Yurda dönmüştüm ama ne odamda nede oldugum katta insan vardı işimede gelmisti açıkcası. Kendimi yabancı dizilere vermis odada istedigim gibi takılıyordum arada Azeri cocukların sesi geliyordu. Yaklasık 1 hafta olmustu Zülal ile bi anlasmamız vardı Babamın ölüm yıl dönümünde tüm gün beraber olacaktık o tarihde yaklasıyordu. Aklımda o gün geldiginde bana yazar aramız düzelir güzel bi gün geciririz diye bi düşünce vardı. Yavaş yavaş herkes yurda dönmüş tekrar kalabalik olmustu rahatligimda sona ermisti. Gece olmus herkes uyumustu ben telefondan Zülale bakiyordum girdigi zamanları kontrol ediyordum ama yazamıyordum böyle anlasmıstık. Sabah oldugunda ara verme süremiz bitiyordu ve o gün babamın ölüm yıl dönümüydü içimde bundan dolayı bi burukluk vardı. Bu düşüncelerle uyuya kalmistim uyandigim gibi telefonu kontrol etsemde mesaj yoktu bende yazmadım beklemeye karar verdim. Seçmeli Futbol dersim vardı çantamı hazirlayıp sahaya gitmistim. Ders bittigi gibi üstümü degistirip diger dersime dogru yola koyuldum. Telefona bakmak geldi aklima actigimda Zülal den mesaj vardı...

Turnuvalar bitmisti Zülal ile durumumuz vahimdi. Aramız açılıyordu ve bu esnada eski sevgilisi buna mesaj atmisti. Bana sürekli eski günlerini anlatirdi arkadaslarini ama icinde hep erkekler olurdu beni rahatsiz ederdi. Rahatsiz eden en büyük nokta ise onlar o an geri dönse beni birakip onlara gidecegini hissettirmesi olmustu.(Siz siz olun sevgililerinize gecmisten fazla bahsetmeyin) Ben artik bitik bi durumdaydim bunca emeğim gözümün önünde çöküyordu. Bunun nedeni ailesimiydi yoksa benden gizledigi baska seylermiydi emin degildim ama ikinci ihtimal daha kuvvetli geliyordu. Kasım ayına girmek üzereydik ve secimler yaklaşmıştı herkes memleketine dönmüştü. Sadece yurttaki yabancı uyruklular ve ben haric. Olurda bulusma fırsatı cikar diye gitmemistim oysaki evimide köpek gibi özlemistimde. Bulusalim demistim Zülale ama sürekli bahaneler buluyordu. Yok arkadaslarimla buluscam yok ailemle suraya gidicem. Bir kez daha fedakarlığım elimde patlamisti. Ama baskıyı birakmadim ve ısrar ettim en son dayanamayip kabul etti. Icimde eskisi gibi heyecan yoktu rutin hazirlanmami yapip çıkmıştım
Bulusma yerimiz ilk gizli yerimizdi (simdi diyeceksiniz ki her bulusmada baska gizli bi yere gittiniz bu sinemada ve dogum gününden sonra ki gizli yerimiz ama buranin anlami daha farkliydi) bulusma yerine ayni anlarda varmistik baya özenli hazirlanmisti yan yana oturduk ama konusacak birsey bulamiyorduk...

