-
1.
+4 -1Gene monoton bi sabaha uyanmıştım,en azından öyle sanıyordum. Uykulu gözlerle banyoya doğru yürüdüm, gözüm yarı kapalı, yarı açıktı. Elimi yüzümü yıkadım, aynaya baktım,el şeklinde parmak izi vardı çığlık attım, evet çığlık attım filmlerden alışık olduğum olay karşımda duruyordu. Tuvaletin köşesine çömeldim öylece bekledim.Ev arkadaşlarım! Koşarak evi dolaştım hiç bir ize rastlamadım. Korkudan elimde bıçakla dolaşıyordum. Cama koştum,her gün trafik olan yerde tek bir araba bile yoktu. Aklıma ilk komşulara bakmak geldi.Alt kattaki yaşlı teyzenin kapısı açıktı. Tereddütlü bi şekilde girdim içeri, koridorun belli yerlerinde kan izleri vardı, tüylerim gerçekten diken diken olmuştu. Mutfağa girdim,kan gölüne dönmüştü. Yaşlı teyze, şuan kemiriliyodu, korkudan ne yapacağımı şaşırmıştım, geri geriye giderken ayağım takıldı yere düştüm. Zombi,üstüme doğru yavaş yavaş yürüyordu.Çabuk ayağa kalktım, geriye doğru gitmeye devam ettim,ve durdum. Sırtımda duvar vardı. Napıcaktım şimdi? Kendimi toparlayıp zombinin üstüne doğru koştum. Karnına bıçağı saplayıp geri çekildim. Duraksadı,şimdi yere düşmesini bekliyordum.Öyle olmadı. Yürümeye devam etti. Karnından bıçağı aldım, artık kaçıcak yerim yoktu. Tüm gücümle kafasını hedef aldım. Gözlerimi kapattım ölmeyi bekliyordum.Pat diye bir ses geldi. Yere düşmüştü. Ellerim kan içindeydi. Durup olanları düşünmek için zamanım yoktu. Soğukkanlılıkla bıçağı kafasından çıkardım havluyla sildim.Şimdi napıcaktım ?Sevgilim! Şuan yardımıma ihtiyacı olabilir.Ama önce kendimi daha iyi savunabileceğim bir alet lazım. Aklıma emekli komutan geldi. Kesin bir silahı vardır. Dikkatli bir şekilde zemin kata indim. Onun kapısıda açıktı.Bir zombiyle daha karşılaşmamayı diledim.Eve girdiğimde yandaki odadan ses geliyodu. Kapı deliğinden içeri baktım. Olamaz! Bir zombi daha vardı. Nasıl öldüreceğimi bildiğim için direk odaya girdim. Zombi arkasını dönemeden kafasına sapladım. Zavallı komutanın içini çıkarmış lanet mahlukat. Odasının her yerini aradım. Yatağının altında tabanca vardı. Neyse ki izlediğim filmlerden nasıl kullanılıcağını biliyodum.Şarjörü çıkardım 12 mermi vardı. Emniyet düğmesini açtım, spor çantama erzak koyup yola çıktım. Yola çıkma riskini göze alamazdım. Bahçelerden geçerek gitmeye karar verdim.Bir kaç sokak gittim, ilerden bir kadının yardım çığlıkları duyuluyordu.Çöp kutusunun arkasından onları izliyordum. Kadın kucağında bebeğiyle bi grup zombiden kaçıyordu.Ama en az onlar kadar yavaştı. Koşsana aptal kadın diye içimden geçirirken ayağının yaralı olduğunu gördüm. Koşarak zombilerin yanından geçtim. Geçerken iki zombinin kafasını yarmıştım. Dikkati kendi üstüme çektim kadın ters yoldan gitti.Son gücümle koşuyordum. Nefesim tükenmek üzereydi.Ara sokağa girdim ama ne göreyim, çıkmaz sokaktaydım. Zombiler grup halinde karşımda duruyodu. Artık parçalanmış halimi düşünmeye başlamıştım.
Edit:3-4 panpam dinlese yeter
-
2.
+1 -2anan zaaaa
-
3.
0Rezzullah
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
4.
0Rezturbasyon
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
5.
0Rez panpa
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
6.
