william shakespeare sözleri

zamanla gelir geçer her güzelin güzelliği
kimi mevsimle değişir, kiminin kısmeti yoktur
oysa senin sonsuz yazın asla solmayacak
kaybolmayacak güzelliğin, zaman geçse de
gölgeme girdi artık diye ölüm kabaramayacak
sen zaman ötesine geçtin şu dizelerde
insanlar soluk aldıkça, gözler gördükçe
bu şiir yaşayacak ve yaşatacak seni de.

yapacağını yaptın bir kere , bırak artık üzülmeyi,
gülün de dikeni olur, gümüş pınlarlar bulanır;
güneşle ay tutulur, bulut karartınca yüzlerini;
nice güzelim goncada iğrenç kurtlar barınır.
her insan hata yapar ; işte ben de baksana,
seni aklayayım derken kendim hataya düşüyorum;
onunla bununla kıyaslayıp özür ararken sana,
günahından beter özürlerle günahlarını örtüyorum.
çünkü senin bedensel suçuna ben anlam veriyorum,
hasmın olacak yerde, avukatlığını üstleniyorum yani;
senden yana çıkıp, kendime karşı davanı alıyorum:
aşkımla nefretim arasında öyle bir iç savaş var ki,
beni hiç sıkılmadan acı acı soyuyor olsa da,
suç ortaklığı yapmak zorundayım o tatlı hırsıza.

"insanlar yalnızca kendilerinin hissetmediği acıları çekenleri teselli edebilirler."

"... ama tabiatına güvenim yok; fazla insan sütü emmişsin, en kestirme yoldan gidecek yürek yok sende. yükselmek istemesine istiyorsun; içinde hırs yok değil; taş gibi de bir yüreğin olmalı yanında, o yok sende. can attığın şeyi namusunla, suya sabuna dokundurmadan elde etmek istiyorsun. hem dalavere yapmayacaksın, hem de hakkın olmadan tahta oturacaksın. sen kalk gel buraya, gel ki var gücümü söz edip akıtayım kulaklarından içeri."

"senin dürüstlüğüne güveniyorum. hem benim senin yüzünü gördüğüm zamanlar
gündüzdür benim için. yani, bana göre henüz gece olmadı. hem benim dünyam senin olduğun yerdir. değil mi ki sen şu anda buradasın,
benim dünyam da burası.
böyle olunca da ne ben yalnızım, ne de
burası ıssız bir yer. "

"vurgunum gözlerine, o gözler acır bana:
bilirler, yüreğin hor görüp işkence eder;
seven yaslılar gibi kara çekmiş sırtına,
kıvranışımı özlü bir şefkatle süzerler.
sabahleyin göklerde ışıyan güneş bile
yaraşamaz doğunun soluk yanaklarına,
akşama yol gösteren gür yıldız, görkemiyle
böyle ışık saçmaz loş batının yarısına:
yaşlı gözlerin daha çok yaraşır yüzüne.
bana da bir pay ayır yüreğindeki yastan:
seni yas daha güzel gösterir ele güne;
işte acıma duygun sana biçilmiş kaftan.
"güzel ancak karadır," diye yemin ederim,
senin renginden yoksun olan çirkindir derim."

'herkese kulağını, ama çok azına sesini ver.'