En cok üzüldüğüm sey babamin ölüm yıl dönümünde ayrılması olmustu. Ayrıldigimizi duyan benim bu halime şaşırıyordu çünkü en ufak kavgada bile dünyam bitmis gibi davranırken bu durumda böyle duruyordum. Nisa Müge ve Zülal eskisi gibi degildi Nisa ile Müge konusuyordu ama Zülal ikisiylede kavga etmisti konusmuyordu biraz benimde payım vardı. Nisa ile arada konusurdum ayrılsakta arkadas kalmıstık hâlâda konusuruz. Ayrıldıgımızı duymustu konusmaya basladık olanları anlatınca Zülal e baya küfretmisti gel seni bi gruba alayım dedi olur diyince aldı. Müge de vardı grupta konusmaya basladık sanki tekrar en başa dönmüstüm ama tek ekgib oydu. Onlarla konustugumu ögrenince bana yazdı.
Z: Sen nasıl karaktersiz birisin onlarla nasil konusursun
B: Kimle konusacagıma karısamazsın beraberken ben sana karısamıyordum sen simdi bana karısamazsın
Z: Nasıl karaktersiz bi insanmışsın
B: Aynı anda bi kaç kisiyi idare eden birinden iddialı sözler
Z: Keske seni hic tanımasaydım
B: Bunu benim demem gerekirdi önce umut verdin sonra baskasına kactın
Z: Ne diyorsun sen
B: Bende ayrılma nedeninin ailen olmadığını biliyorum
Bu sekil tartistik en son engelledi beni. Antalya ya gelmeden önceki kısımları cabuk gectigimden cogu yeri anlatmadım. Ama cok fazla kisiyle konusan biriydi bazen kendini dizginlerdi 3 4 gün konusmazdı ama kavga cıkarırdı hemen birileriyle konusmaya baslardı. Konustugu kisiler terbiyeli düzgün insanlarda olmazdı sapık abaza tipler olurdu ama onlarla konusmanin bi zarari yoktu ona göre. Ancak o zamanlar gözümdeki perde bunları yutmamı saglamıstı böyle bi kız memleketine gidince bi kac kisi icin benden ayrılmayı düşünen kız bana seni keske hic tanımasaydım diyordu. Insan o an ne diyebilirdiki ne dese azdı. Bu olaylardan sonra ortak arkadaslarımızın 1 2 tanesi haric hepsi onunla konusmayı bırakmıştı. Bana destek olmuslardı Zülal ise bunları yaşarkende hatta en son konusmamızda dahi benim suçlu olduğumu söylüyordu. Bu beni ayrı delirtiyordu en son birbirimizi engellemistik...

Kafamı cevirdigimde Zülal elinde telefonu ile bana gülüyor. Bende güldüm ama ortada fazla duramazdik beni takip et dedi. 5 metre kadar önümde gidiyordu aklima ilk bulusma gelmisti olaylar farkliydi ama dağda yürüyen asker gibi aramizda mesafe birakarak yürüyorduk. Tarla gibi dedigim yere vardik kuytu bi yere cekildik. Direk sarıldım oda aynı sekil karşılık vermisti bi süre öyle durduktan sonra öpmüştüm. Konusmaya basladik icimde bi öfke vardi. Ailesine karsi beni hic savunmamisti hani hic normal erkek arkadası yokmus gibi bana gelince böyle olmustu. Ailesinin nasıl ögrendigini sorunca anlatmaya basladı. Ilk sinemaya gittigimiz gün babasının arkadası bizi görmüş ve direk babasina söylemis (mk addıbının benden yedigi küfrü baskasindan yememistir) ben bunu duyunca sinirlenmistim ona neydi. Ama hafiften tartisiyorduk en son ben sustum kafamı önüme eğip dinliyordum. Kafamı kaldırmaya çalıştı kaldırmadim ardindan sarildi. Sarılınca biraz yumusamistim ama kafamda soru işaretleri coktu. Bastada bahsettigim gibi Zülal gezmeyi seven cok arkadasi olan biriydi erkekte dahil çoğu ile bulusmasina izin vermezdim çünkü yavşaklardı ama ona göre hepsi iyi cocuklardı ve ailesi bunlara izin veriyordu bana gelince ne olmustuda ailesi aslan kesilmişti. Artık ilişkide ilk heyecan kalmamisti sürekli sıkıntılar vardi ancak yinede seviyordum. Yine bi hafta sonuydu Zülal ile bulusmalar cok azalmisti özlüyordum. Whatsapp da konusuyoruz öglen saatleriydi. Bi eglenceye gidecegini söyledi ama gidecegi yer baska bi üniversite idi ve hic bilmiyordum nerde oldugunu. Ben bunu duyunca bende gelicem diye atıldım yok felan desede vazgecmezdim ben. Aksam üstü gideceklerdi yolu bilmedigim icin erken cikayim dedim. Bu hala gelme felan derken çıktım wp den üstümü degistirip yola koyuldum. Sehire yabancıydım böyle zamanlarda haritalar uygulaması imdadıma yetisirdi actım uygulamayı Üniversitenin adini yazdim yakin bi yer saniyordum ama orda mesafeyi yazinca gözlerim faltaşı gibi açıldı. 24 km yaziyordu...