+2Yanımda ki parmaklıkları farkettim. Küçükken ağaçlara tırmanırdım, neden şimdi yapamıyıcaktım ki? Hemen tırmanmaya başladım.Çantamla birlikte zor oluyordu beni aşağı çekiyordu ama yapmalıydım. Neyse ki 2. Kattaki balkon kapısı açıktı içeriye daldım. Tatlı bir kızın yatak odasındayım. Bale gösterisi fotoğrafları çerçeveletilmişti. Mutfağa tam gidicekken kız karşıma çıktı. Masmavi gözleri hala maviydi ama ölü gibi bakıyorlardı. Geriye çekildim, bunu küçük bir kıza nasıl yapabilirdim?Ama artık eskisi kadar merhametli değildim.Çıkardım bıçağımı tek hamlede boğazını kestim. Yanıtlanması gerekençok soru vardı.Ama önce sevgilimin evine gitmeliydim. Bana ihtiyacı vardı.ilk kata indim.Şansıma arka kapı vardı. Dikkatli bi şekilde çıktım. Aptal zombilere uzaktan baktım hala beni bekliyorlardı. Temkinli bi şekilde giderken ne kadar gittiğimi farketmemişim bir baktım evin önündeyim.Her zaman onu eve bıraktığım kapıdaydım. Kapı açık değildi. Belki de ona da benim gibi hiç bir şey olmamıştır.Bir anda ümitlendim. Kapı açılmıyodu. Babamın bana öğrettiği yöntemi denedim. Cebimde cüzdanım da vardı nedense almıştım yanıma sanki paraya ihtiyaç varmış gibi. Kredi kartını kilidin arasına soktum. Biraz denedikten sonra kapı açıldı. Odasından sesler geliyordu. Kapıyı açtığımda göz göze geldik, olmayan gözleriyle,her yeri kanlıydı. Sanırım yemek yemesini bölmüştüm.Üstüme gelmeye başladı.Öldürsem mi öldürmesem mi diye düşünüyordum, evet zombiye karşı.Ama onu bu acıdan kurtarmalıydım. Silahımı çektim, ve tak, apartman bir el silah sesiyle yankılandı. Bina kapısı zombilerle dolmuştu. Yukarı kattan iki zombi inanılmaz derecede hızlı geliyolardı.Bir tanesini silahla öldürmek zorunda kaldım. Diğerini bıçakla öldürdüm. Artık bir şeyi öldürmek pek zor gelmiyordu. Sanırım alışmaya başlamıştım. Artık ne yapacağımı bilmez halde dolanıyordum. Ailem uzaklardaydı. Araba çok ses yapacağı için yürümeyi tercih ediyordum. Artık güvenli bir sığınak bulmalıydım. Arkadaşımın bahçeli bir evi vardı oraya gitmeye karar verdim. Geç olmasaydı askeriyeye gidicektim ama geceyi zombi korkusuyla yolculuk ederek geçirmek istemiyordum.Eve girdim köpek ısırılmıştı. Riske giremezdim kafasına sapladım bıçağı. Evin tüm kapıları kapalıydı. içeri gene aynı yöntemle girdim. Evin her yerini aradım hiç bir şey yoktu tertemiz ve zombisizdi. Yatak odasını kitleyerek uykuya daldım...Tümünü Göster
Ses verin panpalar -
-
1.
0Ananı babanı düşün pekekent, ölüm kalım mücadelen de bile hedefin am
-
2.
0Erkek milleti panpa
-
1.
-
7.
0Sardı panpa devam
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
8.
0Canlı karı bul hadi
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
9.
0Rezervasyon
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
10.
+3Sabah canlı uyanmayı başarmıştım.Şimdi nereye gitmem gerektiğiyle ilgili hiç bir fikrim yoktu.Çantamı alıp çıktım.Öncelikle askeriye ye gitmeliydim. Orada kesin canlı birileri vardır. Yani heralde vardır.Ama önce araba bulmam gerekiyordu. Bunu söylediğim gibi masada duran anahtarı farkettim.Önde ki BMW ye bindim. Arkadaşımın babasınının arabasını çalıyordum. Kendi kendime güldüm. Yavaştan kafayı sıyırmaya başlıyorum diye düşündüm.150 ile gidiyodum yollarda. Sonra bir köprünün altından geçerken yazıyı farkettim. Hemen durup geri döndüm. Hayatta kalanlar askeriye ye gelsin yazıyordu. Yaşadığım mutluluğu tarif edemezdim. Yanında frekans falan da vardı ama telsizim yoktu. Yolda hem korkudan hem de mutluluktan ölmek üzereydim. Bazen yollarda karşıma zombiler çıkıyordu. Tereddütsüz eziyordum. iyice caniye dönüşmeye başlamıştım.3 saatlik korku dolu yolun ardından askeriye nin önündeydim. Burada bir sürü koruma falan bekliyordum ama sadece tel örgü çekmişlerdi. Koruma kabininin cdıbını kırdım ordan kapıyı açıp askeriye nin içine girdim. 10 mermi kalan tabancamla dikkatli bir şekilde yürüyordum. Büyük bir binanın önüne geldim. Sırtımda ani bir acı hissettikten sonra gözlerim kapandı. Uyandığımda...
Devam ediyim mi? -
11.
0Devam et panpa
-
12.
+4Uyandığım da bir yatakta yatıyordum. içeriden konuşma sesleri geliyordu. Heyecandan napıcağımı şaşırmıştım. içeri girdim, içeri de 3 kişi vardı. 2 kız 1 erkek vardı."Selam, sana öyle vurduğum için kusura bakma ısırılmışmısın diye kontrol etmemiz gerekiyordu.Bu arada ben Alan ve bunlarda Emily ve Kayle."
-Selam dedi iki kız aynı anda.
"Ben de Thomas tanıştığıma memnun oldum."
