Aynısı demin başıma geldi reserved

Sen yazma ulan arap

Hadi yaz bakim

Hayatımda o sabah kadar utanmamıştım. Babamın bana senin gibi evlat olmaz olsun demesi kadar birşey dokunmamıştı bana. Sadece camiye gitmek istememiştim o kadar bunda büyütülecek bişey yokki

25.06.2005

Denyo babam sağolsun yine bağırıyor. Kalk ulan kalk öğlen oldu diye. Yahu burası kasaba şehir değil ki sabah 8 akşam 5 çalışalım. Uyandım.Bahçedeki suyla elimi yüzümü yıkadım. Terasa kahvaltıya gittim. Nerdesin lan sen öğlen oldu diyor.Laf vuruyor bana. Dayanamadım.Sen de kış uykusuna yatıyorsun ama annem ses etmiyor dedim. Dememle terliği kafama attı muz püresi. Babam bana düşman işte böyle.Ama olsun ilerde iyi bakacam ona.

Bahsi kahvaltıda açtı camii de kuran kursu açılmış gideceksin dedi. Daha 12 yaşındayım ama din ile ilgili çok şey biliyorum. Aile yapımız sağolsun bayaa dindarız. Tarlaya gideyim zaman kalırsa gideriz dedim. Olmaz öyle şey dedi kaba tabiriyle bana. Hoca efendi tüm çocukları bekliyor dedi. Hoca efendi yattığı karıların hesabını versin dedim önce.Sus ulan deyyuz herif sus diye bağırdı .Hoca o bi kere hoca öyle şeyler yapmaz dedi. Klagib yobaz insan tipi şekillerine bakıyor içine değil.

Tamam dedim. Zaten diyecek başka bişey olmaz bizim buralarda. Baba ne derse o olur. Abdestimi aldım. Camii yolunu tuttum.

Bayılıyorum bu ağacın dibinde oturmaya.Hem soluklanmışta olurum biraz. Nedense kimse görünmüyor camii yolunda. Derken bizim ufak necmi geldi yanıma.Bu çocuk zihin engelli hiçte sevmem zaten.Çok aptal espiriler yapar. Nabıyon dedi bana burda tek başına.Öyle böyle dedim. Camiiye gidecem sen? Bende gidecem dedi. Hadi dedim gidelim o zaman belki geç kalmışızdır.

Tahmin ettiğim gibi de oldu.Çoğu kişi gelmişti bizden önce.Aha yine orda. Edepsiz Hoca. Elinde sopası bize din öğretecek. inanmıyorum bu adamın hoca olduğuna. Samimi gelmiyor bana. Herneyse geçtim köşeme açtım Elifba mı harekeleri ezberlemeye çalışıyorum. Arada etrafa da bakıyorum millet napıyor diye. Bakmaz olaydım Hoca efendi gördü beni.

Gür sesli ama zayıf bişey bu Hoca efendi.Bir de o sert bakışları ayıyı bile hazır ola getirir.El işaretiyle gel yaptı. Gittim ayağının dibine. Başla dedi. Neye hocam dedim. Okumaya başla hadi dedi. Bende durur muyum bi kıllık yapmam lazım diye düşündüm. Okulda istiklal marşını ezberlemiştim. Başladım okumaya.2 dize biter bitmez yanağımda hissetiğim acı tarifsizdi.Çocuklar gülüyordu ama nedense bu duruma bi insanın ezilmesi neden diğerlerinin hoşuna gidiyor anlam veremiyorum.Sus ulan it oğlu sus diye bağırdı bana. Gavur münafık mendebur diye saydırdı.Bi fiske daha vurdu. Hala gülme sesleri geliyordu. Hoca efendi susturdu onları. Kaçmalıydım ordan şerefim 2 paralık oldu diye düşündüm.

Koştum camii kapısına arkamdan hocanın sesi geliyordu gel ulan gel buraya deyyuz herif diye bağırıyordu. Kaçtım.Sandaletimi bile tam giyememiştim korkudan. Kavak ağacının dibine geldim. Oturdum.Gözlerime yaş geldi ama ağlayamıyordum. Camii de ki çocukların gülme sesi hala kulağımdaydı

Eve gidemezdim. Babam da döverdi. Tarlaya gitsem Hasan Ağa babama ispiyonlardı.En iyisi oturayım dedim. Uzaklardan bizim ufak necmi geldi.O da çıkmış arkamdan.Ne oldu neye gittin dedi bizim oraların şivesiyle bana. Korktum dedim. Niye öyle yaptın dedi bana. Sevmiyorum o hocayı dedim kasaba da herkes biliyor ne yaptığını onun ama korkuyolar babam da dahil dedim. Evet ama ne olursa olsun o hoca dedi.Bu çocuk tam salak diye geçiriyorum içimden. Hadi dedi. Bizim bahçeye gidelim meyve yeriz. Aklıma yattı bu fikir. Tamam dedim.