Yaklaşık 2 saat belki daha fazla konustuk daha dogrusu konustum. O ise arada sırada kısa kısa konuyordu. Konusurken uyuya kalma huyu vardi belki bilirsiniz insanlarin aglayinca gelen uykusunu oda uyuya kalmisti. Uyudugunu anlayinca sesimi kestim dinliyordum arada ufak sesler cikariyordu. Ancak uyumadan önce neden ayrılmak istedigini söylemisti. Ailesi ögrenmis ve buna baskı yapmislar buda korkunca kabul etmis zoruma gitmisti acıkcası. Ben ailemi karsima almisken o en ufak baskida ayrılmayi kabul etmisti. Ben baskı yapiyordum gizli bi sekilde devam edebiliriz diye en son oda kabul etmis "gibiydi". Yarim saatten fazla telefonu kapatmadim uyurken çıkardığı ufak sesleri dinliyordum. En son kapattim ama simdi odama gidecektim. Bizim oda 4 kisilikti ama 9 kişi kaldigimiz olurdu yurt ortamini bilirsiniz aynı yatakta bile yatıyorlar. (Sapikca düsünmeyin) odama girmem lazimdi ama agladigim belli olurdu odanin kapısının önüne gelmistim anca 5 6 tur volta attim girip girmemek arasindaydim. En son girmeye karar verdim ve girdim. Kapıyı actigim gibi herkes bana şaşkın bi sekilde bakıyordu .6 kişi vardi odada. Hemen ordan biri çıkıştı "kaç saattir nerdesin sen merak ettik" diye. "Bi yerde degildim" dedim ama inanmadilar. "Yurdun her yerine baktik neredeydin dısarda olamazdin çünkü olsaydin iceri giremezdin". Bunalmistim cevap vermek istemiyordum ama annem gibi zorluyorlardi hoşuma gitmisti önemsemeleri ancak suan hic konusasim yoktu. "Söylede nerede oldugunu bi daha böyle birsey oldugunda merak etmeyelim oraya bakalim ordaysan rahat ederiz". "Sonra söylerim" diye kestirdim. Emre vardi odada sürekli Aydındaki anılarini anlatirdi icinde genelde Ceren adlı sevgilisi olurdu ama biraz atiyor gibiydi kendide derdi cok iyi yalan söylerim diye. Anlamislardi kız arkadasim ile olan sorunu. Emre konusmaya basladi ben yatagima oturdum. Kendi sevgilisinden örnek vermeye baslamıstı sevgilisi bunu aldatmıstı hic bi kızın değmeyecegini felan söylüyordu ben tepki vermiyordum...

Bu mesaj karşısında kısa bi şok yaşamıştım. Daha öncedende buna benzer seyler demisti ama o zamanlar yan yana degildik bu ilkti. Kendime geldikten sonra yazabilmistim anca
B: Ne diyorsun ne ayrilmasj
Z: Dedim işte ayrılmamız gerek
B: ne olduda ayrılıyoruz birsey yapmadım ki (bi huyu vardi birsey oldugunda söyleyene kadar iflahimi giberdi sonra anlatirdi)
Z: Birsey yapmadin ama böyle olması lazim ayrıca instagramdaki fotografimizi sil
B: Ne sacmaliyorsun sen ne ayrilmasi düzgün dur
Z: Birsey sacmalamiyorum böyle olmasi lazim
B: Niye ne oldu anlat
Ama cevap gelmemisti. Karnimdaki o his kalbimdeki burukluk anlatılamazdi moralim yerle bir olmustu ama cevap yoktu. Aklıma evlerinin önüne gitmek geldi. Hemen toparlandim durağa dogru gitmeye basladim bekledim otobüsü. Otobüs geldi bindim ama ceplerime baktigimda nakit yoktu param karttaydı şoförle göz göze geldik."Kart geciyormuydu" dedim. Adam öyle bi bakış attı ki atmyemi benziyorum dedi bakıslarıyla. Mecbur inmek zorunda kalmistim yurdun önüne geri döndüm kapılar 12de kapanıyordu saat ise 11.30 du. Biraz dısarda oturduktan sonra yurda girdim. Yalnız kalmam gerekiyordu ama yurtta nasil yalniz kalacaksin kimseylede konusamazdim. Aklıma en üst kattaki merdivenler geldi teras katı vardi ama kapaliydi ordaki merdivenler boştu gidip oraya oturacaktim. Çıktım oturdum Zülal i aradim acmadı mesaj yazdim cevap verdi. Zorlastirma lütfen tarzı seyler diyordu ama ben dinlemiyordum telefonda konusalim diyordum hayır diyordu. En son ikna ettim ama ben konusamam sadece dinlerim dedi kabul ettim tabi. Gözlerim doluydu zaten ağlamaktan nefret ederdim anca ağlamama ramak kalmıştı. Aradım açmıştı basladim konusmaya. " neden ne yaptimda ayrilmak istiyorsun" dogal olarak cevap gelmemisti. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu arada birileri geciyordu merdivenlerin dibinden sessiz kaliyordum o an. Uzun bi konusma yaptim o an sesini duydum oda ağlıyordu bu biraz soru işareti koymustu kafama. Karşılıklı ağlıyorduk anlamıstım ki oda ayrılmak istemiyordu