Sanırım onları sevmiştim. Beni bayıltmasalardı daha çok sevebilirdim diye düşündüm. "Eee nasıl burda olduğumuzu anladın ?"diye sordu Alan. "Aslında buraya gelmeyi düşünüyordum ama köprünün altındaki yazı emin olmamı sağladı. Sonra hepsi tek tek nasış buraya geldiklerini ve hikayelerini anlattılar. Alan biraz zayıf mavi gözlü sarı saçlıydı. Emily sarı saçlı kahverengi gözlü ve baya güzeldi. Kayle da siyah saçlı yeşil gözlüydü. O da güzel sayılırdı. Aklıma sevgilim geldi ve ağlamaya başladım. Onu kendi ellerimle öldürmüştüm. Sanırım bunları düşünmenin zamanı gelmişti. Telefon hatları çalışmıyordu ailemden hiç bir türlü haber alamıyordum. Babam eskiden polisti ailemizi korumayı kesin başarmıştır diye kendimi avutuyordum. Birden kırmızı alarmlar yanmaya başladı... -
13.
0Reserved
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
14.
0rezerved
-
-
1.
+1Yazdım panpa
-
1.
-
15.
+3Alan hemen güvenlik kameralarına baktı. Tüm teller yıkılmıştı. Kameradan baktığında zombi sürüsü etrafımızı sarmıştı. Binadaki tüm silahları aceleyle çantalara doldurduk, yanımıza erzak aldık. Aşağıda ki taramalı silahlı arabaya bindik. Şanslıyız ki arabada mühimmatı vardı. Arabayı Alan kullanıyordu. Kızların korkudan yüzleri bembeyaz olmuştu. Alan önümüze çıkan zombilerin hepsini eziyordu hatta üstlerine sürüyordu. Ben yukarıdan tüm zombileri tarıyordum. Tesisten çıktık ve yola koyulduk. Yolu zombi öldüre öldüre gidiyorduk. Ne kadar çok zombi vardı. Alan'a ne zaman nereye gittiğimizi sorsak sesini çıkarmıyordu. Garip davranmaya başlamıştı...
-
16.
0Devam devam
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
17.
0Devam et
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
-
18.
+2Sürekli nereye gittiğimizi sormamıza dayanamadı ve söyledi, aslında niye söylemediğini de anlamamıştım. 200 km ötede ki askeriyr ye gittiğimizi söyledi. Niye söylemediğine hiç bir anlam veremiyordum. Bir bildiği vardır diyip sustum. Zombi öldürerek geçen yolculuktan sonra vardık. Akşam olmak üzereydi. Çantaları aldık ve içeri girdik. Burada da herhangi bir koruma falan yoktu. Asıl binaya kadar ki yolda hiç bir ize rastlamadık. Binaya girdiğimizde binanın içi karanlıktı. Ama yakınlarımızdan değişik sesler geliyordu. Çantada ki feneri çıkardık. Feneri tuttuğum gibi önümde gri bir el belirdi...
-
19.
+2Tam önümde bir zombi vardı ama boynuna ip bağlıydı. Bana yetişemiyordu. Aynı durumun atkadaşlarım için de geçerli olduğunu gördüm. Ve sonra ışıklar açıldı. Bir kız "bu taraftan gelin" dedi ve zombilerin arasındaki yolu gösterdi. Zombilerin bize elleriyle ulaşma çabalarıyla oradan çıktık. Kız bizi koridorlardan geçirip koltuk dolu güzel tablo ve mobilyalarla dolu bir odaya getirdi. "Arkadaşım Sam gelmek üzere, ben Kelly bu arada, siz?" dedi.
"Bunlar arkadaşlarım Thomas, Emily ve Kayle, ben de Alan memnun oldum"dedi. Lidermiş gibi bizim adımıza konuşmasına sinirlenmiştim. Sonrasında her birimiz hikayelerimizi anlattık. Sonra Sam geldi, hepimizle tanıştı. Olanlarla ilgili bilgisi olan var mı diye sorduğumuzda bizi epey bilgilendirdiler. Bu hastalık ilk Afrika'da ki nüfusu azaltmak için bilinçli bir şekilde yayılmış. Sadece insanları 3 saat içinde öldürmek için yapılmış. Daha sonrasın da virüs kendi kendine gelişerek daha kötü bir hal almış. Her türlü yoldan yayılan bir hastalıkmış. Kapmayanlar ya çok iyi koşullar da korunuyor ya da hastalığa kendiliğinden bağışıkmış. Fransa da hastalığın hiç bir türlü içeri giremediği bir şehir varmış. Amaçları oraya ulaşmakmış. Hastalıkla ilgili bilgileri Sam' in gizli ajan babası vermiş. En azından o öyle söylüyor. 2 gün sonra Fransa'ya doğru yola çıktık... -
20.
0Sardı devam
-
-
1.
0Yazdım panpa
-
1.
Başlıklarınızın mod seçimlerine girebilmesi için başlık açarken fotoğraf/video eklemelisiniz.
Her türlü istek, şikayet ve önerileriniz için altinci admini ile irtibata geçebilirsiniz.
___________________________________________________
regl kani icen vampir admin