woods ve ekibiyle hikayem

up up up

lan up up up gibleyin

up up up

1 kişi bile rez alsın başlıyorum

reserved

evet rez geldi şimdi başlıyorum

uzun süre(yaklaşık 1 ay) cia'da çalıştıktan sonra yeterince geliştiğimi düşünüp beni sog ekibine verdiler. grup üyeleriyle tanıştıktan sonra brifing için ana salona girdik. vladimir kod adlı bir ajanı ele geçirmemiz gerekiyordu.ama ben yarısında uyuya kalmışım amk. woods ayıp olmasın diye çaktırmadan dürtükledi de uyandım. görev için rusya'ya hareket ettik.

karların içine kamuflaj kıyafeti ile pustuk.kar soğuğu olunca insan mayışıyo bir sıcaklık geliyor. bana da geldi içim geçmiş dıbına koyum. beni beklemeden gitmişler bunlar. uyandım bir baktım bembeyaz bir yerdeyim ışık falan vuruyor dedim ben öldüm mü? debelenmeye başladım öldüm diye. sonra yatışınca aklıma geldi operasyonda olduğum. düşmanı korkutmak için aldığım kurusıkı tabancayı çekip fayanstan yürüttüğüm ekmek bıçağını ağzıma takıp yürümeye başladım.

up up up

reserved

up up up

up up up

etraf kan izleriyle kaplıydı ve cesetler yerlere serilmişti. etraftaki hafif is ve keskin kan kokusuna aldırmadan yürümeye başladım.o kadar gergindim ki olmayan gölgelere silahımı doğrultuyor, bıçağımı boşluğa sallıyordum. birkaç saat önce çok sıcak bir çatışma olduğu belliydi. etraftaki vasıtalardaki kurşun delikleri, boş mermi kovanları atmosferi daha da bütünleştiriyordu.bu ortam karşısında büyülenmişçesine ilerlerken bir anda bir el boğazıma uzanıp beni beni kendine doğru çekti.

up up up

cocuğum fazla bilgisayar oyunu oynama kendini kaptırıyosun sonra

şakağıma silahını dayadı.ama bir şeylerin ters gittiği belliydi. arkama hafifçe dönmeye çalıştığım anda tabancanın kabzasını kafama yedim. baş dönmesi ve ağrısı geçmeye başlarken vladimir adlı hedefimiz olduğunu gördüm. beni kaldırdı ve silahı sırtıma dayayarak beni zütürmeye devam etti. sanki beni kalkan olarak kullanıyordu. cesetlerle dolu bir binanın en üst katına çıktıktan sonra bir odaya girdik. ekibim beni bekliyordu. daha doğrusu vladimiri.ama bu şekilde değil. silahlarını bana (daha doğrusu vladimire) doğrulttular. hedefi ele geçirmek için beni harcayabileceklerinden emindim. woods ileri doğru bir hamle yaptığı sırada hudson onu durdurdu.bu sırada dikkati dağılan vladimir bir an için silahı sırtımdan çekmişti. bundan faydalanıp hemen elini tuttum ve silahı havaya çevirdim.o anda kasıklarıma yediğim bir tekme ile acı içinde bırakmak zorunda kaldım. kambur bir şekilde can çekişirken vladimir silahı kafama doğrultmuştu.son bir hamle yapıp üzerine çullandım.ama arkadaki camı hesap edememiştim. vladimir camı kırıp aşağı düşecekken yakamdan tutup az kalsın beni de zütürecekti. mason son anda botumdan yakaladı ve ekibim hemen beni yukarı çekmeye başladı.ama işe yaramadı zira botum ayağımdan çıkarak mason'un elinde kadlı.tam düşmek üzereyken dedemden kalma aile yadigarı yün içlik hayatımı kurtardı. paçamdan sarkan kısmını kavrayan mason kolayca bizi yukarı çekti. vladimir doğrulduğu anda woods tüfeğinin kabzasını yapıştırdı.

@16 22 yaşındayım güzel kardeşim.

up up up beyler ulan hiç okuyan yok mu amk.

hudson telsizle görevin tamamlandığını merkeze iletti. araziye gönderilen tahliye helikopteriyle kolayca merkeze döndük. merkezimiz pentagona yakın bir yerdeydi. şimdiki görevimiz vladimir'i sorgulamaktı ki woods'un dediğine göre işin en eğlenceli kısmı buydu.bir sakatlık çıkmaması için en sakin ekip üyeleri olan mason ve ben sorgu odasına girdik. hudson ve woods'da dışarıdan bizi izliyorlardı. özellikle woods yerinde duramıyordu. hudson ise sürekli oturmasını söylüyordu. öyle böyle sorguya başladık. mason profesyonel bir kumarbaz gibiydi. suratında hiç bir mimik veya duygularını hissettirecek bir hareket yoktu. sadece donuk donuk bakıyordu.ama o bakışların ardında çok şey yatıyordu.