Z: Ne yapıyorsun sen! (Baya bağırmıştı)
B: Sadece sarilmak istedim
Birsey demeden hizli adımlarla gidiyordu bende pesinden geliyordum. Gelme desede dinlemedim konusmaya çalıştım . Konusmuyordu benle ben biraz arsızlık yapip pesinden gittim kızsamasina rağmen. işlek bi yerdi karşıdan karşıya gececekti ama arabalardan fırsat bulamadi bi anda atladi yola gecti karsiya bende aynısını yapayim dedim araba vuruyordu az kalsin. Zar zor gectim karsiya ama Zülal yoktu etrafta nereye kaybolabilirdi. Bölgeyi iyice taradim ama bulamadim evlerinin bölgesini biliyordum ancak tam binayi bilmiyordum. Tam vazgecmistim geri dönecekken uzaktan onu gördüm hizli hizli bi binaya girdi evet orasi onlarin oturdugu binaydi. Yakinlarinda bi park vardi gectim oturdum hava kararmak üzereydi ama affettirmeden dönmek istemiyordum. Aradim acmadi yazmaya basladim bende ilk basta cevap vermesede sonradan verdi. Sinirliydi hissediyordum.
Z:Orda biri bizi görse ne olur biliyormusun
B:ne olacak sadece sarilmak istedim
Z: Ailem ögrenirse ilişki bile bitebilir
Ben burda ciddiyeti kavradim üzerine gitmeden gönlünü aldim fazla beklemeden yurda dogru yola çıktım. O gece fazla konusamadik hatta sabah bile konusmadik yazmamıştı. Dersten çıktım telefonuma baktığımda profil resmini gizlemisti ama o profil resmi bizim iliskimizin sembolü gibiydi ciddi birsey olmadikca gizlenmezdi bi kac kez daha kavga etmistik hatta cok denebilir bazilarinda bu sekil gizlerdi. Ancak suan böyle bi durum yoktu aramizi düzeltmistim. O sırada Zülal den mesaj geldi."Ayrılmamız gerek"

