından bakıyordun, şimdi içindesin, derinlerdesin...

-Burada ne yapacağız Bay Ruiz?

-Başlıyoruz babyfaceboy, 4.aşama hazırlansın!

Level :4 - Yardım etme ve iyilik

-iyi bir insan olmalısın babyfaceboy, yaşadığın evrende taraf seçeceksin.iyilik yada Kötülük.

iyi biri olursan, hayatta kazanma şansın düşer, ama kazanırsan kahraman olursun..

Evrende herşeyin yok olduğunu düşün babyfaceboy.Geriye ne kalacak? kimler güçlü olacak?

iyi olan insanlar kazanacak.iyilik değeri kaybolmayan bir güçtür.Bu gücü kullanmalısın .

Sen sadece kazanmış olmayacaksın babyfaceboy.Sen kazandıracaksın, insanlara yardım edeceksin.

Akan yazılara odaklan babyfaceboy, içinden bir tane rezil olma başlığını seç ve o ana gidip o durumu düzelt...

insanları ezenlere karşı geleceksin, ezilenlerin yanında olacaksın...

Hazır mısın babyfaceboy?

Kütüphanede dolaşırken , gözüme ilk olarak kafama takılan en büyük teorilerden biri, süper insan projesi dikkatimi çekmişti.Bu Bay Ruiz'in bana yasak koymadığı kitap kategorilerinden biriydi.

Kitabın ismi , "SÜPER iNSAN VE BiZ" fazla vaktim olmadığı için kitabı hızlıca çevirmeye başlamıştım.
Kitapta, tamamen hatalı genleri düzeltilmiş, Dna'ları değiştirilmiş insanlardan bahsediyordu.

"Amaç,Hastalıksız,uzun ömürlü,sisteme bağlı ve sorgulamayan insanlar oluşturmak."

"Biyolojik olarak sağlıklı , insanlık açısından bakarsak sağlıksız insanlar olacağı kafi"
Aklıma gelen ilk soru , "Süper insan" kime göre süper?

Sorgulamayan,sormayan bir insan.Sisteme göre süper , vicdan açısından berbat bir insan...

Tekrar ilerlediğim zaman , ileride beyaz ışıkların geldiği raflar dikkatimi çekmişti.

Gözümü rahatsız edici bir ışıktı.Bunu ne çözebilirdi? Evet , yerde siyah bir gözlük görmüştüm.Gözlüğü hemen alıp ilermeye başladım.Siyah güneş gözlüğü ile kendimi oldukça karizmatik hissediyordum.

Dinler ve inanışlar rafına ilerlerken ileride, beyaz ışıkların oluşturduğu , değişik cisimler görmeye başlamıştım..Ürkütücü bir anda, etrafta değişik bir hava vardı.Değişik bir hava vardı , gerçekten oraya ilerlemelimiydim?

Tam oraya doğru ilerlerken, arkadamdan gelen sesle irkildim.

-Oraya gitmekle emin misin? Hazır olmadığın, kaldıramayacağın bilgilere henüz hazır değilsin...

Beyaz sakallı, bembeyaz parlak kıyafetli , yüzüne bakarken hipnoz olabileceğim yaşlı bir kişiydi.

-Si.. , Siz kimsiniz?

-Benim kim olduğumdan daha önemli bir konu var, buda senin vereceğin karar.Kendini ve hayatını önemsiyorsan, ileriye kesinlikle gitme.Din hakkında merak ettiklerini, kendi zihninle çözebilirsin.

Geriye doğru dönmüştüm, bir seçim yapmam gerekiyordu.Oraya gitmemeye karar vermiştim...

Son olarak yine bir sorum vardı...

-Siz kimsiniz?

-Ben tereddütlerini, kesinliğe kavuşturacak biriyim.Cevaplarımla değil, varlığımla.Şimdi bir karar ve geleceğini değiştir!

Yaşlı adam bu sözleri söyleyip ,ortam kaybolmuştu.

Seçim yapacağım bölüme geri dönmüştüm.Ortada iki seçenek vardı, ya ilerleyecektim yada vazgeçecektim.Toplumları ilgilendirecek görevlere hazır mıyım?

-Beyaz masa , siyah kutu.

-Siyah masa , beyaz kutu.

Bunları neyi simgeliyordu? Beyaz kutuyu seçersem, ilerleyecektim.

Derin bir nefes alıp, beyaz kutuya ilerledim.

Beyaz kutuya yaklaşmıştım.Kutunun içini açtığım zaman içinde bir not ve küçük bir dijital kutu bulmuştum.
Not'un içinde ;

"Gerçeklere Hazır mısın?"
yazıyordu.

Yanındaki kutu ise, değişik bir kutuydu.Küp şeklinde, mavimsi,kırmızı değişik renklere sahipti.içini açmak istediğim fakat bu mümkün değildi.




Kutunun önünde bir kod girme mekanizması vardı...
8 haneli bir şifre olmalıydı.

Bu şifre neydi? Bay Ruiz bana bu şifreden hiç bahsetmemişti?

Oturup geçmişi düşünmeye başlamıştım.Bu şifre ne olabilirdi? herkesin bir kodu vardı, isimler yoktu.

Bir anda , dijital kutudaki birşey dikkatimi çekti.Kutu, aynı zamanda yansıtma da yapabiliyordu.Yani bunu ayna olarak kullanabilirdim.Daha önce bu evren hiç ayna görmemiştim.

Kutuyu hemen aldım ve kendime bakmaya başladım.Hiç değişim yok gibiydi, saçlarım uzamamıştı,sakallarım çıkmamıştı? Fakat buda ne?
Aynadan saçlarımın arkasına bakarken, ensemde bir kod görmüştüm buda neydi?

Evet , geçmiş aklıma gelmişti.Bu evrene ilk geldiğim zaman ;

"
Herkesin bir kodu vardı, isimler yoktu.
1b24b46b kod numarasına sahiptim.

"

Evet ilk zamanlar isimler yoktu, neden sonra ismimle seslenildi? Bu kod enseme ne zaman yazıldı? Bunları gerçekten hiç hatırlamıyorum.

Gerçekleri öğrenme merağıyla , hızlıca kodu kutuya girdim.

1 b 2 4 b 4 6 b

Kutu açılmıştı ve etraf bir anda bembeyaz olmuştu.

Ve bir ses yankılanmıştı, yolculuğa hazır mısın?