Yaz panpa okuyorum ben

Ve ıslaktı bu yüzden biraz kızmıstım orda. Film pek umrumda degildi zaten yerli filmleri fazla sevmezdim. Bi kaç kere yanagindan öpmüstüm oda avcumu öpmüstü garip bi histi. Whatsapp zamanlarimizda bi hayali vardı, benim dizlerime yatmak. Orda aklıma geldi bu kulagina sessizce söyledim zaten koltuklar birlegib ve genişti pozisyonunu alıp dizlerime uzanmisti. Ekranı pek göremiyordu ama onunda pek filmi umursadığını sanmıyordum. Eğilip yanağından öptüm tam geri cekilirken boynumdan tutup kendine cekti ve o an dudaklarimdan öpmüstü. Öptükten sonra gerci cekildim ama ondan sonrasini hatırlamıyordum donup kalmistim. Kalbim uçuşa gecmisti çünkü hayatımdaki ilk öpüşme buydu ben doğru zamanı beklerken o bi anda yapmisti. Ellerini tutup öptüm ve yavasca seni seviyorum dedim aynı sekilde oda karşılık vermisti. Artık utanmam oldukca azalmisti film boyunca bi kac kez daha öpüstük ikimizde ekrana dahi bakmıyorduk denebilirdi. Filmin sonlarina dogru belinden tutup koltuga yatirdim gıdıklıyordum. Kalk felan desede kalkmiyordum oda gülüyordu. Bi süre sonra durmustum ve kafamı göğsüne koymustum saclarımı oksuyordu. Film bitene kadar o şekil kaldik ama icimden dua ediyordum bitmesin diye bitincede klagib icimden sövmemi yapmistim. Işıklar açılmış herkes cıkmıstı biz duruyorduk oda bi yandan toparlaniyordu. Kalktı hadi gidelim dedi giderken kolunu tutup kendime cektim ve sıkı sıkı sarıldım. Ardından filmden çıktık eve gidicem dedi ama benim bırakasim gelmiyordu biraz daha duralim dedim zar zor kabul etmisti. Avm de asansörlerin oldugu yerde merdivenler vardı pek insan olmadigi icin oraya oturduk konusuyorduk. Bıraksalar tüm günümü, haftamı , ayımı , yılımı hatta tüm hayatımı bu sekil gecirebilirdim. Ayrılma vakti gelmisti ama neden bilmiyorum bu sefer bırakamadim biraz zorluk çıkardım. Avm den cıkmıstım sinirliydi ben zorluk cikarinca ama birakmak istemiyordum sakinlessin diye sarılayim dedim omuzlarini tuttugum gibi beni itip bağırmıştı. Gözlerim dolmustu o an...

kardeşim geçmiş olsun değmezmiş o kız için sen elinden egleni fazlası ile yapmışsın. dediğin gibi ego tatmini yapmak istemiş. umarım daha mutlu olacağın birisi çıkar karşına. sıkma canını.

Zülal in annesi ile arasi iyi degildi küçük bi kardesi vardi annesi bariz bi sekilde ayrımcılık yapiyordu. Hep buna üzülürdü Zülal bende elimden geldigince destek olurdum. Ayrılma fikride kuzeni yüzündendi biraz Anamur da kızı sürekli bi yere zütürüyordu erkeklerle takilmaya zorluyordu buda biraz özgür olunca beni sepetlemeye kalkmıştı. Ben pes etmeyip yinede ne derse desin umursamiyordum ayrilmaya izin vermiyordum. Bi gece annesi ile babasi büyük kavga etmisleri orda tekrar bana sığınmak zorunda kalmisti. Iliski bu sekil gidiyordu bi güzel bi kötü ama artik Antalyaya gitme zamanim gelmisti heyecandan gözlerime uyku girmemisti. Ailemle vedalasmistim ama zor olmustu ilk defa uzak kalacaktim. Bu sekil yola çıktım uzun bi yolculuktan sonra ulastim. Havasi bile farkli gelmisti umut kokuyordu o mutlulukla yurda yerlestim. (Daha sonra ögrendim ki yurt FETÖ yurduymus)

Rez sardi amk

dexter6 yazıyon mu geç yazcaksan söyle bekletme bizi be

dexter devam edersen iyi olur bekliyom

çok pis sardı devam et reis veriyom şukunu *

Sura'yı karıştırma dıbına koyim

Devam et

Bu bi şok oldu gibi ama belli etmemeye çalıştı bu zamanlardada oda sevgilisinden ayrılmıştı bende baktim bu sekil olmayacak mutlu degildim Nisayıda üzmeden ayrilmam gerekiyordu ama söylemedim birsey sıcak davranmadim oda anladi ve ayrilmak istedigini söyledi kabul ettim Zülal e yogunlasmaya karar verdim. Baya samimi olmaya basladik dolu engel çıktı yinede konustuk Mayıs ayi idi galiba Türkiye Hollanda maci vardi heyecanla onu izliyorum bi yandan Zülal ses atiyor onunla konusuyorum disardaydi. Maçta 1.0 öne gectik mutluyum felan yine ses geldi actim.
Z: Benim biraz işim var 1 saate dönerim "Seni Seviyoruuum" bunu duyunca 1 2 dakika ne oldu hatirlamiyorum şok oldum ne anlamda dedi emin olamadim ama anca Bende diyebildim...

Neyse ben yinede devam edeyim dinlemek isteyen olabilir

Şöyle bi rezi alalım